Hij zendt ons, Hij vervult ons met zijn Geest. Hij maakt ons één in hetzelfde geloof, maakt ons sterk in één en dezelfde hoop en smeedt ons tot één Lichaam door Gods liefde.
Eucharistieviering 27 mei 2007, om 09.30 en 11.00 uur, in de parochiekerk van de Heilige Willibrordus en De Goede Herder te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C2007TMPTPiC
Lezingen
E.L: Hand. 2, 1-11
T.L: 1 kor. 12, 3b-7. 12-13
Ev: Joh. 20, 19-23
Homilie
Na deze woorden blies Hij over hen en zei: ‘Ontvangt de heilige Geest’.
Herkent u dat gebaar. De eerste keer dat we dat lezen is bij de schepping van de mens. Toen God de mens uit aarde had gevormd blies God de mens zijn levensadem in de neus. Wat is het verschil tussen die eerste keer en dit moment. Is het niet dezelfde heilige Geest? Is het niet Gods Adem? Gods Geest?
Het verschil is niet de heilige Geest maar Gods Verbond met de mensen. Het eerste Verbond dat God met Noach sloot en daarna met Abraham en met Mozes en David, dat eerste Verbond was een verbond van herstel. De oorsprong, die eerste Adem die de mens was ingeblazen was prijsgegeven. De grootste zonde was de zonde tegen de heilige Geest. Tegen beter weten in God voor leugenaar zetten, God niet vertrouwen, niet ontvangen wat God geeft, maar nemen wat God niet geeft. De eigen geest van de mens, ingefluisterd door de tegenpartij, de oude slang, de vijand, die eigen geest werd omgekeerd, naar zichzelf gekeerd, weg gekeerd van God.
Wanneer God een Nieuw Verbond sluit, dan doet God een belofte als Hij zegt: Ik zal een nieuwe Geest in u uitstorten, ik zal het stenen hart uit u verwijderen en u een hart van vlees geven. Mijn wetten grif Ik in uw hart.
Dat is de voorgeschiedenis en we zien dat dagelijks om ons heen. De geest van de mens is niet puur, is niet zuiver. Toen ik gisteravond voor het slapen gaan nog even de radio aanzetten hoorde ik een interview met een Belgische strafpleiter die een boek geschreven had over moordenaars. En een van zijn stellingen is al heel oud. Iedere mens kan een moordenaar worden. We zien het in het scheppingsverhaal. Een goede huisvader, moeder, echtgenoot, als de omstandigheden veranderen, als de mens een waas voor zijn ogen krijgt, kan hij of zij dingen doen, die niet voor mogelijk werden geacht. De mens neemt dan in plaats van geeft en wreekt zich in plaats van geduld te oefenen.
Maar dan is het Pinksteren. Zoals Jezus de vervulling van de belofte is aan Mozes, God zal ons een man zenden naar wie wij moeten luisteren. Zo is Pinksteren de vervulling van het Verbond. Moest God het eerste Verbond afdwingen, steeds weer corrigeren, herstellen, van Noach naar Abraham, opnieuw en opnieuw met Mozes en David, zo is er nu de vervulling van de belofte en tevens de vervulling van het Verbond.
Een Nieuw Hart, een Nieuwe Geest, Gods wetten in ons hart gegrift. Wij zouden zeggen een nieuw geweten.
Maar toch. Als ik kijk naar de wereld, ik zie het geloof verder en verder verzwakken, ik zie hoe mensen leven voor materieel geluk, hoe landelijk vrijwilligerswerk afneemt, hoe mensen steeds commerciëler denken, alles moet betaald worden. Als ik hoor van de oorlogen en het geweld. Dan denk ik wel eens: ‘Heilige Geest, waar bent U? Bent U nu gekomen, of bent U weer weggegaan? Is het weer zoals in het eerste Verbond, zijn we weer terug bij af? De kerken lopen leeg, de gevangenissen lopen vol. De mensen worden rijker, de geest wordt armer. Heilige Geest waar bent U.
