Wie zeggen de mensen dat Jezus is. Wat zeggen de kranten en de boeken over Jezus? Wat voor beeld geven films en documentaires over Jezus? Bijna tweeduizend jaar geleden stelde Jezus deze vraag aan zijn leerlingen en al bijna tweeduizend jaar wordt er over Hem geschreven, gedacht, gediscussieerd en ruzie gemaakt.
Eucharistieviering 12 en 13 juni 2010, om 17.00, 19.00, 09.30 en 11.00 uur, in de parochies van de Heilige Willibrord, H. Jozef en De Goede Herder, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C2010DHJ12C
Lezingen
E.L.: Zach. 12, 10-11
Ps.: 63 (62) 2, 3-4, 5-6, 8-9
T.L.: Gal. 3, 26-29
Al.: Luc. 19, 38
Ev.: Luc. 9, 18-24
Homilie
Wie zeggen de mensen dat Jezus is. Wat zeggen de kranten en de boeken over Jezus? Wat voor beeld geven films en documentaires over Jezus? Bijna tweeduizend jaar geleden stelde Jezus deze vraag aan zijn leerlingen en al bijna tweeduizend jaar wordt er over Hem geschreven, gedacht, gediscussieerd en ruzie gemaakt. Mochten we denken dat dit iets is van onze tijd, dan helpt het Evangelie van dit weekend ons uit de droom.
De discussies over Jezus ontstaan niet door Jezus, ook niet door de Kerk, maar omdat mensen zo in elkaar zitten. Hebben we deze tijd bijna 16 miljoen coaches en trainers en voetbaldeskundigen, met allemaal hun eigen meningen, ideeën en overtuigingen wat betreft voetbal en bijzonder het Nederlands elftal, in het geloof is het niet anders.
De leerlingen antwoorden: Herodes zegt dat u Johannes de Doper bent die van de doden is opgestaan. Andere zeggen dat u Elia bent, de profeet die in de eindtijd terug zou komen, maar er zijn ook mensen die zeggen dat u een andere profeet uit het verleden bent die terug is gekomen.
In de eerste eeuw zeiden sommigen: “Jezus is puur Gods Zoon, en op aarde had Hij alleen maar een soort schijnlichaam.” Anderen zeiden: “Nee, het is andersom, Jezus is eigenlijk gewoon een mens, maar God heeft Hem aangenomen als zijn Zoon en Hem vergoddelijkt.” Daarnaast was er ook de Gnostiek, in die stroming was kennis het belangrijkste. Wanneer je daarover leest, heeft het een heel modern tintje, want in de gnostiek klinkt de oproep: “Mens herinner jezelf.” Door terug te keren naar je ware zelf, word je bevrijd. Zelfbevrijding, zelfverlossing, God in het diepst van je eigen gedachten.
Die oude discussies over Jezus gaan in onze tijd gewoon door. Als in de vorige eeuwen de sociologie opkomt, dan krijgt een visie op Jezus een sociologisch invalshoek. Als de psychologie opkomt, dan wordt er vanuit de psychologie weer iets anders gezegd. Natuurlijk hebben de benaderingen uit het verleden, net als de benaderingen uit het heden, iets interessants. En als je niet oppast kun je eindeloos veel tijd verliezen in onbegrensde bespiegelingen en discussies, al dan niet verhit, en theologische of mystieke verhandelingen.
Daarom klinkt ook voor ons de vraag die Jezus vandaag in het Evangelie aan zijn leerlingen stelde: “Maar jullie, wie zeggen jullie dat Ik ben.”
Die vraag klinkt voor iedere mens opnieuw, die vraag gaat heel de geschiedenis door, vanaf de tijd dat Jezus op aarde rondliep tot de tijd dat heel de mensheid zijn doel bereikt in zijn eeuwige voltooiing.
Natuurlijk is kennis belangrijk. Maar kennis zal eens voltooid zijn. Ook geloof is van wezenlijk belang, maar wie eenmaal de voltooiing heeft bereikt, komt tot de vervulling van het geloof. Ook het geloof is niet eeuwig. De hoop houdt ons in beweging en de hoop geeft ons kracht. Maar wanneer je eenmaal het einddoel bereikt hebt waarop je hoopte is de hoop vervuld en voltooid. Kennis, geloof, hoop, liefde. Paulus zegt dat alleen de liefde blijft, de liefde is de grootste.
Dat is ook wat Jezus kort voor zijn hemelvaart aan Petrus vraagt: “Bemin je Mij meer dan de anderen Mij beminnen?” Onze schepping, ons leven, de zin van ons bestaan, maar ook de voltooiing in God, alles vindt zijn fundament in de liefde. God is liefde. Deze schepping is voortgekomen uit zijn liefde. Wij zijn vrucht van Gods scheppende liefde en ook de hemel is niets anders dan de voltooiing en definitieve vervulling van de liefde.
Vandaag vraagt Jezus dus: “Maar jullie, wie zeggen jullie dat Ik ben?” En daar zien we de kracht van de Kerk. Onze persoonlijke geloofsbelijdenis, onze individuele gedachten en visies maken deel uit van de grotere geloofsbelijdenis van de Kerk. Vandaag antwoordt Petrus namens de leerlingen, namens de Kerk en zegt: “U bent De Gezalfde van God.” Dat is: U bent de Messias van God. U bent de Christus van God.
Dit antwoord is niet het resultaat is van menselijk denkwerk, niet van menselijk verstand of geredeneer. Hier klinkt een antwoord dat niet wordt uitgedacht om je eigen positie te handhaven, om een politiek compromis te sluiten. Dit antwoord van Petrus wordt hem geschonken door de Vader.
Ons geloof en onze Kerk is niet een Kerk van een boek, of van boeken, zelfs geen Kerk van dogma’s of een catechismus. Dat hoort er allemaal bij, maar dat alles is voor het gevolg, het resultaat van iets anders. Dat is het ene waar Jezus ons toe oproept. Navolging. Wij zijn een Kerk van navolgers. Nog voordat ons verstand kan instemmen, nog voordat we het geloof beamen, beginnen we Jezus na te volgen. En eenmaal met Hem verbonden, gaat het geloof groeien, wordt het verstand verlicht.
Hem liefhebben en navolgen. Ons kruis dragen en dat van anderen meedragen. Samen verder gaan op die weg. Die weg is Christus, die waarheid is Christus. Dat leven is Christus. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God.
Bidden wij voor de Kerk, voor alle mensen die Christus willen navolgen in zijn liefde voor God en de mensen. Dat zij in die navolging de vervulling vinden van hun bestaan. Vragen wij dit voor allen die verantwoording in de Kerk dragen, dat hun leiding geven en hun theologie hierin de oorsprong en de voltooiing vindt. Laat ons bidden.
Bidden wij voor alle jongeren die met hun diploma een nieuwe stap willen zetten in hun maatschappelijke carrière. Dat zij hun groeiende kennis en inzicht benutten ten dienste van hun omgeving. Dat zij mogen ontdekken dat waarachtige gevende liefde alle kennis overstijgt. Laat ons bidden.
Bidden we voor de parochies in ons samenwerkingsverband, bidden we voor onze besturen en voor ons team, dat wij groeien in eenheid. Vragen we om wijze liefde en liefdevolle wijsheid, om de kansen te benutten die God ons geeft. Laat ons bidden.
Bidden wij ook voor de gezinnen in onze parochies, dat het geloof hen helpt Jezus van binnenuit te kennen. Dat jong en oud Hem wil navolgen. Dat zij hierin God en elkaar vinden en dienen. En bidden we voor de kinderen die niet geslaagd zijn, dat zij door een herkansing groeien in volwassenheid en kracht. Laat ons bidden.