Doe goed. Dan zal Hij aan jou goed doen, dan zal geen haar van je hoofd verloren gaan, want je staat geschreven in de palm van zijn hand. Door standvastig te zijn, zul je je leven redden.
Eucharistievieringen in de parochie van de H. Bartholomeus te Poeldijk, weekeinde van 14 en 15 november 1998, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C1998DHJ33C
Lezingen
EL: Mal. 3, 19-20a
EV: Lk. 21, 5-19
Homilie
Volgende week is het Christus Koning, hoogfeest. Daar gaan we het nu niet over hebben, maar de viering van vandaag kijkt daar wel al een beetje naar uit. Het Christus Koning feest vieren we op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, daarna begint de Advent. Volgende week vieren we dus in zekere zin kerkelijk oudjaar.
De lezingen van vandaag zitten een beetje in die sfeer. Hoe zal het gaan op het einde van de tijd? Hoeveel tijd hebben we nog? Wat gaat er allemaal gebeuren? Wie weet wanneer het komt? Waar moet je heen vluchten? Of moet je dan zeggen: vluchten kan niet meer!?
We kennen allemaal het millenniumprobleem. Nu zoveel bedrijven afhankelijk zijn van de computer zijn ze als de dood dat met de jaarwisseling de tellers op hol slaan, of dat er een massa programmafouten ontstaan. Het probleem wordt onderschat, maar ook enorm overschat.
Maar er is ook een ander millenniumprobleem. Mensen denken na over het einde van de tijd als God de wereld en alle mensen uit verleden, heden en toekomst gaat oordelen. In periodes als deze, en zulke perioden zijn er al veel geweest, komt er een soort millenniumkoorts. Er verschijnen allerlei boekjes, mensen hebben gevoelens en ideeën. Anderen hebben het over inspraken en visioenen. Wie zulke boekjes aandachtig leest zit op de duur niet meer lekker in zijn vel. Als de wereld vergaat, met vuur, met geweld, met enorme natuurrampen zoals overstromingen, aardbevingen, stormen, vuur en lava uit de kratermonden, of met ziekten, epidemieën enzovoort. Als je daar diep over nadenkt wordt je er zeker niet vrolijk van.
En laten we eerlijk zijn, de woorden van Jezus liggen daar niet ver vandaan. Oorlogen en onlusten. Strijd van volk tegen volk, aardbevingen, hongersnood en pest, tekenen aan de hemel en vervolgingen. Is Jezus dan ook zo’n onheilprediker, een die de mensen bang maakt, in de hoop dat nood en angst hen leert bidden. Ik geloof toch dat het bij Hem anders in elkaar zit.
We hebben het afgelopen jaar van tijd tot tijd Jezus geschetst in de vele posities en rollen die Hij vervult. De barmhartige en goed herder, maar ook de felle rabbi, als hij de handelaars de tempel uit jaagt. De wijsheidsleraar, maar ook de veeleisende geestelijke leider. De man die zegt: ‘keer je andere wang toe’ en die hier zegt: ‘er zullen oorlogen zijn’. De man die vrede verkondigt, die in de Bergrede over zachtmoedigheid en dienen spreekt, maar die hier spreekt over vervolging en getuigenis, over je leven geven.
Die Jezus, die ons de wijsheid verkondigt, wijsheid en waarheid uit de hemel, Hij wil ons de dingen niet mooier voorspiegelen dan ze zijn.
Wie voor het goede kiest, komt het kwade tegen.
Wie voor eerlijkheid kiest, zal onrecht moeten verduren.
Wie voor vrede kiest, zal geweld moeten verdragen.
Wie voor de waarheid kiest zal de leugen moeten trotseren.
Wie voor eenvoud kiest zal hooghartigheid ontmoeten.
Wie voor dienstbaarheid kiest zal dwingelandij ervaren.
In de beeldspraak van Jezus is de wereld een strijdtoneel. En dan bedoelt Hij niet eens zozeer de oorlogen die er altijd geweest zijn. Van de Perzen naar de Grieken, van de Grieken naar de Romeinen, van de Romeinen naar de Germanen en de Kelten en van de andere kant de Arabieren, later hier binnen Europa de Spanjaarden, de Fransen, de Duitsers. Dan hebben we het nog niet over de Inca’s in Amerika, de Indianen, in het oosten de oorlogen in Rusland en China. Zelfs in India, dat als vredelievend bekend staat zijn de geschiedenissen gekoppeld aan reeksen oorlogen. Gaan de oorlogen over grondgebied, voedsel en grondstoffen, over etnische geschillen, over macht, over religie, over ideologieën, het maakt niet uit, alles wordt gebruikt en misbruikt voor het doel dat men dan voor ogen heeft.
Als in onze tijd van massavernietigingswapens de strijdende partijen wat voorzichtiger worden, omwille van hun eigen bestaan, dan verandert de oorlog gewoon in een economische oorlogsvoering. Economische boycots, economische machtsbundeling, monopolisering, toeëigening van de middelen.
Die processen beschrijft de Bijbel ook. Die beschrijft ze in het oude verhaal van de broedermoord van Kaïn en Abel. Kaïn de geweldenaar, de bezitter, die alles naar zijn hand wil zetten. Abel, de gelovige, de vredelievende, die aan de kant van de zwakke staat. Die strijd is van alle tijden en gaat altijd door.
Natuurlijk heeft Jezus het ook over die strijd. Maar Hij kijkt verder. Ten diepste gaat het Hem om de strijd die ieder voor zich moet uitvechten in het eigen hart. Tegen kleinmenselijkheid, wantrouwen, ongeloof, vervlakking, luiheid, egoïsme, partijdigheid, leugen, ijdelheid, jaloezie, en ga maar door. Als je die strijd wint, dan begint daar de overwinning van Gods Koninkrijk.
Er zal strijd zijn van Koninkrijk tegen Koninkrijk. Het Koninkrijk van God zal strijden tegen het Koninkrijk van het Kwaad. Er zal strijd zijn van Volk tegen Volk. Het Volk van God tegen het Volk van de Boze.
Aan die strijd ontkomt niemand. Weet u wat het gevaar is van die millenniumkoorts. Dat we ons daardoor op het verkeerde been laten zetten. We blijven steken in de techniek en de buitenkant. Jezus geeft een aantal raadgevingen: Loop niet achter valse profeten aan, want toen waren ze er, maar ook nu zijn ze er bij bosjes. Als het onrecht je overspoelt, blijf dan op God vertrouwen en durf voor God en zijn Kerk te getuigen. Blijf altijd vertrouwen, want God staat aan jouw zijde. Zelfs als ze je doden, maak je dan geen zorgen, jijzelf wordt gered, geen haar van je hoofd zal verloren gaan, God heeft ze geteld, Hij geeft ze je terug. Laat je niet in de luren leggen door allerlei onheilsprofeten.
Dat betekent voor ons: Luister naar de gewone leiding in de Kerk. Daarvoor geeft Jezus ons Petrus, de eerste van de apostelen. En ook als het einde van de wereld niet in ons leven komt. En ik denk niet dat ik het meemaak. Dan kunnen er toch wel oorlogen zijn en ziekten en rampen. Ook dan moeten wij trouw blijven aan onze diepste en meest waardevolle overtuiging.
Daarom: doe goed, bidt samen, viert samen, doet wat Jezus je vraagt, aanvaardt de leiding in zijn Kerk zoals Hij die geeft en wees verantwoordelijk voor je doen en laten.
Dan zal Hij aan jou goed doen, dan zal Hij jou leiden en zijn verantwoordelijkheid nemen voor jou, dan zal geen haar van je hoofd verloren gaan, want je staat geschreven in de palm van zijn hand.
Wees niet bevreesd, geloof en vertrouw. God is sterker. Jezus sluit het Evangelie vandaag met deze zin: Door standvastig te zijn, zul je je leven redden. Amen.