Ga naar hoofdinhoud

Alleen Christus, echt alleen Christus, is de weg naar Gods koninkrijk, een koninkrijk waar de dingen gebeuren naar Gods bedoeling, naar Gods wil, waar vrede heerst door verzoening en vergeving, waar barmhartigheid de falende gerechtigheid en de falende rechtssystemen opvangt en corrigeert. Waar geloof de beperkingen van de wetenschap overstijgt en mensen de zin van ons bestaan leert en een doel geeft in liefde die eigenbelang overstijgt.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de Sint Willibrordus (Wassenaar), Sint Jozef (Wassenaar) en de H, Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 19 en 20 november 2016, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Eucharistieviering beluisteren vanuit de H. Jozef te Wassenaar (MP3)

Preek beluisteren vanuit de H. Jozef te Wassenaar (MP3)

Preek: C2016DHJ34CAUFX

Lezingen

E.L: 2 Samuël 5, 1-3
Psalm: 122 (121) 1-2, 3-4a, 4b-5
T.L: Kolossenzen 1, 12-20
All: Marcus 11, 10
EV: Lucas 23, 35-43

Homilie

Waarom kozen ze David als koning? U hoorde het verhaal in de eerste lezing. Dat koningschap in Israël begon eigenlijk helemaal niet zo mooi. Het volk wilde een koning, want dan pas waren ze gelijk aan de andere volken. In onze tijd zijn er juist groepen die van het koningschap af willen: “Wij willen een republiek”, roepen ze, “net als de andere volken”, met Amerika als grote voorbeeld. Of ze na de keuze van Trump nog zo enthousiast zijn, vraag ik me af. In onze tijd komen de kwetsbare kanten van de democratie opnieuw haarscherp aan het licht en dat is eerder in de geschiedenis gebeurd.

De Bijbel is in het begin niet zo enthousiast over de koningen. De profeet Samuël vond het niet gepast dat ze het volk riep: “Geef ons een koning …” Daarom bad hij tot God. Maar de Heer zei tegen Samuël: “Doe wat het volk wil, wat zij u ook vragen, want ze verwerpen niet u, maar Mij; Mij willen ze niet langer als koning” (1 Samuël 8,6-7). Het werd Saul, een grote en knappe verschijning die door de profeet Samuël tot koning werd gezalfd. Het was een begin vol beloften; Saul ging de strijd aan met de Filistijnen. Maar toen het er echt op aankwam was het de jonge David die Goliath, de held van de Filistijnen, versloeg. Dat werd de opmaat van het koningschap van David.

Wat voor koning wilde het volk van Israël? Ze zeiden tegen Samuël: “Onze koning zal rechter over ons zijn en voor ons uittrekken om onze oorlogen te voeren.” Met andere woorden, onze koning zal er zijn om onze belangen te dienen. Eigenlijk wilden ze een soort democratisch koningschap. Ze wilden bovendien een aardse koning, want God kun je niet zien, die is geen legeroverste is. Dus inderdaad, zoals God had gezegd: “… Ze verwerpen niet u, maar Mij; Mij willen ze niet langer als koning”

Ik hoef u niet te vertellen hoe het verder gegaan is met het koningschap in Israël, hoe het uiteengevallen is door ongeloof en eigenbelang, hoe er verdeeldheid ontstond en afgoderij en hoe de koningen het volk uitbuitten in plaats dat zij opkwamen voor de belangen van het volk.

Daarom die vraag: Wat voor koning willen wij? Paulus zegt in zijn brief aan de Christenen van Kolosse: “God heeft ons ontrukt aan het domein van de duisternis en overgebracht naar het koninkrijk van zijn geliefde Zoon”. In de visie van Paulus is de wereld het domein van de duisternis. De duisternis van ongeloof, eigenbelang, de macht van het geld, egoïsme, manipulatie, leugen en bedrog, eigenmachtigheid zonder moraal, hang naar status en eer en zoiets als sex, drugs en rock en roll. Het is de wereld na de zondeval, een toestand waar de mensheid uit zichzelf niet uitkomt, integendeel, waar het steeds weer in terugvalt. Is het zo erg met de wereld? Is er dan niets goeds te vinden?

