Het gebed kan ons soms tegenstaan, maar als we dan toch aan het gebed voorrang geven, is het altijd vruchtbaar: je hart komt tot rust, de stress gaat eraf, je denkt nog net aan iets wat je dreigde te vergeten, maar bovenal, je voedt de verbondenheid met de bron van ons leven.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van Sint Willibrordus en St. Jozef (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 19 en 20 oktober 2019, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C2019DHJ29C
Lezingen
E.L: Exodus 17, 8-13
Psalm: Ps. 121 (120) 1-2, 3-4, 5-6, 7-8
T.L: 2 Timóteus 3, 14 – 4, 2
All. Vers. Efese 1, 17-18
EV: Lucas 18, 1-8
Homilie
Waar zit u met uw gedachten? Bij de Brexit TV-serie, of interesseert u dat niet zo, zijn er andere zorgen die u bezig houden, zoals de gezondheid van familie en vrienden, de toekomst van de wereld of de toekomst van de Kerk? Met die gedachten of zorgen komt u naar de kerk. Samen zoeken we Gods aanwezigheid om die zorgen, maar ook onze dankbaarheid bij Hem te brengen, te vragen om inspiratie en wijsheid, zodat we verder kunnen en de goede weg blijven volgen.
De Kerk is de plek bij uitstek om te bidden en daar gat het vandaag ook over. Paulus schrijft in de tweede lezing over de heilige Schrift, over de Bijbel, het Oude Testament en terwijl hij schrijft, ontstaat het Nieuwe Testament. Uit die geschriften, zo zegt hij, “kunt gij de wijsheid putten die u leidt tot het heil, door het geloof in Christus Jezus”.
Dat brengt ons bij het Evangelie. Daarin horen we: Dat Jezus in een gelijkenis aan zijn leerlingen vertelt dat zij steeds moesten bidden en daarin niet versagen. Steeds bidden. Altijd bidden, doorgaan met bidden, niet verslappen, niet achterwege laten, niet verflauwen, blijven bidden.
Jezus spoort ons aan, blijkbaar hebben we dat nodig, blijkbaar komen we uit onszelf niet zo snel tot een voortdurend gebed. Waar heeft dat mee te maken? Toen de inmiddels heilig verklaarde paus Johannes Paulus II in zijn jonge jaren in Nederland was, deed hij een ontdekking. Het was twee jaar na de bevrijding, 1947, en hij zag vol bewondering dat Nederlanders heel goed konden organiseren, ze pakten de dingen meteen aan en zetten een gedegen organisatie en organisatiestructuur op. Maar, zo constateerde hij ook, en ik zeg het met mijn woorden, er is weinig animo tot gebed, tot studie en bezinning. En dat zal zich op een goed moment wreken. Zonder gebed verflauwt de inhoud, dan weet je op de duur niet meer waarvoor je het doet.
Wij Nederlanders moeten ons blijkbaar meer tot gebed aanzetten dan sommige andere culturen, wij zijn veelal doeners, aanpakkers en in een tijd waarbij alles maakbaar lijkt, gaan wij Nederlanders daar gemakkelijk in mee. Wanneer we ons dat beseffen, zijn we gewaarschuwd, dan kan die waarschuwing on helpen om die valkuil te vermijden.
In de eerste lezing zien we een voorbeeld van Mozes. Je zou zeggen is dat niet een beetje een fout voorbeeld, oorlog, het zwaard. Daar zijn heel wat discussies over geweest in de loop van de eeuwen, maar gelovigen zijn het toch altijd wel met elkaar eens geweest dat je jezelf mag verdedigen, het is niet goed zo maar als makke lammeren je te laten neerslaan en vrouwen en kinderen laten doden of in slavernij brengen.
Toch gaat dit voorbeeld daar niet over. Het gaat erom dat het een ongelijke strijd is. Amalek is veel sterker, heeft betere wapens, meer getrainde soldaten. Mozes beseft dat alleen als hun strijd rechtvaardig is, zij op God mogen rekenen en dat alleen als God hen bijstaat, zij kunnen overwinnen. Zoals de Psalm zegt: Als de Heer het huis niet bouwt, werken de bouwers vergeefs. Als de Heer de stad niet beschermt, waakt de wachter vergeefs (Psalm 127, 1).
Dat is ook de houding van Jezus. Zoek eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid en al het overige zal u worden toegeworpen. Zo begint Jezus altijd met gebed. Zo kan Hij tegen Martha zeggen: Maria heeft het beste deel gekozen en het zal haar niet ontnomen worden. Maria begin met het luisteren naar Jezus, met het geestelijk voedsel, ze begon met de persoonlijke relatie met Jezus te onderhouden. Daarna komt al het andere.
Maar Jezus bemoedigt ons ook, juist omdat het gebed ons soms kan tegenstaan, we zijn liever bezig, of we zoeken verstrooiing, afleiding, ontspanning, ons hoofd staat dan niet naar gebed. Maar uit ervaring kan ik zeggen dat als we dat toch aan het gebed voorrang geven, het altijd vruchtbaar is, je hart komt tot rust, de stress gaat eraf, dan denk je nog net aan datgene wat je dreigde te vergeten, maar boven dat alles uit, je voedt weer de verbondenheid met de bron van ons leven.
God is de bron van ons leven, van ons hebben en houden, van ons denken en doen, van ons willen en kunnen, van heel ons bestaan. God is de bron. Wanneer we niet drinken, verdrogen we. Dat is in het gewone leven al zo, dat is ook zo in het geestelijk leven. Wanneer we wel de bron van de gezelligheid zoeken, de bron van plezier, de bron van eten en drinken, maar niet de bron die God is, die voor en boven dit alles uitgaat, dan verdroogt en verhongert onze ziel. Het kan zijn dat we het niet eens merken, omdat we zo druk zijn, zoveel leuke dingen of juist zoveel zorgen hebben.
We kennen de uitspraken van Jezus: Vraagt en u zult verkrijgen, zoekt en ge zult vinden, klopt en zal worden opengedaan. Hoeveel te meer zal uw hemelse Vader u de Heilige geest schenken als Gij Hem daarom vraagt. Zo geeft hij vandaag een voorbeeld van aanhoudend vragen aan een onrechtvaardige rechter. Als die al overstag gaat, hoeveel temeer zal God dan het goede geven wat wij nodig hebben, als we hem daarom met aanhouding vragen. Bidden we in dit jaar van de roepingen vooral om roepingen, voor werkers in Gods wijngaard. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God die ons liefheeft en naar ons luistert.
Wij bidden voor alle gelovigen, dat zij zich werkelijk inspannen om het dagelijks gebed vast te houden, dat ze niet alleen voor eigen noden bidden, maar de nood van velen bij God brengen en Hem ook danken voor al het goede dat we ontvangen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor de wereld, om meer bezinning, om meer wijsheid, om een luisterende houding, om tact en voorzichtigheid, om moed en doortastendheid als het nodig is om kleine mensen te beschermen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we erin slagen om gebedsgroepen op te richten en te versterken, zodat we elkaar helpen om geregeld te bidden en de vele noden bij God te brengen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen; om een sfeer van gebed in de gezinnen, dat het gebed een vanzelfsprekend deel van het dagelijks leven mag zijn. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties