Een lezing over de liefde. Goddelijke liefde moet je leren, meer nog, het moet je geschonken worden, pas als je erdoor bent aangeraakt en je er ja op hebt gezegd, dan pas kan die liefde groeien.
Eucharistieviering in de parochiekerk van de H. Bartholomeus te Poeldijk, weekeinde van 27 en 28 mei 2000, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2000TMP06B
Lezingen
E.L.: Hand. 10, 25-26. 34-35. 44-48
EV.: Joh. 15, 9-17
Homilie
Verleden week ging het in de viering over vriendschap en liefde. Dit weekend komt dit thema nog eens nadrukkelijk terug. De evangelielezing van vandaag wordt dikwijls door bruidsparen gekozen. Dat is niet vreemd omdat Jezus hierin zo nadrukkelijk over de liefde spreekt. We mogen de lezing dan ook zeker zien als een uitnodiging om weer eens met meer aandacht over de liefde na te denken, zijn woord te beluisteren en in ons op te nemen.
“Houd je van me?” vraagt een vrouw aan haar man. “Ja natuurlijk, dat weet je toch”. “Ja, maar houd je echt van me?” “Hoezo, ben ik soms iets vergeten, het is vandaag niet onze trouwdag, en het is ook niet je verjaardag …… ?”
Het zoontje van 7 komt thuis uit school: “Mam, houden jullie van mij?” “Ja natuurlijk!” “Hij krijgt een grote knuffel en een drop erbij. Mam, en houden jullie ook van elkaar ……. ?”
Waar komen die grote woorden en grote vragen vandaan? ‘s Avonds komt het verhaal eruit, de ouders van zijn vriendje gaan scheiden, een wereld stort in, en het bewerkt een aardbeving in het leven van de omgeving.
Liefde. Menselijke liefde is zo kwetsbaar. We kennen allerlei soorten liefde. De Bijbel gebruikt er vooral drie woorden voor: ‘Eros’, dat is de hartstocht, de liefde voor de wereld, voor het lichaam en het materiële, dan ‘Philos’, dat is de liefde in vriendschappen, liefde tussen echtgenoten, liefde in familiebanden en als derde: ‘Agapè’, dat is de liefde die uit God komt, de liefde van Christus, de edelmoedige liefde. Wij gebruiken helaas het woord liefde voor alle drie, dat is nogal verwarrend want deze soorten liefde gaan niet altijd hand in hand.
Dikwijls lopen allerlei soorten liefde in ons leven door elkaar. Zowel in de liefde van man en vrouw, de liefde voor de kinderen, voor ouders, liefde in vriendschappen, liefde voor God, de liefde voor je vak, liefde voor de natuur, voor je hond, voor je huis, liefde voor je hobby’s, liefde voor de wijsheid (filosofie), liefde voor mensen (filantroop). Het is voor ons niet altijd duidelijk met wat voor soort liefde we beminnen, al weten we dat liefde voor een mens, liefde voor God en liefde voor je auto, echt wel verschillend zijn.
Jezus gebruikt in de Evangelie het woord ‘agapè’ en het woord ‘philo’. Geen groter liefde kan iemand hebben dan dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden. Geen grotere ‘agapè’ kan iemand hebben dan dat hij zijn leven geeft voor zijn ‘philoon’. Waarom even deze korte Griekse les? Om ons bewust te maken dat Jezus het bij voorkeur maar over één soort liefde heeft, ‘Agapè’.
Waarom is Jezus mens geworden? Om ons de Liefde, de Agapè, te leren. Waarom is Hij van de Vader gekomen en heeft Hij ons leven willen delen? Om ons te leren dat er een goddelijke liefde is. Waarom is Hij aan het kruis gestorven? Om ons te laten zien dat zijn liefde, zijn Agapè groter is dan alles.
Je hoort wel eens: “De beste mensen lopen buiten de kerk, of de slechtste zitten voorin. Pas dus maar op waar je gaat zitten.” Dat bedoelt men meestal niet zo letterlijk, maar de gedachte is duidelijk. In de praktijk van alledag zie je dikwijls weinig verschil tussen gelovige Christenen en niet gelovigen, of anders-gelovigen.
Dat betekent dat de Boodschap van Jezus uiteindelijk nog niet in ons heeft doorgewerkt. Als mensen aan ons niet merken dat wij door de goddelijke liefde zijn aangeraakt, dat wij in de leerschool zijn gegaan van de Gods Zoon, dat wij Gods Kinderen zijn geworden. Als dat nergens in zichtbaar wordt, dan is of heel de wereld bekeerd, dan zijn alle andere mensen al helemaal volgelingen van Jezus, of de Christenen brengen nog niet in de praktijk wat Jezus heeft voorgedaan.
Liefde. Jezus spreekt er meerdere keren over. U kent zijn uitspraken. “Ge zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en al uw krachten en ge zult uw naaste beminnen gelijk uzelf.” Vandaag zegt Hij: “Geen groter liefde kan iemand hebben dan deze; dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden”. Toch gaat Jezus zelf nog verder. Hij geeft zijn leven voor zijn vijanden. “Vader”, bidt Hij aan het kruis, “reken hun deze zonde niet aan”. Ons leert Hij: “hebt uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen (Mt. 5,44)”. De liefde die Jezus ons leert is een liefde die de wereld niet kent. De wereld heeft hen lief die de wereld lief hebben, die met de wereld meedoen. Wij hebben allen lief, goeden en slechten, omdat God ons liefheeft.
Een lezing over de liefde. Goddelijke liefde moet je leren, meer nog, het moet je geschonken worden, pas als je erdoor bent aangeraakt en je er ja op hebt gezegd, dan pas kan die liefde groeien.
Hier in deze Eucharistie vieren we die liefde, Gods liefde. We laten ons door Hem aanraken om gedurende de komende week te proberen die liefde ook gestalte te geven. Liefde die pijn doet, zoals het Jezus en God de vader pijn heeft gedaan, tegelijk liefde waardoor er een nieuw leven groeit, Goddelijk leven, in ons eigen hart, in het hart van de ander, liefde waardoor iets goddelijks zich onder mensen verspreidt.
Dat het eens zó mag zijn: wat is dat een fijn man, wat is dat een fijne vrouw, zeker een Christen. Amen.
Improviserend gesprekje Eerste Communieviering
Eerste Communie, gesprekje over het spiegelverhaal en het Evangelie.
Wat valt jullie nu op in dat verhaal van Jezus?
Is er iets waarvan je zegt, dat vind ik vreemd, of juist leuk of fijn?
………………..
Valt jullie ook iets op in het spiegel verhaal?
Is daar ook iets speciaal, of vreemd of fijn?
…………………
Weet je wat mij is opgevallen.
In de twee verhalen lijken twee mensen een beetje op elkaar.
Weet je wie?
Jezus en die moeder.
Jezus zou eens even lekker gaan rusten,
weg met het bootje, even niets doen.
Maar als ze aan land komen is er juist heel veel werk.
Dat was met die moeder ook. Ze wilde even wat uitrusten,
een mooi boek lezen,
maar als ze wil beginnen komt eerst bas en dan Lisanne, de een na de ander.
Jezus geeft zijn tijd aan de mensen,
en die moeder geeft haar tijd aan de kinderen.
Wat viel me nog meer op?
Die leerlingen kwamen iets te kort.
Wat kwamen ze tekort? (brood, vis).
En wat kwamen de kinderen te kort,
dat is moeilijker.
Ze kwamen zin tekort, ze hadden geen zin om buiten te spelen,
te warm, geen zin om iets anders te doen.
Moeder hielp ze om weer zin te krijgen.
Als die moeder nu had gezegd, geen tijd, nu wil ik lezen.
……….. dan waren er nooit zoveel lekkere koekjes gebakken,
en waren ze niet naar oma gegaan en was het niet heel gezellig geworden.
Als Jezus nu aan de andere kant van het meer weer in het bootje was gestapt,
geen tijd, Ik heb al genoeg gedaan, morgen kom Ik wel terug ……………………….
Dan was er nooit dat bijzondere teken met de broden en de vissen geweest,
ja dan hadden we nu ook nooit jullie Eerste Communie kunnen vieren.
Vooraan het boekje staat het thema van deze viering.
Een nieuw begin.
Jullie maken ook een nieuw begin vandaag met Jezus.
Vanaf vandaag mag je helemaal met zijn Maaltijd meedoen.
Eerst was het samen bidden, samen zingen,
maar nu ook samen met Hem aan de Maaltijd.
In die Maaltijd komt Hij bij ons en wanneer je met Jezus gaat meedoen,
zal je zien dat als jij ook wel eens iets te weinig hebt,
geen zin om te helpen, of zo, dat Hij je dan helpt om goed te doen,
om toch te helpen en door te gaan.
je weet nooit wat voor goeds daar weer uit komt. Amen.