Vandaag horen we Jezus spreken over het huwelijk, een gevoelig onderwerp. Hijzelf laat ons zien wat verbondenheid betekent en wat Hij er voor over heeft om Gods verbond met ons in stand te houden.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de H. Willibrord (Oegstgeest) en de H. Joannes de Doper (Katwijk), weekeinde van 6 en 7 oktober 2018, om 19.00, 09.30 uur en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2018DHJ27B
Lezingen
E.L: Genesis 2, 18-24
Psalm: Ps. 128 (127), 1-2, 3, 4-5, 6
T.L: Hebreeën 2, 9-11
All. Vers. Johannes 15, 15b
EV: Marcus 10, 2-16 of 2-12
Homilie
Vandaag horen we de vraag van de Farizeeën aan Jezus: “Staat het een man vrij zijn vrouw te verstoten?” Stel nu dat Jezus in onze tijd geleefd zou hebben en lezen we in plaats van de Farizeeën – journalisten; wat voor vraag zou Hem dan gesteld zijn. Misschien zoiets?
In die tijd stelden de journalisten Jezus de volgende vragen: Mogen homo’s en lesbiennes trouwen? Mogen gescheiden mensen wel te Communie? Mag je voor de Kerk hertrouwen als je gescheiden bent? Erkent de kerk een huwelijk van transgenders? Hij antwoordde hun met een wedervraag: “Wat zegt de wet hierover?” Daarop ontstond tumult, want in de verschillende landen waren verschillende wetgevingen en verschillende rechten. Hierop sprak Jezus: “Om de hardheid van jullie harten zijn al die bepaling voor jullie neergeschreven. Maar in het begin, bij de schepping, heeft God hen als man en vrouw gemaakt. Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en deze twee zullen één vlees worden. Zo zijn zij dus niet langer twee, één vlees als zij geworden zijn. Wat God derhalve heeft verbonden mag een mens niet scheiden.” De volgende dag stond er in de krant dat Jezus transgenders discrimineert en weigert gender-neutraal te spreken en vasthoudt aan verouderde denkbeelden. In een andere krant stond dat Jezus de klok wil terugdraaien en een mytisch scheppingsverhaal letterlijk neemt.
Zou het veel uitmaken of Jezus toen leefde of nu, of het Farizeeën zijn of hedendaagse journalisten? Jezus kijkt naar de bedoeling van God met zijn schepping en neemt daarvoor de oude verhalen als vertrekpunt. De wereld toen stond niet te wachten op zijn antwoorden, de wereld nu ook niet.
In onze tijd is het lastig te spreken over huwelijk van man en vrouw. Meteen draait het uit op andere vragen; bijvoorbeeld dat scheiden toch mogelijk moet zijn in extreme situaties. Maar inmiddels zijn al dit soort discussies over het huwelijk achterhaald omdat in ons land nog maar een klein percentage trouwt en als stellen nog trouwen, dan hooguit voor de wet. Het huwelijk zelf is door onze cultuur onderuit gehaald.
Wat kan je dan met een uitspraak van Jezus over dit onderwerp? Voor de Kerk gaat het hierbij om gezond, gelovig verstand. Kijk naar de natuur, zo heeft God de wereld geschapen. Kijk hoe man en vrouw zich in de evolutie hebben ontwikkeld, zo heeft God de mens geschapen. Kijk hoe mooi het is om het leven door te geven, man en vrouw worden één vlees, met name in hun kinderen. Dat is hoe God de schepping heeft bedoeld.
In feite stelt Jezus ons omgekeerd de vraag: Neem je de schepping nog als uitgangspunt of wil je alles naar je hand zetten? Is God nog een referentiekader of bepaal je alles zelf? Heeft de natuur nog betekenis of is dat waar je bang voor bent, of dat wat je voelt, of denkt te voelen, of wil voelen, of vanwege de omgeving denkt te moeten voelen, van grotere betekenis?
Het huwelijk is aan de ene kant een natuurgegeven. Luther vond het geen sacrament. Maar wie erover nadenkt, begrijpt heel goed waarom de Kerk het huwelijk als sacrament nadrukkelijk steeds opnieuw heeft bevestigd. Het is niet alleen een sacrament omdat het een teken is van Gods Verbond, het is ook een sacrament omdat God daardoor kracht geeft. Dan moet het wel door beide echtelieden ook als sacrament beleefd worden, anders kan het die kracht niet geven.
Deze preek is niet tegen transgenders of tegen enige genderneutraliteit of tegen juridische homoverbintenissen, deze preek is een preek vóór het huwelijk van man en vrouw. Het normale moet uitgangspunt blijven. Natuurlijk moet de overheid wegen zoeken om mensen te helpen die met hun lichaam of met hun gevoel geen weg weten, alhoewel dat eerst een zaak is voor psychologen en medici. Natuurlijk moet discriminatie vermeden worden. Maar wanneer de uitzonderingen de wetgeving gaat domineren en de maatschappelijke discussie zo sterk gaat bepalen als in onze tijd, dan is het wachten op een culturele implosie van normen en waarden, dan ligt decadentie op de loer die het einde van een cultuur betekent.
De kerk houdt zich het recht voor zowel vanuit het gezond verstand te spreken als vanuit het geloof. Die twee wil ze bij elkaar houden. De inspiratiebron daarvoor is Jezus, de Bijbel en de natuur. Je huwelijk goed houden is een klus, het is niet zomaar een kwestie van geluk, al moet je het ook wel een beetje met elkaar treffen, het is vooral hard werken, eerst aan jezelf, dan aan de communicatie, maar bovenal aan je band met God, voor jezelf en samen.
Zoals Moeder Teresa zei: A family that prays together, stays together. Het gebed samen, maar ook de sacramenten; zoals de Biecht waardoor je naar je zelf kijkt, jezelf onderzoek en op je doen en laten reflecteert, waardoor je leert sorry zeggen naar God en de naaste. Maar ook de Eucharistie, het Grote Verbondsteken dat Jezus ons naliet, waardoor Hij ons innerlijk voedt in verbondenheid met God en ons kracht geeft om zijn weg te blijven volgen.
Het huwelijk zoals God het bedoelt heeft, gaat niet vanzelf, soms lukt het niet. Toch houdt Jezus ons voor ogen hoe God het heeft bedoeld. Na roepingenzondag, zou dit de zondag van het huwelijk mogen worden. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God. Wij bidden voor de nood van Kerk en wereld.
Wij bidden voor alle gehuwden die hun huwelijk als een roeping willen beleven, dat zij kracht blijven zoeken bij Christus, dat zij het Sacrament van het huwelijk mogen ervaren als een steun, als Gods hulp voor hen samen, om vol te houden en de liefde steeds weer te hernieuwen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving dat de politiek het huwelijk niet prijsgeeft aan de waan van de dag, wij vragen Gods Voorzienigheid en hulp, dat er een bezinning mag komen, zodat gezond verstand het wint van alle ideologie. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor alle mensen die hun huwelijk hebben zien stranden en daar de pijn van moeten dragen, dat zij begrip en steun vinden in de Kerk, dat zij kracht krijgen om door wat hen is overkomen te groeien als mens. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen; dat we samen werken aan een nieuwe mentaliteit, dat de liefde van Christus mensen in staat stelt boven zichzelf uit te stijgen omwille van de ander. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties