Jezus doet een oproep tot dagelijkse waakzaamheid. Een oproep tot bekering, een goede gelegenheid voor een gewetensonderzoek.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van Sint Jozef (Wassenaar), de H. Joannes de Doper (Katwijk) en De Goede Herder te Wassenaar, weekeinde van 6 en 7 augustus 2016, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: C2016DHJ19C
Lezingen
E.L: Wijsheid 18, 6-9
Psalm: Ps. 33 (32) 1 en 12, 18-19, 20 en 22
T.L: Hebreeën 11, 1-2. 8-19 of 11, 1-2. 8-12
All: Lucas 19, 38
EV: Lucas 12, 32-48 of 35-40
Homilie
Wanneer komt Jezus terug? Dit onderwerp wordt nog wel eens in de advent genoemd. Dan zingen we maranatha, kom heer Jezus, kom. Dat gaat dan over de tweede advent, de paroesia in het Grieks, de wederkomst van Christus.
Vandaag zegt Jezus: “Gedraagt u als mensen die wachten op de terugkomst van hun heer die naar de bruiloft is om, als hij aankomt en klopt, hem aanstonds open te doen”. En: “Al komt hij ook in de tweede of de derde nachtwake, gelukkig die dienaars die hij zo aantreft”.
Laatst las ik een recensie van een nieuw boek van Karen Armstrong over de apostel Paulus. Zij veronderstelt dat Paulus aan het eind van zijn leven een teleurgestelde oude man moet zijn geweest, omdat Jezus nog niet was teruggekeerd, terwijl Paulus er vast van overtuigd moet zijn geweest dat de Heer spoedig zou wederkeren. Zelf denk ik dat Paulus niet teleurgesteld was, maar het is waar dat hij meerdere keren de wederkomst van Christus noemt.
Jezus spreekt vandaag over een tweede of derde nachtwake, want de bruidegom laat op zich wachten. Dan denk ik: “Voor God is één dag als duizend jaar”. We mogen de bruidegom dus ook verwachten in het tweede of derde millennium. Toch loop je dan een gevaar, dat ik bij veel christelijke en evangelische groepen tegenkom. Sommige zeggen: “Binnen honderd jaar na de oprichting van de staat Israël, dat is nu binnen dertig jaar, zal Christus wederkomen.” Anderen noemen geen jaartallen maar zeggen dat het Evangelie nu over heel de aarde is verspreid, dus nadert het einde van de wereld. Vaak wijzen ze dan ook op de barensweeën van de aarde, met de huidige klimaatverandering, of de vele oorlogen in de afgelopen honderd jaar en de rampen en de aardbevingen. Dat noem ik een valkuil en verkeerde focus.
Ik zou vandaag willen wijzen op iets anders. Wat gebeurt er als Jezus wederkomt? Kijken we naar het Evangelie van vandaag, dan is het als met de aankomst van de bruidegom, dan begint het feest. En dan, is dat feest eeuwig, of gaan we daarna weer aan de slag? Kijken we daarom naar de eerste lezing. Daar zien we het Volk van God dat op het punt staat Egypte te verlaten. Zij geloofden wat Mozes hen gezegd had. Die uittocht was als een dag des oordeels voor Egypte en was voor Gods Volk het begin van de weg naar het Beloofde Land. Maar dan; als zij in dat Beloofde Land aankomen, wat dan? Dan begint alles in zekere zin opnieuw.
Hetzelfde geldt voor Abraham in de tweede lezing. Als hij luistert en op weg gaat en na veel omzwervingen aankomt in het Beloofde Land; dan gaat het leven door en begint de weg opnieuw voor de volgende generaties.
Als in het Evangelie van vandaag de leerlingen aan Jezus om uitleg vragen, dan spreekt Jezus niet over hoe dat eindoordeel in elkaar steekt, maar over hun gedrag, over waakzaamheid, over verantwoordelijkheid en trouw en dat je zelf uiteindelijk verantwoording moet afleggen tegenover God over wat je met je talenten hebt gedaan. Zo eindigt het Evangelie vandaag met de zin: “Van ieder aan wie veel is gegeven zal veel worden geëist; en van hem aan wie veel is toevertrouwd zal des te meer worden gevraagd.”
Wat dan te doen met dat beeld van de wederkomst of het eindoordeel? Daar doe ik niet zoveel mee, want dat is niet de kern van de verkondiging, daar gaat het uiteindelijk niet om. Het is vanouds een beeldspraak, zoals bij Ezechiël en Daniël, dat God uiteindelijk zal overwinnen. Zo zal op aarde uiteindelijk Christus overwinnen. Dat geeft hoop, dat versterkt ons geloof. Maar het gaat erom wat wij hier op aarde doen. Die overwinning van Christus vindt voortdurend plaatst en voortdurend moeten we daarna weer verder, want steeds opnieuw is die overwinning van Christus nodig. Hooguit als de geschiedenis van de aarde en van deze mensheid eens eindigt, Als dit heelal uitdooft, kun je van het aller-allerlaatste oordeel spreken. Voor die tijd is het slechts een eindoordeel voor datgene wat eraan voorafging.
Van ons vraagt Jezus dagelijkse waakzaamheid. “Weest ook gij bereid, omdat de Mensenzoon komt op het uur waarop gij het niet verwacht”. Voor wie niet waakzaam is, zo zegt Hij vandaag, komt de Mensenzoon als een dief in de nacht. Voor wie waakzaam is, komt Hij als de Bruidegom van hemel en aarde. Dat sluit aan bij de lezing van verleden week. Toen ging het over rijkdom die iemand voor zichzelf hield. Zijn leven eindigde plotseling. Nu zegt Jezus: “ … verwerft u een onuitputtelijke schat in de hemel, waar geen dief komt en geen mot hem bederft. Waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.
Ik zou dus zeggen, wanneer er weer een hype is over de eindtijd, de Jongste Dag, de wederkomst van Christus of het eindoordeel. Zie het dan als een oproep om waakzaam te zijn, als een oproep tot bekering, een kans voor een nieuwe start en een goede gelegenheid voor een gewetensonderzoek: Wat heb ik met mijn talenten gedaan, met mijn persoonlijke mogelijkheden, mijn tijd, mijn aandacht, aan wie en voor wie heb ik het besteed? Mijn geld, mijn carrière; ging het om mijzelf of om een hoger doel, ging het om Gods Koninkrijk? Al het andere is afleiding. Denk tenslotte aan wat Jezus vandaag in het eerste regel van het Evangelie tot ons zegt: “Weest niet bevreesd, kleine kudde; het heeft uw Vader behaagd u het Koninkrijk te schenken. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God onze barmhartige Vader.
Wij bidden voor de Kerk en voor alle mensen van goede wil. Wij vragen om waakzaamheid. Dat alle gebeurtenissen in de wereld ons niet verwarren of van slag brengen, maar ons alert maken, zodat we ons met geloof en hoop inzetten voor Gods Koninkrijk. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld, om visie op de toekomst, om nuchterheid en standvastigheid, dat de wereldleiders zich meer bekommeren om vrede dan om handelsbelangen of winst voor bedrijven. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie, dat we de woorden uit het Evangelie zo verstaan dat ze ons aanzetten tot verantwoordelijkheid voor elkaar, voor Kerk en samenleving en inzet voor Gods Koninkrijk. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, om een verdiepte beleving van de Eucharistie, waarin de bruidegom in ons midden is met de tekenen van zijn Lichaam en zijn Bloed. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties