Helemaal mens en tegelijk helemaal God, zo menselijk en zo goddelijk, zo gelijk met ons en toch zo anders. Mag je dan zeggen: “Ja, maar Hij was Gods Zoon, Hij kon het wel aan, ik ben maar een mens”? Dan doe we Hem ongelooflijk tekort, dan maken we zijn lijden kleiner, dan beseffen we niet dat Hij ons leven helemaal heeft gedeeld. Het verschil is dat Hij volkomen vervuld is van de heilige Geest, van de Geest van Liefde, en dat Hij daarom ook volkomen één van willen is met de Vader.