Lang geleden, in de veertiger jaren, ging mijn vader met een bevriende collega op een motorcarrier (zo’n motorfiets met een grote bak) naar Lourdes. Volgens de verhalen was mijn opa, zijn schoonvader, er helemaal niet over te spreken; een jong gezin en dan zo’n avontuur. Toch is die reis het begin geworden van een lange traditie. Na een aantal jaren gingen we met het hele gezin en ik kan me herinneren dat mijn vader toen ik een jaar of tien was, me vanaf de camping naar de basiliek stuurde met de woorden: “Ga de Mis maar dienen.” Al met al ben ik in die jaren zo’n twaalf keer naar Lourdes geweest. Naderhand ging ik zelf op de motor. Nog veel later, tijdens mijn priesterstudie, ging ik mee als begeleider bij een jongerenreis. Het was op die reis dat ik zelf voor het eerst de baden in ging (ook als je niet ziek of gehandicapt bent, kan dat). Dat was een bijzonder moment. Vooral ook omdat door mijn studie en de begeleiding van professor Jo Hermans, de aandacht lag op de geestelijke betekenis van die baden. Aan die betekenis zou je met een vluchtig bezoek aan Lourdes gemakkelijk voorbij kunnen gaan.
Toen Maria de opdracht aan de jonge Bernadette gaf: “Ga drinken en u wassen bij de bron”, was er niet meer dan wat troebel water achterin de grot. Bernadette haalde steeds wat meer grond weg, tot ze ervan kon drinken en haar gezicht ermee kon wassen. Dat was het begin van de bron waar zoveel mensen op dit moment van drinken en waar zoveel zieken zich in baden. Rond de twaalfde verschijning was een vrouw uit Loubajac, naar de grot gegaan en had haar ontwrichte arm in het water van de bron gestoken; haar arm en hand herstelden zich volledig. Dit werd het begin van talloze lichamelijke genezingen. Toch mogen we die eerste opdracht van Maria niet vergeten: “Ga drinken en u wassen bij de bron”. Haar oproep doet denken aan Jezus die tegen de vrouw bij de put zegt: “… wie van het water drinkt dat Ik hem zal geven, krijgt in eeuwigheid geen dorst meer; integendeel, het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een waterbron worden, opborrelend tot eeuwig leven.” Als Maria zegt: “Ga drinken en u wassen bij de bron”, dan mogen we Bron ook met een hoofdletter schrijven; Christus is de Bron van levend water.
Toen ik voor het eerst in Lourdes zelf het bad inging stond ik even stil totdat de assistenten aandrongen om verder te gaan. Ik dacht aan mijn doopsel als baby en werd me bewust dat we in Christus zijn gedoopt, zoals Paulus schrijft (Rom. 6,3). Wanneer ik nu af en toe in Lourdes ben en drink van het water uit de bron, moet ik altijd denken aan Christus die de Bron van levend water is.
Deze week was het 11 februari, Maria van Lourdes. In de lezingen van de dag raakt Jezus in dispuut met de Farizeeën en schriftgeleerden over de wassingen. Het is duidelijk dat het Jezus gaat om ons innerlijk. Niet voor niets wordt er in Lourdes veel gebiecht en begint daar de genezing diep in het innerlijk van de mensen. Dan is het goed te bedenken dat Lourdes heel dichtbij is, in elk wijwaterbakje en meer nog bij elke biecht. Maria brengt het ons steeds in herinnering: “Ga drinken en je wassen in de Bron die leven geeft”.
Pastoor Michel Hagen