Vandaag op deze derde zondag van de veertigdagentijd haalt Jezus de bezem door de tempel van zijn tijd. Het huis van God moet een huis van gebed zijn. Ook wij worden opgeroepen de Eucharistie te vieren vanuit een zuiver hart.
Eucharistieviering in de parochiefederatie H. Laurentius (RRM) in de kerken van de Pax Christi (Spangen) en de HH. Laurentius en Elisabeth, weekeinde van 2 en 3 maart 2024, om 9.30 en 11.00 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2024QDR03B
Lezingen
E.L: Exodus 20, 1-17
Psalm: Ps. 19 (18), 8, 9, 10, 11
T.L: 1 Korinte 1, 22-25
Ev. Vers. Ps. 51 (50), 12a en 14a
Ev: Johannes 2,13-25
Homilie
Tien geboden, tien Woorden, tien richtlijnen. Of zijn het er elf, of twaalf, of nog veel meer? Mozes gaat de berg op, hij is in gebed, hij is in gesprek met God en wat God zegt wordt steeds duidelijker. Hij begrijpt het: God komt steeds op de eerste plaats. Geen andere goden, geen godenbeelden, geen afgoderij. Gods Naam moeten we hoog houden, eerbiedigen. En ook de dag van de Heer, de sabbat, moet heilig zijn. God op de eerste plaats.
En dan de mensen, Gods Volk, wij. Houd je vader en moeder in ere. God zal jou erom zegenen, zo belangrijk vindt Hij dat. En dan: Niet moorden, God zal het bloed van je naaste van jou terugeisen en geen overspel of echtbreuk. Maar ook niet stelen, niet plunderen, niet toe-eigenen wat niet van jou is. Dus ook niet de man of vrouw van die ander, niet dat huis of bezit van die ander, ook niet zijn werknemer, zelfs niet zijn hond of kat. Je zult ook niet vals beschuldigen, vals getuigen, valselijk roddelen, niet kwaadspreken.
Israël trok weg uit Egypte. Het leefde met de wetten van Egypte. Maar die wetten waren krom. Zij waren tweederangs, de oervorm van apartheid. En als je geen rechten hebt, waarom zou je dan de wet volgen? Met dat volk gaat Mozes op stap, Gods Volk, maar het is weerbarstig, een mopperend volk en als het allemaal te moeilijk wordt liever slaaf dan vrij. Aan dat volk geeft God zijn geboden, zijn Woorden, zijn regels en Mozes is zijn woordvoerder.
Hoe is dat nu met ons? We hebben een overheid die steeds meer op afstand is gekomen van de bevolking. Een overheid die de bevolking voortdurend wantrouwt. Zodra je een fout maakt, ben je een fraudeur. Een rechterlijke macht die bij monde van de Raad van Staten liever de minister of de staatssecretaris gelijk geeft dan werkelijk onderzoekt en recht spreekt. En dan hebben we het nog niet over het recht zelf. Recht wordt door de politiek bepaald, door de zittende partijen, en dat kan samenvallen met de hardste schreeuwers of de slimste strategen. We leven in een tijd waarin Gods wetten en die van de Kerk niet overeenkomen met die van de overheid.
Wie in onze tijd katholiek wil zijn of wil worden, die moet zich bewust worden dat wij als Kerk voortdurend op weg zijn en steeds weer moeten wegtrekken uit het Egypte van deze tijd, steeds opnieuw door een woestijn gaan en steeds opnieuw ons leven moeten toetsen aan Gods Woorden.
Maar wij hebben een voordeel ten opzichte van toen. Gods Woord is vlees geworden in Christus; Vlees en Bloed, met een gezicht en een stem, met handen en voeten; Gods Zoon, Die spreekt, Die leert, Die voordoet, Die geneest, Die vergeeft, helpt, bevrijdt. De tien Woorden heeft Hij samengevat in één Woord, het enige Woord dat helemaal past bij God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest: God is liefde. Bemin dan God en bemin dan je naaste, daarmee vervul je de wet en ook de profeten.
