Duisternis doet ons verlangen naar licht. Zo mag het in deze Adventstijd zijn. De duisternissen van de wereld doen ons verlangen naar het Licht van Christus. Hij is het die het verschil maakt.
Eucharistieviering in de parochie van De H. Augustinus, in de kerken van de H. Willibrord (Oegstgeest), Sint Willibrordus (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 1 en 2 december 2018, om 19.00, 09.30 uur en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C2019ADV01C
Lezingen
E.L: Jeremia 33, 14-16)
Psalm: Tussenzang Ps. 25 (24) 4 bc-5 ab, 8-9, 10 en 14
T.L: 1 Tessalonicenzen 3, 12-4, 2
All. Vers. Ps. 85 (84) 8
EV: Lucas 21, 25-28. 34-36
Homilie
Waar gaan deze lezingen over? “…er zullen tekenen zijn aan zon, maan en sterren en op de aarde zullen volkeren in angst verkeren, radeloos door het gebulder van de onstuimige zee”. Is dat het einde der tijden? Beleefde men dit zo bij het einde van Jeruzalem in het jaar 70? Was het een voorspelling van het eind van het Romeinse Rijk? Of gaat het over onze tijd met de voortschrijdende klimaatverandering en de woester wordende oceanen?
Wij mensen van de eenentwintigste eeuw reageren op dit soort scenario’s met vooral technische en organisatorische oplossingen. We zullen misschien nadenken over veilige plekken, of over andere gebieden op aarde waar minder risico’s zijn. We zullen oplossingen zoeken voor de problemen die er rijzen. Als de ramp onafwendbaar dichtbij komt, zullen mensen vluchten als dat nog kan. Voor die tijd slaan ze voorraden in, levensmiddelen, kaarsen, lucifers, noodpakketten enzovoort.
Maar gaat het daarover? Zoals we al bespraken met Christus Koning, heeft Jezus het over een andere strijd, die niet aan tijd of plaats gebonden is: “De hemelse heerscharen zullen in verwarring geraken. Dan zullen zij de Mensenzoon zien komen op een wolk, met macht en grote heerlijkheid”.
Het gaat om het beslissende moment in de geschiedenis waarin zichtbaar wordt dat alle aardse machten en alle eigengemaakte goden en alles waar mensen hun voorspoed en zegeningen van verwachten, ineenstorten. Decadentie, anarchie, zinloosheid, chaos. Alle eigengemaakte mensbeelden blijken te falen, ze hebben om beurten de mens gereduceerd naar het eigen imago. Alle ideologieën en wereldsystemen die een eigen hemel op aarde beloofden, komen ten val in de luchtledigheid van hun eigen nietsisme, niets houdt stand.
De komst van Christus aan het einde der tijden is het definitieve failliet van de zelfgemaakte mens die alle eer geeft aan zichzelf, met zijn zelfgemaakte wereld en zijn zelfgemaakte geluk, met zijn zelfgemaakte welvaart die ten koste is gegaan van het leven van de armen en van deze aarde. De definitieve komst van Christus betekent het wereldwijd doorbrekende besef dat alleen Christus en een mens-zijn zoals Christus, toekomst geeft aan deze schepping.
Bij de Advent staat de komst van Christus centraal. Die komst van Christus kan je op veel manieren voorstellen. Zijn komst was er al in de belofte door de profeten, zoals in de eerste lezing, daarin was Hij al aanwezig. Dan natuurlijk zijn komst in het vlees, bij zijn geboorte op aarde, het feest dat we deze Advent voorbereiden, verder zijn voortdurende komst in de liturgie en de sacramenten zoals we die dagelijks en wekelijks vieren, verder natuurlijk zijn komst in ieders leven van dag tot dag, Hij is nabij bij ieder van ons, dan ook zijn reddende komst in de loop van de tijd waarbij hij de verschillende werelddrama’s ten goede keert en tenslotte zijn uiteindelijke komst, zijn wederkomst, waarmee God alles in allen zal zijn.
Paulus geeft in de tweede lezing een eenvoudige raadgeving voor ieder van ons. Wil je standhouden in die tijd, of het nu over toen, vandaag of de toekomst gaat? Daarover schrijft hij: “Moge de Heer u overvloedig doen toenemen in liefde voor elkaar en voor alle mensen … Hij sterke uw hart, zodat gij onberispelijk zijt en heilig voor het aanschijn van God onze Vader bij de komst van onze Heer Jezus met al zijn heiligen”. Dan spoort hij aan tot: “een levenswandel die God welgevallig is”. Hij noemt dus: 1. Overvloedige liefde voor elkaar en voor alle mensen. 2. Onberispelijk en heilig. 3. Een God welgevallige levenswandel.
Ieder die beseft dat God de Heer is van de hele schepping, van de tijd, van de uiteindelijke overwinning, weet dat het dom is om niet voor God en Gods wil te kiezen. Waarom kiezen we dan toch zo vaak tegen zijn bedoelingen in? Omdat we zwakke mensen zijn en graag kiezen voor de makkelijke oplossing.
De zondeval heeft gemaakt dat wij steeds moeilijker onderscheid kunnen maken tussen wat heilzaam is of niet, wat bij het leven hoort en past in Gods plan of wat werkelijk kwaad is en bestreden moet worden. Het verschil is op zich gemakkelijk te zien, het wordt ingewikkeld door onze zwakheid. De wereld houdt ons de gemakkelijke weg voor. Dat begon met het gedoogbeleid van drugs rond 1970. Daarna zag je in tal van wetgevingen de makkelijke weg gepromoot, al ging die tegen ethische principes in. Het zijn de bewegingen van de wereld, naar makkelijker, minder zelfbeheersing en minder bezinning op de diepere waarden. Jezus zegt daarover dat alleen de smalle weg naar Gods Koninkrijk voert. De brede leidt naar de ondergang (Matteüs 7, 13-14).
Die samenleving stort in en dat zal geen lichte aardbeving geven. Maar daar staat de belofte van Christus tegenover dat wie standhoudt, ook zal overwinnen. Dus als wij de sterren van Gods waarden en normen uit de hemel zien vallen, dan beseffen we dat onze hoop niet gericht is op deze aarde, maar op Gods koninkrijk dat in eeuwigheid niet verloren gaat. Deze Advent willen we gebruiken om ons leven opnieuw die verdieping te geven die nodig is, om straks werkelijk Kerstmis te kunnen vieren als voorproef van het echte einde, om staande te blijven voor het gelaat van de Mensenzoon. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot onze Vader in de Hemel die ons wil vormen tot zijn kinderen.
Wij bidden voor de Kerk, dat alle gelovigen deze Adventtijd mogen benutten om tot bezinning te komen, dat we door Christus een andere kijk mogen krijgen op de gebeurtenissen in onze tijd en de kansen benutten die ons worden geboden. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld, dat alle mensen van Goede wil mogen inzien dat in Jezus ons de Nieuwe Mens is geschonken, dat zij door dit inzicht mogen komen tot navolging. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en parochiekernen, dat we ons niet laten afleiden door alle tumult in de wereld om ons heen, maar kiezen voor een eenvoudige levensstijl, met tijd voor God en de naaste en verdieping van ons eigen leven. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen; dat de verwachtingsvolle kanten van deze Advent hoop en uitzicht mogen bieden en een verdiepende voorbereiding op Kerstmis. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties