Verleden week waren wij de schapen bij Jezus, de Goede Herder; vandaag zijn wij de wijnranken aan Jezus de Ware Wijnstok. Het gaat steeds over verbonden blijven met Hem.
Eucharistieviering in de Basiliek van de H. Liduina en Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans (Schiedam), zondag 28 april, om 09.30, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2024TMP05B
Lezingen
E.L: Handelingen der Apostelen 9, 26-31
Ps: 22 (21), 26b-27, 28 en 30, 31-32
T.L: 1 Johannes 3, 18-24
All: Johannes 15, 4 en 5b
EV: Johannes 15, 1-8
Homilie
We zitten in de Paastijd, we gaan op weg naar Hemelvaartsdag. Dat betekent dat we van verrijzenis naar zending gaan. We hebben in de eerste week van Pasen al veel over de verschijningsverhalen gehoord, over de verrezen Heer in ons midden. Op de tweede zondag van Pasen verscheen Jezus aan zijn leerlingen en kwam de apostel Thomas tot geloof. Op de derde zondag van Pasen hoorden we dat Jezus opnieuw verscheen. Daar klonk ook al de zending: “Zó spreken de Schriften over het lijden en sterven van de Messias en over zijn verrijzenis uit de doden op de derde dag, over de verkondiging onder alle volkeren, van de bekering en de vergiffenis der zonden in zijn Naam. Te beginnen met Jeruzalem moet gij van dit alles getuigen.”
De vierde zondag van Pasen, verleden week, was de zondag van de Goede Herder en roepingenzondag. Het ging ook daarbij over zijn verrijzenis; De Goede Herder geeft zijn leven en neemt het leven weer op. Het ging ook over de toekomst van de Kerk, Jezus zei: “Ook andere schapen zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden: één kudde, één herder”.
Wij zijn op weg van Pasen naar Pinksteren. Dan gaat het over de verrezen Heer die op veel manieren in ons midden komt en die ons de wereld inzendt. Hij wil dat overal ter wereld de schapen uit zoveel schaapstallen zijn stem kunnen horen, zodat het zal worden: één kudde, één herder.
Hoe kan dan nu, in onze tijd, zijn stem klinken in deze wereld? Dat gaat door zijn leerlingen, door al zijn leerlingen, niet alleen paus, bisschoppen, priesters en diakens, ook niet alleen door religieuzen, broeders en zusters, ook niet alleen door theologen en Bijbelwetenschappers, maar door ons allemaal. Door ieder van ons op zijn of haar eigen manier, op de plek waar je staat, met de talenten die je hebt. Dat is het algemeen priesterschap van alle gelovigen.
Maar, zo laat Jezus vandaag weten, dat lukt alleen als zijn leerlingen met Hem verbonden blijven, met Hem, de verrezen Heer. Dat horen wij vandaag in het Evangelie met het voorbeeld van de wijnstok en de ranken. Verbonden blijven met de verrezen Christus, hecht verbonden blijven, als ranken aan de wijnstok; zodat zijn leven in jou verder stroomt; zodat de Heilige Geest, de Geest van de Vader en de Zoon, jou vervult; zodat zijn liefde en wijsheid doorklinkt in wat jij doet en zegt.
Deze basiliek is toegewijd aan de H. Liduina. U kent allen haar levensloop. Het schaatsen was eigenlijk een feestelijk moment, met vriendinnen op het ijs. Het is spannend om je op glad ijs te begeven, als het goed gaat is het leuk, je gaat snel en het kost niet veel kracht. Maar als je valt, kunnen de gevolgen ook groter zijn en ijspret wordt een ziekbed.
In het verhaal van haar leven lezen we dat Liduina als jong meisje een verkering afwees want er was bij haar een verlangen om haar leven aan God toe te wijden. Maar haar idee over de toekomst en haar idee over een God toegewijd leven werden doorbroken door haar bedlegerigheid.
Hoe kan je met Christus verbonden blijven? Dat is de vraag die het Evangelie vandaag oproept. Het heeft met navolging te maken. We hoorden het in de tweede lezing: “Vrienden, Wij moeten niet liefhebben met woorden en leuzen maar met concrete daden. Dat is onze maatstaf; daardoor krijgen wij de zekerheid dat wij thuishoren bij de waarachtige God.”
Thuishoren bij God, verbonden blijven met Jezus, doen wat Hij deed, verbondenheid door navolging. Dat past bij de apostelen, bij de leerlingen. Dat past goed bij gezonde mensen. Maar past dit ook bij Liduina? Hoe kan je met Jezus verbonden blijven als je niets kan doen? Als je in bed ligt, als je afhankelijk bent van anderen?
Liduina kwam daar zelf niet uit, verdriet en opstandigheid wisselden elkaar af. Een gesprek met pastoor Jan Pot werd het begin van een verandering. Jezus navolgen kan op veel manieren. Jezus was Gods Zoon als kind, als jongere en als volwassene. Jezus was Gods Zoon in de schoot van zijn moeder, thuis bij Jozef en Maria, Hij was het bij zijn verblijf in de woestijn, later tijdens zijn openbare leven met zijn apostelen, maar ook in zijn lijden en sterven. Zoals woestijnmonniken Jezus navolgden in zijn veertig dagen in de woestijn, zoals kloosterlingen en priesters Jezus navolgen in zijn ongehuwd zijn ten dienste van Gods Koninkrijk, zo kan de zieke Liduina Jezus navolgen in zijn hulpeloosheid en zijn kruisdragen. Als je Hem niet kunt navolgen met een actieve gezondheid, dan kun je Hem wel navolgen in zijn lijden. Je leven geven aan God kan op veel manieren en kan op veel manieren vrucht dragen.
Dat bewust worden en daarin groeien ging niet vanzelf en dat gaat niet vanzelf. Maar haar leven werd vruchtbaar, het bracht een vrucht voort die blijvend is en die doorwerkt in onze tijd, omdat wij nog steeds van haar kunnen leren en in haar heilige voorspreekster in de hemel hebben.
Haar jeugdverlangen om een God toegewijd leven te lijden, leek een onmogelijkheid te zijn geworden, maar kreeg een totaal nieuwe invulling. Haar leven was uiteindelijk hecht verbonden aan de wijnstok Christus. Na haar val op het ijs en haar gebondenheid aan bed, volgde verrijzenis toen zij de weg vond door met Christus verbonden te zijn in zijn lijden.
Ieder van ons kan zo zijn of haar weg vinden. Tegenslagen in het leven worden momenten van verrijzenis, wanneer wij de weg vinden om met Christus verbonden te blijven. Dat brengt een nieuwe vruchtbaarheid mee, met vruchten die blijvend zullen zijn. Amen.
Voorbede
In Christus zijn wij met God verbonden, bidden we dan vol vertrouwen.
Wij bidden voor de Kerk, als gemeenschap van gelovigen rondom de verrezen Heer, dat de verbondenheid met Christus en met elkaar, leven geeft aan de Kerk zodat zij vruchten draagt van goedheid en liefde, van waarheid en vrede. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld, dat de wapens gaan zwijgen, dat er een nieuwe verbondenheid in Christus mag groeien die landen en talen, volken en culturen overstijgt en samenbrengt, opdat allen elkaar de hand reiken als kinderen van de ene Vader. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat de heiligen ons nabij zijn en ons blijven inspireren om ook in deze tijd Jezus na te volgen, wij bidden dat zij ons de weg wijzen om ook in lastige omstandigheden vrucht te dragen, vruchten die blijvend zijn. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen, alleenstaanden en echtparen, voor ouders en grootouders, kinderen en kleinkinderen, dat de liefde van Christus en het vuur van de Heilige Geest ons helpt te leven in saamhorigheid, verbonden aan Christus, de ware wijnstok. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties