Ga naar hoofdinhoud

Intro

Ben je wel eens in de winter in Zweden geweest?
(…)
Op 13 december viert iedereen daar het feest van de Heilige Lucia. Stel je voor: het is koud (heel koud, wel -20 C.), er ligt sneeuw en het is al heel vroeg donker (om 16 uur) en dan hoor je muziek, een prachtig lied. Je kijkt …en je ziet allemaal meisjes staan in lange witte jurken met een kaars in hun hand. En 1 meisje valt extra op. Zij heeft een kroon op met daarop allemaal kaarsen. Echte kaarsen die ook nog aan staan…

Dat klinkt bijzonder hè? De moeite waard om eens naar Zweden te gaan of om op YouTube een filmpje te zoeken. Maar belangrijker eigenlijk nog: de moeite waard om eens meer te weten te komen over de Heilige Lucia. Luisteren jullie mee?

Tekening door Wiktoria (10 jaar)

Het verhaal van de Heilige Lucia

Lucia is een tiener en woont in Italië, in de stad Syracuse. Dit is lang geleden, in de tijd van de Romeinen. Ze heeft mooie lange haren, maar het meest opvallende aan haar zijn haar ogen; het zijn grote vurige ogen. Lucia is rijk en leidt een luxe leventje met veel vrienden. Lucia houdt ook van Jezus en gaat graag naar de kerk. In de tijd van Lucia is dat niet gewoon. Sterker nog, het is verboden om Christen te zijn. De keizer is de baas en die vindt dat hijzelf een god is en dus wil hij niks weten van de echte, enige God. Op een dag wordt de moeder van Lucia ziek. Wat moesten ze doen? Ze reizen 100 kilometer om naar het graf te gaan van de heilige Agatha. Ze hopen op een wonder en dat gebeurt ook: Lucia’s moeder wordt beter. Lucia is zo blij dat ze belooft om te stoppen met haar luxe leventje. Zo gezegd zo gedaan. Ze geeft haar mooie spullen, reukwerken en paarden weg en gaat niet meer steeds naar feestjes met haar vrienden. Ze gaat nog vaker naar de kerk. Haar vrienden vinden dit niet leuk. Ze kunnen er niet tegen dat Lucia meer aandacht geeft aan Jezus dan aan hen. Haar vrienden zijn zelfs kwaad. Zo kwaad, dat één van die vrienden naar de keizer gaat om te verklikken dat Lucia Christen is. Oei dat is echt gemeen, want Christen zijn is verboden. De keizer stuurt een paar knechten met een wagen om Lucia op te halen en naar hem toe te brengen. De knechten willen Lucia optillen om haar mee te nemen, maar dat lukt niet. Ze trekken, en trekken en rukken en sjorren; ze trekken zelfs aan haar mooie lange haren. Niks helpt. Dan halen ze de paarden van de wagen te halen. Ze binden touwen om Lucia heen en laten de paarden aan die touwen trekken, maar Lucia is niet van haar plaats te krijgen. Als de keizer het hoort wordt hij vreselijk kwaad. Hij stuurt een groep soldaten om Lucia te halen. Ook de sterkste soldaten krijgen de standvastige Lucia niet van haar plaats. Dan gebeurt er iets vreselijks. Een paar soldaten trekken hun zwaarden, er wordt gevochten en Lucia wordt in haar hals gestoken en ze valt dood neer. Het is inmiddels donker en veel mensen van de stad Syracuse zijn op het lawaai van het gevecht afgekomen. Als ze Lucia dood op de grond zien liggen steken ze kaarsen aan en huilen. De keizer hoort het gehuil en gejammer tot in zijn paleis. Hij gaat voor het raam staan en kijkt de donkere nacht in. Daar ziet hij eerst één, toen twee, toen een heleboel lichtjes opvlammen. Hij denkt dat het de vurige ogen van Lucia zijn. “Haar ogen”, roept hij uit, “ik zie haar ogen”. Hij probeert zijn hoofd met zijn mantel te bedekken, maar hij gilt steeds harder: “Haar ogen, haar ogen, ik zie haar ogen” en gillend stort hij zich van het dak van zijn paleis.

De mensen van Syracuse zijn diep bedroefd om de dood van Lucia. Veel mensen worden Christen. Weet je wie als eerste? Die vriend die haar bij de keizer heeft verraden als Christen. Er gebeuren veel wonderen op het graf van Lucia en al gauw wordt ze door de paus heilig verklaard. De mensen van Syracuse bouwen ook een hele mooie kerk voor Lucia en ze maken een prachtig zilveren beeld van haar. En ieder jaar op haar sterfdag – dat is midden in de winter, op 13 december – dragen ze dat beeld door de straten van Syracuse en steken ze in de hele stad kaarsjes aan. Kijk, zeggen de mensen dan, de ogen van Santa (dat betekent heilige) Lucia waken over ons in de donkere nacht. Dat mooie gebruik om Santa Lucia te vereren met kaarsjes in de donkere nacht is ook overgenomen in andere landen, vooral in Zweden en Noorwegen. Daar is in de winter de nacht wel heel erg donker en hebben mensen extra behoefte aan een lichtje om hen te helpen. In de avond als het donker wordt, zijn er dan meisjes die sieren zich met een kroon van kaarsjes op hun hoofd en die brengen allerlei heerlijkheden speciaal naar hun moeder. Zo gedenken we dan Santa Lucia, het meisje met de vurige ogen, die schenen in de donkere nacht en die in plaats van een luxe leventje, gekozen had om haar moeder en alle mensen te gaan verzorgen, uit dankbaarheid aan Jezus.

Een wonder door te bidden tot een Heilige

Wat een indrukwekkend verhaal.
Wat vond je daar nu van dat de moeder van Lucia beter werd nadat ze hadden gebeden bij het graf van de Heilige Agatha? Wat is dat bidden tot een heilige? En is het nu de Heilige Agatha die de moeder van Lucia heeft beter gemaakt?
(…)
Het is niet de Heilige Agatha die de moeder van Lucia heeft beter gemaakt. Het is God die mensen beter maakt, het is God die wonderen verricht. Nu vraag je je misschien af: “Maar wat is dan de rol van een Heilige?” Dat zit zo: Heiligen zijn heel dicht bij God. Zij kunnen dingen aan God vragen op een andere manier dan dat wij dat kunnen. God vindt het ook fijn om door heiligen dingen te doen. Zodat wij weten dat die heiligen belangrijk zijn voor God en dat ze een voorbeeld zijn voor ons. Als God iets doet op voorspraak van een heilige, dan laat hij ons weten: die heilige is een voorbeeld voor jou, die helpt jou , die is een voorspreker voor jou. En zo laat God ons weten hoe belangrijk het is. Dus daarom is het ook verstandig om naar de heiligen toe te gaan en hen te vragen om ons te helpen.

Lucia kwam zelfs door paardenkracht niet van haar plaats
We hoorden dat de knechten Lucia niet mee konden nemen en dat zij zelfs met paardenkracht niet van haar plaats kwam. Hoe kan dat denk je?
(…)
We hoorden net dat Lucia standvastig was. Weet jij wat dat woord betekent?
(…)
Standvastig dat betekent dat je achter je mening staat, dat je achter je geloof staat en dat als je iets belooft je het ook doet. Standvastig komt van ‘staan’: niet van zijn of haar plaats te krijgen. Maar de standvastigheid van Lucia was natuurlijk niet genoeg om er voor te zorgen dat ze niet kon worden meegenomen. Paarden zijn heel sterk en die trekken je zo om. Ook hier horen we dus over een wonder van God. Een wonder waarmee God ook iets wil zeggen: ‘Dit meisje staat achter Jezus die is standvastig en daar sta Ik achter’. Door het wonder laat God zien dat Hij achter Lucia staat.

De keizer sprong van het dak van het paleis

De keizer sprong van het dak van het paleis.
Wat denk je; Is dat nu een straf van God? Doet God dat eigenlijk; mensen straffen?
(…)
God gooit geen mensen van het dak, dat begrijpt iedereen.
Toch kan je niet zeggen dat God nooit straft.
Krijg je wel eens straf van mamma?
(…)
Ja hè? En God straft ook, maar niet door mensen van het dak te gooien of andere erge dingen te doen. God straft op een andere manier. Het is eigenlijk heel raar, maar als God straft doet Hij juist iets goeds met ons. De straf van God is vaak ook dat mensen zich bekeren. Kijk bijvoorbeeld in dit verhaal maar naar de jongen die christen wordt. Zijn straf voor het verraden van Lucia was dat God hem bekeerde. Dus God straft niet door mensen kwaad te doen, maar God straft door mensen goed te doen. Door mensen te helpen beter te worden. Dit is met Jezus ook. De mensen hebben Jezus gedood en de straf van God is dat Hij de mensen vergeeft, als we ons bekeren. Dat is wel heel mooi.

De H. Lucia als voorbeeld

Lucia is dus heilig. En van heiligen kunnen we iets leren. Wat kunnen we denk je van de heilige Lucia leren?
(…)
Bijvoorbeeld; standvastigheid in het geloof. Je kunt net als Lucia zeggen en doen: Ik geloof echt en niemand brengt mij van mijn stuk.

Kindergebed H. Lucia

Santa Lucia flinke meid
U leefde in een hele moeilijke tijd
Maar ondanks alles stond u sterk
En bleef u trouw aan Jezus en zijn kerk
Laat uw ogen ons wenken met hun geflonker
Zoals ’t licht van dit kaarsje ons wenkt in het donker
Amen

Back To Top