Op Kerstmis klinkt een boodschap van vrede. De vredevorst is geboren.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de Goede Herder (Wassenaar), St Jozef (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), 24 december 2018, om 19.00, 20.30 en 22.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C2019KERSTNACHT1C
Lezingen
E.L: Jesaja 9, 1-3. 5-6
Psalm: Ps. 96 (95), 1-2a, 2b-3, 19 -12, 13
T.L: Titus 2, 11-14
All. Vers. Lucas 2, 10-11
EV: Lucas 2, 1-14
Homilie
Hoe komt het dat de wereld geen vrede bereikt? Hoe komt het dat er overal in de wereld onlusten zijn, oorlogen, geweld, mensen die op de vlucht slaan. Is er geen oorlog met wapens dan is er wel een handelsoorlog. Is er geen handelsoorlog dan is er wel een Brexit, is geen Brexit dan zijn er wel gele hesjes, zijn er geen gele hesjes dan is er wel ergens een staking of een demonstratie. Is dat er niet dan is er wel drugscriminaliteit met giftige vaten in een bos van een drugslab. En is dat er niet, dan is er nog het pesten op school, het huiselijk geweld enzovoort; alles … behalve vrede.
Hoe komt het dat de wereld geen vrede bereikt? Is het ergens fout gegaan met de mens? In zijn lange ontwikkeling? Heel die evolutie door. God zag toch dat het heel goed was, toen Hij de mens geschapen had!
Er is een verschil in het verhaal tussen de evolutietheorie en het Bijbelse scheppingsverhaal. Maar beide komen tot dezelfde constatering, er is iets mis met de mens. De wetenschap zoekt het in de sociologie en de psychologie. De Bijbel, zoveel duizend jaar geleden geschreven, vertelt het met een verhaal, de mens heeft zich afgekeerd van God, zo eenvoudig.
Met dat laatste wil ik verder gaan. De wetenschap is handig voor veel dingen. Wetenschap doet ons dingen beter begrijpen. Maar toch heeft de wetenschap geen antwoord op de vraag hoe wij vrede kunnen bereiken. Daarin lopen de antwoorden van zoveel wetenschappers weer uit elkaar. Ook politici hebben geen antwoord, die verschillen per partij en per land. Die antwoorden en meningen laat ik dus voor wat het is. Ik kijk naar het verhaal van ons geloof.
We hoorden het net: “Opeens voegde zich bij de engel een hemelse
heerschare, zij verheerlijkten God met de woorden: ‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft’.” Vrede op aarde. Daar horen we het: Vrede op aarde. Eigenlijk weten we het allemaal, eigenlijk hebben we geen sociologen, psychologen, politici of wie dan ook nodig. Eigenlijk weten we diep in ons hart hoe we vrede kunnen bereiken.
De engel zegt: “Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.” Twee dingen komen bij elkaar: “eer aan God” en “vrede onder de mensen”. De Engel noemt ze samen; ze horen bij elkaar. Dat is wat Jezus later op een andere manier zal zeggen: Bemin God én je naaste. Daarom zegt de engel ook: “… op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.” Vrede bereik je pas als je die dingen doet waar God van kan zeggen, ja dat is goed, dat is oké, mensen van zijn welbehagen.
Ik begon deze preek met de vraag: “Hoe komt het dat de wereld geen vrede bereikt?” Het antwoord vanuit het geloof is dat de wereld het zonder God wil doen, dat de wereld geen eer aan God geeft, dat de wereld niet zoekt naar de dingen waarvan God zegt dat ze oké zijn, waar God behagen in schept. En zolang de wereld die weg blijft gaan, zal er geen vrede zijn onder de mensen.
Dat is geen vrolijke constatering op deze kerstavond: “geen vrede”. Zelfs in Nederland, ons luxe landje, waar de tevredenheidspeiling heel hoog scoort, zelfs hier is die vrede maar beperkt. En voor ons land geldt net als voor zoveel andere landen dat als het beleid van de overheid en de houding van de samenleving verder los raakt van wat God bedoelt, de vrede zal verminderen.
Wat zei de engel nog meer? “De engel sprak tot de herders: “Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor heel het volk. Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David”.
Heden is u een Redder geboren. Een redder die ons vrede biedt. En het klopt, Jezus heeft het gezegd tegen zijn leerlingen. Een woord dat we elke Mis vóór de vredeswens herhalen. Hij zei: “Vrede laat Ik u na; mijn vrede geef Ik u. Niet zoals de wereld die geeft, geef Ik hem u (Johannes 14, 27)”.
Jezus biedt een andere vrede. Dat is geen goedkope vrede, dat is een vrede die bij u en mij in het hart begint. Dat is een vrede die begint met God lief te hebben en de naaste. Die vrede betekent werken aan jezelf. Die vrede betekent de kleinere durven zijn, dienstbaar durven zijn, die vrede betekent Jezus navolgen. Jezus biedt een vrede door die misstap van de mens, daar ergens in de evolutie, of zoals het Bijbelverhaal vertelt de misstap van Adam en Eva, die misstap in elk mensenhart te overwinnen.
Hoe overwinnen wij die misstap, waardoor de wereld maar geen vrede vindt? Het eerste is dat Jezus vergeving biedt. Vraag vergeving aan God. God wil ons vergeven. Daar is het Sacrament van vergeving en verzoening voor. Het tweede is dat wij Hem navolgen, stap voor stap. En gaat het toch mis, dan is er die vergeving. Hij bemoedigt ons, Hij neemt ons op sleeptouw, Hij inspireert ons met zijn Woord, hier in de vieringen of thuis, als je daar tijd voor maakt.
De wereld brengt geen vrede. Dat is nooit gelukt en dat zal niet lukken. Jezus biedt ons vrede, Hij redt ons en overwint de onvrede in ons hart. Dat is geen goedkope weg, geen consumentenoplossing. Jezus vraagt commitment, betrokkenheid, inzet. Maar dan wordt het ook mogelijk. “… op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.” Amen, Zalig Kerstmis.
Voorbede
Wij bidden tot God die zijn Zoon geeft om ons te redden.
Wij bidden voor alle mensen die deze dagen de geboorte van Christus vieren, dat de vrede van Christus hun harten mag vervullen, dat zij door Hem zelf vrede-brengers worden, dat zij Jezus navolgen en zo meer op Hem gaan lijken als kinderen van God. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor alle mensen die zich inzetten voor de vrede, dat zij bij Jezus in de leer gaan, dat zij eerst vrede in hun eigen harten mogen hebben, dat zij zijn voorbeeld voor ogen houden, dat zij zich niet laten ontmoedigen en het volhouden. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, we bidden voor hen die geen vrede in hun land kennen, vluchtelingen over de hele wereld, verjaagd van huis en haard, kinderen die slachtoffer zijn van politiek getrouwtrek, bidden we ook voor hen die slachtoffers van natuurgeweld. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we met de vrede van Christus in ons hart met inzet werken aan vrede in de gezinnen, in de familie, in onze parochie, op het werk, in de sport en in onze straat. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties