Op deze zondag horen we hoe Jezus aan zijn leerlingen verschijnt. De Heer is in hun midden. Toch moeten zij eraan wennen. Ook bij ons is de Heer in ons midden, bijzonder in de Eucharistie, waarin wij Hem mogen herkennen bij het breken van het Brood.
Eucharistieviering in de parochiefederatie RRM, in de kerken van de H. Albertus Magnus (Blijdorp), de H. Dominicus (Het Steiger) en de Gemeenschap van Overschie, weekeinde van 13 en 14 april 2024, om 12.00, 09.30 en 11.00 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2024TMP03B (zie 2021)
Lezingen
E.L: Handelingen 3,13-15, 17-19
Ps: 4, 2.7.9.
T.L: 1 Johannes 2,1-5A
All: Lucas 24, 32 – zie: GvL: 246
EV: Lucas 24, 35-48
Homilie
“Waar er twee of drie verenigd zijn in mijn Naam, daar ben Ik in hun midden” (Matteüs 18, 20). Deze bekende uitspraak van Jezus zien we vandaag werkelijkheid worden in de verschijningsverhalen. Het komt vandaag al twee keer terug; als de leerlingen over Jezus spreken, komt Hij in hun midden.
In die tijd vertelden de twee leerlingen wat er onderweg gebeurd was en hoe Jezus door hen herkend werd aan het breken van het brood. Terwijl ze daarover spraken stond Hijzelf plotseling in hun midden en zei: “Vrede zij u.”
Twee momenten dus: Onderweg naar Emmaüs spraken de twee leerlingen over Jezus en Jezus liep met hen mee. Daar in Emmaüs aangekomen, zeggen ze: “Blijf bij ons”. Vervolgens herkennen ze Hem aan het breken van het brood (Lukas 24, 29-35). Daarna, als die twee leerlingen terug zijn bij de andere leerlingen, spreken zij met hen over Jezus en opnieuw komt Hij in hun midden. Die wonderlijke aanwezigheid.
We hebben hier in de kathedraal wonderlijke dagen achter de rug met de relieken van Bernadette. De bezoekers kwamen niet zozeer voor de mooi versierde reliekschrijn, maar voor wat daarin bewaard wordt, relieken van de H. Bernadette. Heel nuchtere mensen zeiden eerst: “Wat moet ik me nu voorstellen bij een paar stukjes bot?” Diezelfde mensen zeiden naderhand dat ze heel wonderlijk toch sterk die ervaring van aanwezigheid hadden gevoeld. Die kleine heilige Bernadette in ons midden, eenvoudig door de aanwezigheid van haar relieken. Een gevoel, een beleving, een ervaring. Het bepaalde de sfeer in de kathedraal. Alle dagen was er een gestage stroom van pelgrims. Onze eigen parochianen, mensen uit de buurt en onbekenden die overal vandaag kwamen.
Sommige mensen waren niet weg te slaan en kwamen bijna elke dag. Sommige bezoekers kregen plotseling tranen in de ogen door een ontroering die ze niet konden verklaren. De aanwezigheid van Bernadette, die ons in de Aanwezigheid van Maria brengt en Maria die ons dichter bij Jezus brengt.
De leerlingen in het Evangelie van vandaag ervaren de aanwezigheid van Jezus. Ook toen waren er nuchtere apostelen. Het duurde dan ook even voor alles werkelijk tot hen doordrong. We hoorden het in het Evangelie: “In hun verbijstering en schrik meenden ze een geest te zien”. Ze zagen Hem en ze zagen Hem niet. Ik zie een geest, denken ze. Iets in hun hoofd en hun hart verhindert hen om Hem te zien en te herkennen.
De hindernis is eerst hun verbijstering en schrik. Maar daarna wordt het niet meteen beter. “Toen ze het van vreugde en verbazing niet konden geloven zei Hij tot hen: “Hebt ge hier iets te eten?”” Eerst is er die verbijstering en schrik en even daarna is er vreugde en verbazing, maar nog steeds kunnen ze hun ogen niet geloven. Hij is er, ze zien en ze zien niet.
Jezus leren zien is een proces, dat kost tijd, dat moet groeien. Het is Jezus Zelf die hen in dat proces te hulp komt met zijn woorden, met zijn begroeting en zijn vraag: “Vrede zij u.” en “Waarom zijn jullie ontsteld en waarom komt er twijfel op in je hart?”
Toen Bernadette Maria zag, zag ze alleen een mooie dame met een blauwe sjerp en een rozenkrans. Ze zag niet Maria, ze verzon er niets bij, ze was de ideale boodschapper. De eenvoud van haar hart maakte haar geschikt om de boodschap van Maria over te brengen. Het was voor de omstanders in zekere zin duidelijker dat hier iets heel bijzonders gebeurde. Als Bernadette Maria zag was ze meteen in trance, onbereikbaar voor de omstanders, ze was dan even in een andere wereld.
Dat is niet zo bij de leerlingen. In het Evangelie komt Jezus hun wereld binnen. Zij moeten Jezus leren zien, leren herkennen in deze wereld, in het leven van alledag. Ze moeten de ervaring van zijn aanwezigheid durven toelaten: “Waar er twee of drie verenigd zijn in mijn Naam, daar ben Ik in hun midden”. Daarbij zien we dan steeds hetzelfde gebeuren. Wanneer leerlingen van Jezus samen het Evangelie lezen, samen praten, studeren en bidden, dan komt Hij in hun midden.
Wanneer Hij in ons midden is, kan er plotseling een woord van vrede in je hart neerdalen, er kan een vraag aan je worden gesteld omdat de hemel spreekt en een woord jouw geest bereikt.
Jezus neemt alle twijfel weg bij zijn apostelen, ook bij Thomas, want bij hen mag geen twijfel heersen. Zij moeten het fundament zijn waarop Hij zijn Kerk bouwt, hun getuigenis, hun verkondiging, hun woord moet zonder twijfel zijn.
Na zijn hemelvaart verschijnt Jezus nog maar af en toe. Hij verschijnt aan Paulus. Het is omwille van zijn roeping. Hij spreekt tot Ananías die Paulus de handen op moet leggen. Petrus krijgt een visioen waarbij hij de stem van de Heer hoort, omdat het Evangelie ook naar de heiden moet gaan.
Wij vieren Eucharistie, wij spreken over de Heer, luisteren naar zij Woord, wij bidden, danken en zingen, wij breken het Brood van de Eucharistie. Wij laten de vreugde toe, want de Heer is in ons midden. Hij doet onze harten branden en Hij zendt ons de wereld in met deze Blijde Boodschap: De Heer is verrezen. Amen, Alleluia.
Voorbede
Wij zijn Gods kinderen, leerlingen van Christus en verkondigers van de Blijde Boodschap, bidden we dan vol vertrouwen.
Wij bidden voor de Kerk, dat God ons helpt om ons te verdiepen in de Schriften, het lijden en het kruis op te pakken, en met Christus te verrijzen, vergeving te ontvangen en vergeving te schenken en te getuigen van ons geloof. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving, voor de politiek en de medische wetenschap, voor economie en onderwijs, om een bezinning op dat waar het werkelijk om gaat, om solidariteit, wijsheid, vergeving en vrede en volharding in het goede. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we plannen durven maken die leiden tot opbouw van onze gemeenschap, vragen we om de Heilige Geest die ons helpt om de juiste keuzes te maken. Bidden we om verdieping van ons geloof en innerlijke vrijheid tegenover de wereld. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze gezinnen, voor ouders en grootouders, kinderen en kleinkinderen, dat we in onze gezinnen ruimte maken voor geloofsverdieping en geloofsgesprek, zodat Jezus in ons midden komt, geven we aandacht aan het Evangelie richten we ons op de navolging van Christus. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties