Ga naar hoofdinhoud

Preek op Witte Donderdag, 17 april 2003

Helemaal mens en tegelijk helemaal God, zo menselijk en zo goddelijk, zo gelijk met ons en toch zo anders. Mag je dan zeggen: “Ja, maar Hij was Gods Zoon, Hij kon het wel aan, ik ben maar een mens”? Dan doe we Hem ongelooflijk tekort, dan maken we zijn lijden kleiner, dan beseffen we niet dat Hij ons leven helemaal heeft gedeeld. Het verschil is dat Hij volkomen vervuld is van de heilige Geest, van de Geest van Liefde, en dat Hij daarom ook volkomen één van willen is met de Vader.

Preek 5e zondag Veertigdagentijd, jaar B, 6 april 2003

Hoe staan wij in moeilijke keuzes in ons leven? De weg kiezen waarin je veronderstelt meer te kunnen doen, meer waardering in je werk, van mensen om je heen, meer vreugde ook, meer geluk? Of de weg kiezen die je met Gods hulp bent ingeslagen, die gaandeweg een weg blijkt van tegenstand, moeilijkheden, ja, van ondergang en sterven?

Preek 4e zondag Veertigdagentijd (Laetare), jaar B, 30 maart 2003

Het kruis is het teken dat God tot het uiterste gaat om ons te redden. De allerliefste, de enige absoluut zondeloze, geeft Zich aan ons, terwijl Hij weet wat wij met hem zullen doen. Door zijn mateloze, grenzeloze en tijdloze liefde, keert Hij dat teken van zonde en slechtheid om in een teken van liefde. Wie Christus’ kruis aanvaardt, mag ontdekken dat daardoor alle kruisen in het leven veranderen, wezenlijk veranderen, door Gods oneindige en eeuwige liefde.

Preek 3e zondag Veertigdagentijd, jaar B, 23 maart 2003

De tien geboden zijn het minimum, dat is het fundament, daarmee begint het pas. Eerst leer je de tien geboden te onderhouden, maar daarna leer je beminnen. God vraagt liefde, waardoor je meer doet dan nodig is, meer dan gevraagd wordt, en soms ook meer dan je kunt.

Preek 1e zondag Veertigdagentijd, jaar B, 8/9 maart 2003

De oudste bekoring, is de bekoring je leven in eigen hand te nemen, zelf te bepalen wat goed of niet goed is. Het is ook het wantrouwen in God, gebrek aan vertrouwen dat God je zal geven wat je nodig hebt. Bereik ik door eigen kracht mijn doel, bepaal ik voor mijzelf mijn doel, sta ikzelf in het middelpunt? Of wordt mijn leven een dienst aan God, een dienst aan de mensen? Laat ik God bepalen wat goed en kwaad is? Stel ik mijn talenten in dienst van God of in dienst van mijzelf?

Preek op Witte Donderdag, 20 april 2000

Witte Donderdag: een dag om meer dan ooit stil te staan bij dat wonder van liefde dat Hij tijdens zijn Laatste Avondmaal aan ons naliet. Een dag om stil te staan bij de priesterlijke opdracht die we allemaal hebben. De uitnodiging in het Nieuwe Verbond om weggegeven liefde te zijn.

Preek 5e zondag Veertigdagentijd, gewetensonderzoek, jaar B, 8/9 april 2000

Het kruisteken met wijwater. Wij water is doopwater. Het is symbool van onze nieuwe geboorte uit water en de heilige Geest. Als je daarmee een kruisteken maakt is het de bedoeling om even terug te denken aan dat bijzondere begin. Toen begon jouw persoonlijke verbond met God. Een Verbond dat vanaf die tijd van twee kanten is gekomen. Van God naar jou en van Jou naar God.

Preek Hoogfeest aankondiging van de Heer, Maria Boodschap, 25 maart 2000

Waarom? Waarom is God zo mens geworden? Omdat wij dan niet kunnen zeggen: wat weet God daarvan, God heeft geen lichaam, God weet niet wat lijden is, God kan gemakkelijk praten vanuit zijn hemelhoge troon. Dat kunnen wij niet zeggen. Nee, Hij heeft zijn Zoon gezonden, die alle momenten van ons leven heeft gedeeld. Zo is Jezus voor ons echt een voorspreker, een hogepriester, die van onze moeilijkheden weet en die ons volledig kent.
Back To Top