Ga naar hoofdinhoud

Behalve het martelaarschap van Stephanus en van zoveel anderen, ook in onze tijd, is er het martelaarschap in het dagelijks leven. Dat is uiteindelijk niet lichter, misschien, door de lange duur wel zwaarder. Standhouden in deze tijd, op een goede manier uitkomen voor je geloof. Het kan; met Gods hulp.

Eucharistieviering op 26 december 2012 om 11.00 uur in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van De Goede Herder (Wassenaar), door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Eucharistieviering beluisteren vanuit de Goede Herder te Wassenaar (MP3)

Preek beluisteren vanuit de Goede Herder te Wassenaar (MP3)

Preek: C2013KERSTSTEFANUS1CAUFX

Lezingen

E.L.: Handelingen 6,8-10.7,54-60
Ps.: 31 (30), 3cd-4 6. 8. 16. 17
All.: Ps. 118 (117), 26a en 27a
Ev.: Matteüs 10,17-22

Homilie

Hoe zou in onze tijd naar Stephanus gekeken worden, naar zijn dood en naar de steniging? Wat we vandaag gedenken, gebeurt bijna dagelijks ergens in de wereld. Christenen zijn nog altijd de meest vervolgde bevolkingsgroep ter wereld. Hier in het Westen ervaar ik vaak een soort selectieve verontwaardiging. Waar maken journalisten zich boos over, wat verschijnt er op het NOS journaal? De meeste aandacht gaat uit naar conflicten over seksuele voorkeur of gender-identiteit, wat dat ook mag zijn, Christen zijn is niet in en het lijkt er soms op dat mensen denken, eigen schuld, moet je maar niet uit de kast komen voor je geloof. Dat hoorden we onlangs nog: De IND stelde dat een christen maar niet openlijk voor zijn geloof moet uitkomen, als dat hem in gevaar brengt in Somalië.

Wat maakt Christenen nu tot tweederangsburgers? Hoe komt het dat er zo dikwijls een soort verborgen agressie is tegen Christenen? Zodra Christenen een minderheid vormen, zie je dit mechanisme optreden. Of gaat dat gewoon zo met elke minderheid, met elke groep die andere keuzes maakt? Misschien is het één waar en het ander ook. Christenen hebben zich altijd weten te handhaven door goede keuzes, door goede maatschappelijke omgangsvormen, door goede schoolvoorzieningen en gezondheidszorg, waar niet alleen Christenen gebruik van mochten maken maar die openstonden voor iedereen.

In die dagen deed Stefanus, vol genade en kracht, grote wondertekenen onder het volk. Sommige leden echter van de zogenaamde synagoge der Vrijgelatenen, Cyreneeërs en Alexandrijnen en sommige mensen uit Cilicië en Asia begonnen met Stefanus te redetwisten, maar zij konden niet op tegen de wijsheid en tegen de geest waarmee hij sprak.

Heeft Stephanus de confrontatie gezocht? In de eerste lezing ontbreekt een stuk tekst, omdat het anders te lang zou worden. Na een lange uiteenzetting eindigt hij met: “Halsstarrige ongelovigen, u wilt niet luisteren en verzet u steeds weer tegen de heilige Geest, zoals uw voorouders ook al deden. Wie van de profeten hebben uw voorouders niet vervolgd? Degenen die de komst van de rechtvaardige aankondigden hebben ze gedood, en zelf hebt u nu de rechtvaardige verraden en vermoord, u die de wet ontvangen hebt door tussenkomst van de engelen, maar er niet naar hebt geleefd (Hand. 7, 51-53).”

Bij die laatste opmerking van Stephanus, worden ze in het Sanhedrin woedend en dat leidt tot zijn steniging. Hij mag alles zeggen, maar niet dat zij de Wet niet naleven. Het werd een schijnrechtspraak met valse argumenten.

Als Stephanus nu die laatste opmerking niet gemaakt had? Als hij nu gewoon wat tactvoller was geweest? Als hij meer de techniek van de dialoog had gehanteerd en de anderen meer in hun waarde had gelaten? Als … ?

Dan had het nog een half jaar geduurd of een jaar, maar dan was het er toch uitgekomen. Dat wist Stephanus, want de echte woede betrof niet Stephanus maar Christus. Het leven, het sterven en verrijzen van Christus is de grote aanklacht aan de mensheid, om wat we als mensheid hebben gedaan met Gods Zoon. Degene die we gedenken met Kerstmis, bij wie we vertederd rond de kribbe staan, die is een aanklacht geworden tegen het religieus-politieke systeem van die tijd en alle tijden, tegen de religieuze leiders, tegen hypocrisie en volksverlakkerij, tegen onwaarachtigheid, egoïsme en schijnheiligheid.

Zo had Jezus het al voorzegd: “Neemt u in acht voor de mensen. Zij zullen u overleveren aan de rechtbanken en u geselen in hun synagogen. Gij zult voor stadhouders en koningen gebracht worden omwille van Mij, om zo ten overstaan van hen en de heidenen getuigenis af te leggen.” Toen de evangelist Matteüs dit opschreef, was Stephanus al gestenigd. Toen herinnerde de apostelen zich dat Jezus hen had gewaarschuwd. En net als Stephanus beseften zij dat dit het lot is van alle profeten, van allen die opkomen voor gerechtigheid en waarheid en in durven gaan tegen de gevestigde macht.

We kunnen die lijn nog verder trekken. Niet Stephanus staat terecht maar Jezus staat opnieuw terecht. En uiteindelijk staat niet Jezus terecht maar de Vader staat terecht. God de Vader die zich anders openbaart dan mensen zich hadden voorgesteld. God de Vader die ons oproept tot daden van trouw, van gerechtigheid, tot vruchten van goedheid en liefde, tot een leven van geloof en gehoorzaamheid aan Gods plan met de mensen. En opnieuw wordt zichtbaar dat wie God veroordeelt uiteindelijk zichzelf veroordeelt.

Iemand die dat beseft heeft, is Paulus. Hij stond als getuige bij de dood van Stephanus en stemde daarmee in. Maar juist dat moment zal de kiem worden van de ommekeer in zijn denken. Paulus zal bij Damascus als door de bliksem getroffen door het licht van de heilige Geest, inzien dat hij aan de verkeerde kant stond en zichzelf betitelen als een misgeboorte, een Christenvervolger.

Behalve het martelaarschap van Stephanus en van zoveel anderen, ook in onze tijd, is er het martelaarschap in het dagelijks leven. Dat is uiteindelijk niet lichter, misschien, door de lange duur wel zwaarder. Standhouden in deze tijd, op een goede manier uitkomen voor je geloof. In alle omstandigheden de liefde van Christus volgen en je vijanden vergeven, navolging van Christus, daartoe worden we vandaag opgeroepen. Het kan; met Gods hulp. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot God onze Vader.

Bidden wij voor alle Christenen die om hun geloof worden vervolgd; vragen we om een geloof dat sterk is door de liefde, vragen we om een getuigenis dat geïnspireerd is door de heilige Geest, vragen we om wijsheid opdat hun getuigenis vruchtbaar is. Laat ons bidden.

Bidden wij voor onze wereld, om een zuivere kijk op de werkelijkheid, voor een politiek die zich niet laat bepalen door actiegroepen en politiek gelobby, vragen we om een nieuwe tijd waarin de liefde en de waarheid van Christus de harten mag raken. Laat ons bidden.

Bidden we voor onze parochie van de heilige Augustinus, dat we in dit jaar van het geloof ons samen verdiepen in het Evangelie en de gezonde leer van de Kerk, dat we open staan en tijd maken om wegen te vinden tot getuigenis in deze tijd. Laat ons bidden.

Bidden we voor gezinnen en alleenstaanden, voor onze families en vriendenkringen, vragen we om een nieuw klimaat waarin het geloofsgesprek inspirerend is voor jong en oud, zodat de kostbare woorden van Christus vruchtbaar worden in ons leven. Laat ons bidden.

Back To Top