Als ik zie hoe Christenen weinig uitstralen, niet voor hun geloof uitkomen, niet studeren op de heilige Schrift, niet studeren op hun geloof, niet studeren op Gods Woord in hun eigen leven, studeren als een vorm van bezinnen, bidden en nadenken. Als ik zie hoeveel tijd er gaat zitten in deze wereld, met alles wat zich aan ons opdringt. Hoe lastig het voor mensen is om keuzes te maken die tegen de trend ingaan, dan denk ik, heilige Geest, waar bent U?
Maar als ik dan zie, dat in Noord Ierland eeuwenlange vijanden samen in de regering zitten, dan denk ik: ‘Dus toch’. Als ik jongeren zie die zich laten vormen en vragen omn de heilige Geest, dan denk ik: ‘Dus toch’. Als ik zie hoe de paus verwelkomd wordt, hoe wereldjongerendagen tot een bijzondere happening worden, dan denk ik: ‘Dus toch’.
Misschien zat ik verkeerd te denken. En moet ik meer de woorden van Jezus in gedachten houden: ‘het Rijk Gods is als een mosterdzaadje, zo klein, maar het groeit uit tot een boom, de grootste in de tuin’. Of zijn parabel waarin Hij zegt dat het is als een man die zijn land bezaait. Maar ‘s-nachts komt een vijand den die zaait onkruid tussen de tarwe. Als alles begint te groeien zie je ineens onkruid in plaats van graan’. Jezus vraagt ons aan de ene kant geduld en verdraagzaamheid. Het onkruid blijft tot de oogst, dan pas wordt het een van het ander gescheiden. Tot die tijd moeten wij in verdraagzaamheid en geduld zelf ons inspannen om niet met het onkruid mee te doen.
Jezus blaast over zijn Kerk, God blaast over zijn Volk. Wij hier zijn samen om opnieuw te vragen om de heilige Geest. De Geest maakt van ons Verbondspartners in het Nieuwe Verbond. Wij worden mededragers van het Verbond. Hij zendt ons, Hij vervult ons met zijn Geest. Hij maakt ons één in hetzelfde geloof, maakt ons sterk in één en dezelfde hoop en smeedt ons tot één Lichaam door Gods liefde.
Hie vieren we zijn Verbond in Lichaam en Bloed van Christus. Hier vervult Hij ons opnieuw met zijn heilige Geest, om ons weer uit te zenden zoals toen, zodat wij getuigen van de hoop die in ons leeft, getuigen van Christus onze Heer, getuigen van de Geest die ons bezielt.
Dan zullen we grote dingen zien, maar het begint klein en verborgen, hier en nu, als Hij zijn adem over ons blaast. Amen.
Voorbede
Bidden wij om de heilige Geest.
Bidden wij voor alle gelovigen waar ook te wereld. Bidden wij om Gods heilige Geest. Voor Paus en bisschoppen om wijsheid, geloof en liefde. Voor alle Christenen om standvastigheid en moed. Vragen we dat de heilige Geest de Kerk nieuwe vruchtbaarheid geeft. Laat ons bidden.
Bidden we voor alle Christenen, om wederzijds begrip, geduld in de weg die we samen moeten gaan, liefde voor elkaar vanuit Gods liefde in ons hart, een oprecht streven naar eenheid, om de vervulling van Jezus’ hartenwens: één Lichaam en één Geest. Laat ons bidden.
Bidden we voor de samenleving. Om vrede wereldwijd, hulp voor vluchtelingen, herstel van rechten voor de meest kwetsbaren, een betere verdeling van het goede van de aarde en zorg voor internationale stabiliteit. Laat ons bidden.
Bidden we om de heilige Geest, vragen we om Gods inspiratie in het dagelijks leven, om wijsheid van hart, om een woord dat geloof brengt, om ogen waarmee we de ander zien, om een nieuwe taal waarin we God en de naaste verstaan. Laat ons bidden.