Het Tweede Vaticaans Concilie heeft ons duidelijk gemaakt dat God ook buiten de Kerk om werkt in de wereld; dat God werkt in andere culturen en andere religies, dat er ook buiten de Kerk dus goedheid en waarheid en liefde te vinden is. Toch is het ook duidelijk dat de wereld steeds weer in oude fouten terugvalt. Alle wetenschappen van sociologie, politicologie, psychologie en noem maar op, hebben de wereld geen vrede kunnen brengen. Dat geldt ook voor de wereldreligies, inclusief het Christendom. Vaak hebben de religies de oorlogen om land, om olie en grondstoffen, om handelsbelangen niet veroordeeld maar bevestigd, in de hoop als godsdienst er beter uit te komen.

Het feest van vandaag houdt ons een overtuiging voor, waar we ons misschien wat voor schamen, waar we te weinig mee naar buiten komen: Dat alleen Christus, echt alleen Christus, de weg is naar Gods koninkrijk, een koninkrijk waar de dingen gebeuren naar Gods bedoeling, naar Gods wil, waar vrede heerst door verzoening en vergeving, waar barmhartigheid de falende gerechtigheid en de falende rechtssystemen opvangt en corrigeert. Waar geloof de beperkingen van de wetenschap overstijgt en mensen de zin van ons bestaan leert en een doel geeft in liefde die eigenbelang overstijgt.

Paulus zegt: “… in Hem is alles geschapen in de hemelen en op de aarde, het zichtbare en het onzichtbare, tronen en hoogheden, heerschappijen en machten. Het heelal is geschapen door Hem en voor Hem. Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in Hem”. Daarmee zegt Paulus dat heel deze schepping in Christus haar doel en zin en vervulling vindt. Jezus stond God voor ogen, toen God het heelal tot bestaan riep. De evolutie heeft geen ander doel dan Jezus Christus. Zo is Jezus het hoogtepunt en einddoel van de schepping, maar staat Hij ook aan het begin. Jezus leert ons wat mens-zijn is.

Het is het hoogfeest van Christus Koning en we lazen het Evangelie van zijn kruisdood, met de spottende omstanders die zeiden: “Als Gij de koning der Joden zijt, red dan uzelf.”

Waar staan wij in dit verhaal, wat is onze positie? Zien we in Hem uiteindelijk een achterhaald idool, een opgeblazen mythe en uiteindelijk toch de mislukte idealist die nog slechts een kleine groep mensen in ons land inspireert. Of staan wij gewoon rechtop in ons geloof, dat zijn weg van het kruis dragen, de schuld van anderen op je nemen, geen kwaad met kwaad vergelden, vergeven tot je erbij neervalt, vergelding en gerechtigheid aan God laten, geduld met de wereld en liefde voor de naaste, ja zelfs liefde voor je vijanden, dat alleen die weg tot een nieuwe wereld leidt, tot Gods Koninkrijk. Wij worden bevraagd op ons geloof. We mogen het uitspreken buiten in de praktijk brengen. Amen.

Voorbede

Bidden wij vol vertrouwen tot God, onze barmhartige koning.

Wij bidden voor de Kerk, dat allen die zich Christen noemen zich erin verdiepen wat het betekent om deze koning na te volgen in de praktijk van alledag, dat ze elkaar bemoedigen om dat vol te houden. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze wereld, dat alle mensen van goede wil oog krijgen voor het koningschap van Christus, dat een dienstbaar koningschap is, dat zij zich door Hem laten inspireren om zin en doel aan dit bestaan te geven. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze parochie van de Heilige Augustinus en voor onze parochiekern, dat wij in eenvoud en vreugde ons verbonden weten met Christus en elkaar, dat we zijn Verbond vieren in de Eucharistie en hem navolgen in ons leven. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat groot en klein zich bewust mag worden welke koningen in ons leven regeren, dat we hen ontmaskeren en Christus voorop stellen. (Laat ons [zingend] bidden):

Intenties

Back To Top