Maar ook daarin staat God op de eerste plaats, net als bij die tien geboden. Bemin eerst God, met heel je hart, heel je ziel, heel je verstand en al je vermogens. En bemind dan ook je naaste: Met heel je hart, heel je ziel, heel je verstand en al je vermogens.
Als Jezus in de tempel komt, dan ziet Hij hoe de handel is doorgedrongen tot op het tempelplein. De economie, de beste plekjes om offerdieren te verkopen, de winst als je het geld van de keizer kan omwisselen in tempelmunten. Op dat tempelplein hoor je loeiende koeien en blatende schapen, rinkelend geld en handelaars die hun waren aanprijzen, gewoon een markt dus.
God staat niet meer op de eerste plaats, maar ook de liefde voor de naaste is ver te zoeken. Dat tempelplein is de enige plek waar de heidenen mogen komen. Hun plek om te naderen tot God in zijn tempel, een plek om te bidden. Maar ook hier op het tempelplein dus apartheid, minachting voor het geloof van de heidenen die God zoeken. Daar treedt Jezus tegen op. Hij gedraagt zich als een profeet die de tempel komt reinigen. Tegelijk koppelt Jezus er een les aan, voor hen en voor ons: “Breekt deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem doen herrijzen.” … “Jezus sprak over de tempel van zijn lichaam”. Onze veertigdagentocht is een uitbeelding van die eeuwige tocht die wij als Kerk door de tijd maken. Zoals wij nu op weg zijn naar het feest van de verrijzenis, zo is de Kerk in alle eeuwen op weg naar het feest van de eeuwige verrijzenis.
“Jezus sprak over de tempel van zijn lichaam.” Zoals Hij toen de tempel reinigde, zo wil Hij ons reinigen, opdat ook ons lichaam tempel van de Heilige Geest zal zijn. Dit mag een gewetensonderzoek zijn. Hoe kijken wij naar ons eigen lichaam? Maar ook, hoe kijken wij naar het lichaam van de ander? Wat zien we als we naar een ander kijken? Wie dag en nacht met geld en winst bezig is, ziet zijn naaste op de duur als een bron van winst. Wie regelmatig naar porno kijkt, kan op de duur niet meer gewoon naar een ander kijken, de gedachten raken vervormd, worden onzuiver. Landen waar vijandbeelden worden gekoesterd maken dat mensen de anderen alleen nog als vijand kunnen zien, niet meer als mens. Jezus beminde ook zijn vijanden.
Jezus komt om de tempels van ons lichaam te reinigen. Dat doet Hij door zijn zuiverend Woord, door zijn vergeving, door zijn heilzame daden in de Sacramenten. Wij zijn Gods Volk. Zo leidt God ons door de woestijn van het heden naar het Beloofde Land, Gods Koninkrijk, het Eeuwige Leven. Amen.
Voorbede
Bidden wij in het huis van de Vader en vragen wij om Gods barmhartigheid.
Wij bidden voor de Kerk in deze veertigdagentijd; om een nieuw besef van de grote waarde van ons lichaam in Gods ogen. Wij bidden om een einde aan seksueel misbruik en pornografie, wij vragen God om een zuivere blik vanuit een zuiver hart. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, dat we nu reeds tijd maken in de voorbereiding op de Goede Week, dat we die belangrijke dagen vrijhouden om het lijden van Jezus mee te maken en zo op te gaan naar het feest van de verrijzenis. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden om vrede in de wereld, om wijsheid en vindingrijk voor regeringsleiders, om bezinning voor de strijdende partijen, om ruimte voor humanitaire hulp; dat er een einde komt aan alle wreedheden en bloedvergieten. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders en grootouders, kinderen en kleinkinderen, om meer respect en terughoudendheid in het omgaan met de schepping en vooral met het menselijk leven, om een nieuw verstaan van wat heilig is. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties: