Jezus laat ons vandaag iets bijzonders zien in deze bijzondere biecht. Hij laat zien dat vergeving alles te maken heeft met liefde.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Willibrord (Oegstgeest), De Moeder Gods (Voorschoten) en de H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 15 en 16 juni 2013, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit de Willibrordkerk te Oegstgeest (MP3)
Preek beluisteren vanuit de Willibrordkerk te Oegstgeest (MP3)
Preek: C2013DHJ11CAUFX
Lezingen
E.L.: 2 Samuël 12,7-10.13
Ps.: 32 (31), 1-2, 5, 7, 11
T.L.: Galaten 2,16.19-21
All.: Johannes 17, 17b en a
Ev.: Lucas 7,36-8,3 (of: Lucas 7,36-50)
Homilie
Kunt u het zich voorstellen? Je geeft een diner in de buitenlucht. Het is open huis in de parochie. Veel mensen uit de synagoge zijn gekomen. Farizeeër Simon is in zijn nopjes. Hij heeft Jezus uitgenodigd, want dat trekt weer wat mensen naar zijn synagoge en zelf vindt hij Jezus ook wel interessant. Maar dan, als ze allemaal aan tafel liggen, komt daar ineens die prostituee tussen de tafels door naar hun tafel. “Moet je dat theater zien, losse haren, tranen, ze heeft zelfs dure zalfolie meegnomen, die heeft ze zeker van een van haar klanten gekregen. Dat valt me toch tegen van die Jezus. Je hoeft toch geen profeet te zijn om te zien wat voor vrouw dit is? Waarom stuurt Hij haar niet weg? Hij had ook aan mij kunnen vragen om haar weg te sturen.”
Hoe zouden wij hebben gereageerd als wij die Farizeeër Simon waren geweest? Ik denk dat wij soms bij minder al terugkrabbelen. Die vervelende buurvrouw belt aan, je ziet het nog net. Doe ik open of niet? Je zus belt, die kan altijd zo eindeloos lang aan de telefoon zitten. Daar heb ik nu echt geen zin in. Wij mensen houden niet van spelbrekers, liever geen ruziemakers op de bruiloft. Wilders niet opstellen in de Commissie van In- en Uitgeleide bij de koning en de koningin. Geen prostituee aan mijn tafel.
Deze Farizeeër is een spiegel voor ons. Zoals ook die vrouw een spiegel voor ons is en natuurlijk Jezus zelf. Want het gaat in het Evangelie over ons en het ene moment zijn wij zoals die overspelige vrouw en het andere moment zijn wij als de Farizeeër Simon die niets met die vrouw te maken wilde hebben. Het gaat natuurlijk over ons, want wij zijn geroepen Jezus na te volgen.
Het lijkt erop dat in de tijd van Jezus er meerdere visies hebben bestaan over vergeving. Wat is vergeving, wie vergeeft? De Farizeeën houden de visie dat God alleen vergeeft. Vergeving is volgens hen niet iets van mensen, maar iets van God alleen. Vergeving van zonden wordt verkregen door de offers in de tempel, door aalmoezen en andere goede daden, maar het altijd God die vergeeft. Dit lijkt de lijn te zijn van de Farizeeën.
In het bijbelboek Jezus Sirach kom je een andere lijn tegen. Jezus Sirach schrijft in hoofdstuk 28: “Vergeef je naaste het onrecht dat hij deed, dan worden, als je bidt, ook jou je zonden vergeven.” En Sirach vraagt zich af: “Hoe kan een mens die woede koestert tegen een ander bij de Heer om verzoening vragen? Hoe kan een mens die geen erbarmen heeft met een ander om vergeving voor zijn eigen zonden bidden?”
Jezus Sirach leefde zo’n twee eeuwen voor Christus en zijn tekst is de opmaat voor wat Jezus ons leert in het Onze Vader: Vergeef ons onze schuld. Zoals ook wij onze schuldenaars vergeven.
In die houding van de Farizeeër Simon, schuilt een groot gevaar. Als alleen God kan vergeven, dan hoeven wij dat ook niet te doen. God vergeeft wel, wij hoeven alleen te accepteren dat God vergeeft. Proeft u het verschil? Als alleen God de zonden vergeeft, en wij dat alleen hoeven te accepteren, dan kan er boosheid en wrok, ja zelfs haat in ons hart blijven. We accepteren wel dat God de andere vergeeft, maar de vraag is wat dat met ons doet.
Die houding dat God alleen vergeeft, kom je ook op een andere manier tegen in onze tijd. Soms zeggen mensen zoiets over de biecht: “Waarom tegenover een priester je zonden belijden. Wat heeft die priester ermee te maken. Ik zeg het wel rechtstreeks tegen God. Het is toch God die vergeeft.”
Hoe zou het met deze vrouw zijn gegaan als zij had gedacht als de Farizeeën; als zij had gedacht: “Alleen God vergeeft”. Dan had ze die vergevende liefde van Jezus niet kunnen ervaren. Dan had die gedachte dat God alleen vergeeft, alles geblokkeerd. Nu weet ze dat Jezus en de Vader één zijn, dat Jezus zonden kan vergeven, want ze heeft het gevoeld in haar ziel.
Jezus laat ons vandaag iets bijzonders zien in deze bijzondere biecht. Hij laat zien dat vergeving alles te maken heeft met liefde. Het is als met de parabel van de verloren zoon. De oudste zoon voelt geen liefde voor zijn jongere broer. Hij kan zich niet verheugen in zijn terugkeer. Hij kan hem niet vergeven dat hij het geld heeft verkwist. Hij kan het niet hebben dat zijn vader hem wel vergeeft. De oudere broer heeft een tekort aan liefde.
Zo is het met deze Farizeeër. Hij denkt van alles over deze prostituee, maar hij heeft geen gevoel van mededogen, hij kan zich niet verheugen in de vergeving en in haar bekering, hij is er alleen om bekommerd dat het mooie feestje niet bedorven wordt. Wat zullen de oudsten van de Synagoge straks zeggen? En wat zeggen degenen die altijd zoveel geld geven voor de offerande? Straks lopen de inkomsten van de kerkbalans nog terug.
Jezus laat ons de bekommernis van God de Vader zien en Hij nodigt ons uit tot waarachtige vergeving, waardoor mensen weer een kans krijgen op een menswaardig bestaan, verzoend met God, verzoend met de naaste en verzoend met zichzelf. De Farizeeër Simon heeft in een ding gelijk; echte vergeving is goddelijk. Hij besefte echter niet dat die goddelijke vergeving ook bij ons hoort als kinderen van God. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God die ons oproept tot vergeving.
Wij bidden voor alle gelovigen die Jezus willen navolgen in liefde voor God en de naaste. Dat zij Hem ook navolgen in zijn bereidheid tot vergeving en tot het dragen van de last omwille van anderen. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor onze wereld en onze tijd. We bidden voor de pas gewijde diakens Bertijn Prins en Franck Baggen, dat zij in onze wereld de liefde van Christus mogen verkondigen en mensen aan de rand van de samenleving bij Christus en zijn Kerk weten te brengen. (Laat ons bidden.)
Bidden we voor onze parochie, vragen wij om die liefde in ons hart waarmee wij kunnen vergeven. Dat wij een open huis weten te bouwen, waarin iedereen die bekering en genezing zoekt, zich welkom weet. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, dat iedereen zich bewust blijft van de eigen tekorten en fouten, zodat er begrip is voor degenen die met schade en schande wijs worden. Vragen we om een klimaat van oprechte en liefdevolle vergeving. (Laat ons bidden.)