Ik ben dankbaar voor alles wat ik heb mogen doen en ervaren. Ik ben dankbaar voor mijn seminarieopleiding, maar ook dankbaar voor mijn ouders en (schoon)broers en (schoon)zussen, neven en nichten, mijn grote en kleine petekinderen, dankbaar voor de jaren vooraf aan mijn priesterstudie die ook leerzaam en vormend zijn geweest, mijn tijd in dienst bij mijn vader in de kachelsmederij, mijn tijd als marinier, mijn andere jobs en dito studies, dankbaar voor alle mensen die ik heb ontmoet, dankbaar voor de parochies en de priesteropleiding waarvoor ik heb mogen werken. Ik ben dankbaar voor het vertrouwen dat de bisschoppen in me hebben gesteld, dankbaar voor alle Eucharistievieringen, doopjes, huwelijken, catecheses, ziekenzalvingen, biecht(gesprekken), uitvaarten, aanbiddingsuren, teamvergaderingen, bestuursvergaderingen, de priesterraad, het moderatorenoverleg en andere vergaderingen, dankbaar voor mijn collega’s; priesters, diakens, pastorale werkers, dankbaar voor alle vrijwilligers op alle terreinen, dankbaar voor het kunnen en mogen preken, dankbaar voor de huisbezoeken, persoonlijke gesprekken, retraites en bezinningsdagen die ik heb mogen volgen en heb mogen geven, dankbaar voor de Alpha cursussen, dankbaar voor hen die ik heb mogen en nog mag begeleiden op hun geestelijke weg, dankbaar voor de bedevaarten die ik mocht maken en mocht begeleiden, dankbaar voor Relitainment, voor gezinsdagen met het IHGO, de gezinsboeken Ons Dagelijks Brood, dankbaar voor mijn 100 Hagenpreken boekjes, de websites met InterKerk, de kindercatecheses voor Radio Maria, dankbaar voor jongerenvieringen en gezinsvieringen, vieringen met senioren en in verzorgingshuizen, dankbaar voor de zang, voor de Google spreadsheets, de parochiebladen, het Katholiek Nieuwsblad, de columns, de Oecumene en de interreligieuze ontmoetingen, de bezoeken aan de Kerk in het buitenland en ontmoetingen met Johannes Paulus II en Paus Franciscus. Ik ben dankbaar voor zoveel jaar de maandagochtendmis bij de zusters van Moeder Teresa, dankbaar voor mijn nieuwe zending als plebaan, voor de multiculturele Kerk die ik hier in Rotterdam ontmoet en de jongste loot aan de activiteiten, RKKids. Ach het rijtje is nog lang niet compleet, maar dat hoeft ook niet, elke priester en elke vader of moeder of alleenstaande kan zo’n rijtje maken, want loop je de dingen na, dan gebeurt er zoveel.
Met name ben ik dankbaar dat God mij geroepen heeft tegen alle weerbarstigheid van mijn hart in en dat het Hem gelukt is mij op dit pad te houden. Daarvoor ben ik hem oprecht dankbaar, want dat is echt geen verdienste van mijzelf. Ik ben daarom ook heel dankbaar voor allen die voor mij hebben gebeden en nu nog bidden.
Dank en hartelijke groet,
Plebaan Michel Hagen