Jezus begint met de vrede in zijn hart, die vrede in ons hart schept. Wanneer wij dan vrede in ons hart hebben, groeit gaandeweg ook de vrede om ons heen. Vrede schept vrede.
Eucharistieviering in het weekeinde van 22 en 23 december 2012, om 17.00 en 19.00 uur en om 09.30 en 11.00 uur in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van De Goede Herder (Wassenaar), Jozef (Wassenaar), Johannes de Doper (Katwijk) en Willibrord (Oegstgeest), door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit de Jozefkerk te Wassenaar (MP3)
Preek beluisteren vanuit de Jozefkerk te Wassenaar (MP3)
Preek: C2013ADV04CAUFX
Lezingen
E.L.: Micha 5,1-4a
Ps.: 80 (79), 2ac en 3b, 15-16, 18-19
T.L.: Hebreeën 10,5-10
All.: Lucas 1,38
Ev.: Lucas 1,39-45
Homilie
Macht; daarover horen we spreken in de eerste lezing: “Zijn macht zal reiken tot aan de uiteinden der aarde”. Wie zou bij Jezus nu denken aan macht? Macht is toch iets van regeringen, van legers en een Amerikaanse wapenlobby. Macht is toch iets wat je niet zou moeten hebben?
“Zijn macht zal reiken tot aan de uiteinden der aarde”. Na die zin volgt nog een zin: “Hij zal een man van vrede zijn”. Vandaag gaat het over de macht van de onmacht en de onmacht van de macht.
Hoort u wel eens spreken over de macht van de Kerk? Ik vraag me dan vaak af wat ze bedoelen. Net als de verhalen over de rijkdom van de Kerk. De heilige Laurentius wist wat de rijkdom van de Kerk was. Hij bracht de bedelaars en de verschoppelingen bijeen in de voorhof van het paleis van de keizer en zei tegen de keizer: Dit zijn de schatten van de Kerk. We weten dat Laurentius het met een dure prijs heeft moeten betalen, hij werd niet verbrand op de brandstapel maar geroosterd op een vuurplaat. De onmacht van Laurentius was machtiger dan de macht van de keizer. Zoals ook Jezus Zelf zegt: Wees niet bang voor hen die het lichaam doden, maar daarna tot niets meer in staat zijn (Lc. 12,4).
De macht van Jezus is de vrede. Door de vrede van zijn hart schept Hij vrede op aarde. De wereld denkt vaak andersom. Eerst moet er vrede zijn en dan krijgen wij vrede in ons hart. Zo is het niet bij Jezus. Hij begint met de vrede in zijn hart, die vrede in ons hart schept. Wanneer wij dan vrede in ons hart hebben, groeit gaandeweg ook de vrede om ons heen. Vrede schept vrede. Onvrede schept onvrede. Haat schept haat. Liefde schept liefde.
Zo zien we het ook gebeuren in het Evangelie. In de psalmen lezen we: “Genade en waarheid ontmoeten elkander, de vrede omhelst de gerechtigheid (Palm 85,11)”. Zo is het met Maria en Elisabeth. De kleine Johannes springt op in de schoot van zijn moeder. Als Maria Elisabeth begroet, is de klank van haar stem, dan is haar vredesgroet, zo vol genade, dat het doordringt tot het kind in de schoot van Elisabeth. Maria is vol van de Geest en met deze ontmoeting wordt ook Elisabeth vervuld van de Geest.
Wat is de macht van Elisabeth, wat is de macht van Maria? Zij hebben geen macht. Maria zal in haar lofzang zingen: “Machtigen haalt hij omlaag van hun troon. Eenvoudigen brengt Hij tot aanzien (Lc. 1,52)”. Wanneer we dus in de eerste lezing lezen: “Zijn macht zal reiken tot aan de uiteinden der aarde”, moeten we goed beseffen wat zijn macht is.
Wat is Jezus’ macht? Misschien denken we dan aan de macht van de liefde, of de macht van geduld, of de macht van wijsheid of de macht van zijn moed. Dat is ongetwijfeld allemaal waar, maar toch denk ik hierbij aan iets anders. Zijn macht ligt in de Wil van zijn Vader in de hemel. Van Jezus staat geschreven: “Hier ben Ik, Ik ben gekomen om uw Wil te doen”. Dat is de kern van het leven van Jezus, de kern die Hij ons leert in het Onze Vader: “uw Rijk kome, uw Wil geschiede”.
Psalm 40 is als het ware het levenslied van Jezus: “Uw wil te doen, mijn God, dat is mijn vreugde, uw wet is in mijn hart gegrift (Ps. 40,9)”. Daarin ligt Jezus’ macht. Gewoon doen wat de Vader vraagt. En wat vraagt de Vader? Trouw blijven aan je roeping, trouw blijven aan je opdracht, want dan kan God met zijn Voorzienigheid alles ten goede keren. Als wij met Hem meewerken is er geen macht machtiger dan Hij.
Elisabeth en Maria, een vrouw op middelbare leeftijd en een jonge vrouw, allebei vol van het geheim van het nieuwe leven, allebei vol van het geheim dat God met hen iets nieuws begint. Wij eren hen beiden. Niet omdat zij het zwaard hebben gehanteerd of revolutionaire ideeën hadden. Het zijn geen vrouwelijke guerrilla’s of verzetsvrouwen. Het zijn moeders. In Gods plan kunnen moeders de wereld veranderen als zij in staat zijn hun kinderen liefde voor God en liefde voor de naaste bij te brengen en de bereidheid om Gods wil te doen. Zo antwoordt Maria: “Mij geschiede naar uw woord”. Zo antwoordt Jezus: “Niet mijn wil, maar uw wil geschiede”.
De Kerk is Lichaam van Christus. Wat voor Jezus en Johannes, voor Maria en Elisabeth geldt, dat geldt ook voor ons. Steeds zoeken naar Gods wil in ons leven. Zijn wil is dikwijls herkenbaar door eenvoud en door echtheid. Trouw aan je roeping en trouw aan je zending blijven. Bereid zijn de last van een gelovig leven te dragen zoals Elisabeth en Maria, zoals Johannes en Jezus.
Met deze vierde zondag nadert het Kerstfeest met rasse schreden. Laten we vragen dat Gods vrede ons hart vervult, opdat wij Hem navolgen als vredebrengers. Overal waar Hij ons zendt. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God, Die zijn Zoon in onze wereld zendt.
Bidden wij voor alle mensen die zich voorbereiden op het feest van Kerstmis. Vragen we dat zij vrede mogen vinden en vrede mogen uitdragen, dat zij zich van harte verbonden weten met de ene Vredeskoning, Jezus Christus. Laat ons bidden.
Bidden wij voor alle mensen in deze wereld die leven met onvrede in het hart en onvrede in hun omgeving. Dat zij de vergevende liefde van Christus mogen ervaren die hen in staat stelt de vrede te herstellen en te bevorderen. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze parochie van de heilige Augustinus. Vragen we dat deze Kerstdagen vrede en vreugde mogen brengen en innerlijke genezing, dat allen moed en hoop ontvangen, zodat de gemeenschap van actieve gelovigen versterkt wordt. Laat ons bidden.
Bidden we voor gezinnen en alleenstaanden, voor onze families en vriendenkringen, in het bijzonder voor moeders en aanstaande moeders. Dat zij mogen weten hoe waardevol het is in Gods ogen om kinderen op te voeden in geloof, hoop en liefde. Laat ons bidden.