Hebt u nog plezier in uw geloof, is er nog vreugde?
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Willibrord (Oegstgeest), de Sint Willibrordus (Wassenaar) en De Goede Herder (Wassenaar), weekeinde van 14 en 15 mei 2016, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren (MP3)
Preek: C2016TMPTPiCAUFX
Lezingen
E.L: Handelingen der Apostelen 2,1-11
Psalm: 104 (103), 1ab en 24ac, 29bc-30, 31 en 34
T.L: Romeinen 8,8-17
Vers: Kom, heilige Geest, vervul het hart van uw gelovigen …
EV: Johannes 14,15-16. 23b-26
Homilie
Hebt u nog plezier in uw geloof, is er nog vreugde? Bent u blij dat u in het weekend naar de kerk kunt, dat er een Eucharistieviering is? Maakt het u blij, als u aan God denkt, aan Jezus, aan de heilige Geest en als u denkt aan de Kerk? Verlangt u naar het gebed en de stilte?
Ik kom dat tegen bij mensen die pas de stap naar de Katholieke Kerk hebben gezet. Ze ontdekken steeds weer nieuwe dingen; wat voor een van-huis-uit-katholiek gewoon is, en wat voor hen vaak zelfs een beetje oud geworden is, is voor nieuwe katholieken verrassend nieuw. Een rozenkrans, wijwater, aanbidding, biechten, de mogelijkheid om zondags en ook vaker naar de Mis te kunnen, heiligen, bedevaarten, processies, iconen, medailles, bezoeken aan kloosters, de ervaring dat overal ter wereld dezelfde Mis wordt gevierd met dezelfde lezingen, en nog meer. Zij ervaren bij dit alles vreugde, maar de grootste vreugde is voor hen dat zij bij dat grote geheel van de wereldkerk horen, dat ze bij Christus horen.
Vreugde, blijdschap, een geluk dat de wereld je niet kan bieden. Als dat in de Kerk te vinden is, roept dat meteen de vraag op waarom zoveel mensen in onze tijd de kerk de rug toekeren of geleidelijk zijn weggedreven. Kan dat te maken hebben met onze cultuur?
Christenen noemen onze cultuur soms wel een amusementscultuur, alles moet leuk zijn, ook les geven, infotainment is een manier om informatie als entertainment aan te bieden. Het is interessant om te onderzoeken hoe dit de afgelopen eeuwen vorm heeft gekregen, of dat het misschien wel altijd heeft bestaan.
Ik vermoed dat het te maken heeft met de toegenomen luxe, het leven is minder zwaar geworden, dat is al duidelijk wanneer we ons leven vergelijken met een eeuw geleden, het geldt zeker wanneer we een paar duizend jaar terug gaan, toen de mens gemiddeld maar dertig of veertig jaar oud werd. Het is in onze tijd in het Rijke Westen niet alleen meer een kwestie van overleven, we willen nu ook een leuk leven. Misschien is dat onbewust wel het belangrijkste doel geworden, een leuk leven, een gelukkig leven. En als er weinig natuurlijke vijanden zijn, scheppen we zelf weer wat spanning en zoeken we de risico’s op met spannende reizen of spannende films of games.
Het lijkt erop dat we inderdaad in een amusementscultuur zijn beland, er gaan immers miljarden om in de entertainmentindustrie, in de sportindustrie, in de vakantie-industrie, in de muziekindustrie, in de games op de computers of de game-consoles, maar ook de cosmetica-industrie zou je erbij kunnen betrekken.
In de Bijbel lezen we geregeld dat als Gods volk in welvaart verkeert, de mensen God al snel vergeten. Je zou dan tot de conclusie kunnen komen dat een mens problemen nodig heeft om tot geloof te komen. En het lijkt erop dat dat dit dikwijls ook zo is.
Terug naar de beginvraag: Hebt u nog plezier in uw geloof, is er nog vreugde? Of maakt u zich vooral zorgen om het geloof, zorgen om de Kerk. Is de vreugde een beetje weg? Kijkt u naar de kleiner wordende kudde, naar de legen kerken en het besef dat er in de toekomst meer kerken zullen sluiten. Is de blijdschap gedoofd en vervangen door zorgelijkheid?
Dan hebben wij de heilige Geest nodig. Dan gaat het niet om plezier in de zin van laat maar lopen, na ons de zondvloed, dan gaat het ook niet om korte termijn plezier, of goedkoop plezier of vermaak door de amusementsindustrie. Dan gaat het om de vreugde van God in ons hart, van een levenskracht die ouder is dan de evolutie, om een perspectief dat voorbij de grenzen van dit leven reikt.
Wij vieren Pinksteren, dat is een bron van vreugde, omdat God ons niet in de steek laat, omdat niets ons kan scheiden van de liefde van Christus, zelfs de dood niet. En we mogen de heilige Geest vragen, de Geest die bron is van vindingrijkheid en wijsheid, van moed en kracht, we mogen vragen dat we wegen vinden om in deze nieuwe tijd de echte vreugde te leren herkennen en het verschil te ontdekken met commercieel vermaak, commercieel amusement. We mogen de heilige Geest vragen opnieuw vreugde te vinden in ons geloof, in onze rijke geloofscultuur, dat we vreugde vinden in familieverbanden en vriendschappen, dat het huwelijk een bron van vreugde wordt, het gezin, de parochie, de Kerk.
Het is Pinksteren, we vieren de geboorte van de Kerk, die door Jezus tot leven is gewekt; zijn verrijzenis is onze verrijzenis. We mogen de heilige Geest vragen dat we wegen vinden om in deze amusementscultuur de diepere vreugde aan te bieden en door te geven, de vreugde die mensen uittilt boven het louter aardse bestaan.
We mogen dit vragen voor onszelf, voor ieder van ons afzonderlijk en voor onze gemeenschap; dat Hij ons aanraakt en in vuur en vlam zet. Dan komt er nieuwe leven. Amen.
Voorbede
Jezus spoort ons aan te vragen om de heilige Geest, de Helper. Bidden wij dan vol vertrouwen:
Wij bidden voor de Kerk, dat alle gelovigen door de Geest kracht mogen ontvangen om te leven in geloof, hoop en liefde, dat de heilige Geest ons opnieuw vreugde geeft in ons geloof, blijdschap in onze harten en hoop voor de toekomst. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving dat mensen zich niet in slaap laten wiegen door alle amusement, dat de heilige Geest de wereld wakker schudt en de ogen opent voor waar het werkelijk om gaat, liefde voor God en de naaste. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, wij vragen om de heilige Geest die één maakt, dat we elkaar bemoedigen en bijstaan, dat de heilige Geest de liefde in onze harten versterkt, zodat ons geloof aanstekelijk wordt voor onze omgeving. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat de Heilige Geest levenskracht geeft, wijsheid en troost, dat jong en oud de diepe vreugde van Christus leert kennen. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties