Wat verwacht u van de Advent, of ik moet eigenlijk zeggen: ‘wat verwacht u van Kerstmis?’
Eucharistieviering 29 en 30 november 2008, 17.00, 19.00, 09.30 en 11.00 uur, in de parochiekerk van De Goede Herder, de H. Jozef, De H. Willibrord en De Goede Herder, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2009ADV01B (vgl. B2003ADV01B)
Lezingen
E.L: Jes. 63,16b-17. 19b. 64,3b-7
Ps: 80 (79), 2ac en 3b, 15-16, 18-19
T.L: 1. Kor. 1, 3-9
All: Ps. 84, 8
EV: Mc. 13, 33-37
Homilie
Sinterklaas is in het land, we weten dus alles van verwachting, want vol verwachting klopt ons hart. Stel dat een kind zou weten dat om kwart over acht precies, zwarte Piet de zak in de gang zet. Zou hij niet al minstens vanaf acht uur om het hoekje staan kijken of hij er al aan komt en heel de middag al in spanning zitten? Jezus gebruikt ergens ook het voorbeeld van een moeder die in verwachting is van haar kind (Joh. 16, 21). Wanneer de bevalling nadert, neemt de spanning toe, totdat het kind geboren is. Wanneer het kind dan ter wereld is gekomen, maken pijn en zorg plaats voor vreugde en dankbaarheid.
Verwachting. Op de dag van de bruiloft komt de bruidegom om elf uur de bruid halen voor het stadhuis. Nu zijn er bruidegommen die altijd te laat zijn, zelfs op de dag van hun bruiloft en er zijn bruiden die op op het allerlaatst nog de laatste hand willen leggen aan hun opmaak. Maar de meesten staan toch ruim op tijd klaar om samen op pad te gaan.
Verwachting. Vol verwachting. Wat verwacht u van de Advent, of ik moet eigenlijk zeggen: ‘wat verwacht u van Kerstmis?’ Of gaat de aandacht nu toch eerst uit naar Sinterklaas? Of bent u met nog hele andere dingen bezig, plannen voor het bedrijf, plannen voor het huis en plannen in de parochie, zoals de weg naar meer samenwerking in ons nieuwe cluster. Wat verwachten we bijvoorbeeld van de samenwerking in het komende tijd?
Het lijkt ook me niet verkeerd om daar nu wat over na te denken. We begrijpen allemaal dat de samenwerking uit nood geboren wordt. Als iedere parochie een eigen priester heeft, dan kun je het ter plaatse samen wel af. Maar als je de priesters en pastorale werkers meer met elkaar moet delen, dan moet je wel gaan samenwerken om te zorgen dat de laatste beroepskrachten het blijven volhouden. Samenwerking door de nood gedwongen.
Daarom ook de vraag ‘wat je verwacht van de samenwerking?’ Dit verwacht u in ieder geval, dat alle beroepskrachten, maar ook de bestuurders en alle medewerkers en vrijwilligers zich inspannen om de parochiegemeenschappen in het cluster te ondersteunen. Dat we inspireren en motiveren, leiden en begeleiden in het voetspoor van Jezus.
Dat brengt ons wat meer in de richting van kerstmis. Dan vieren we de geboorte van Jezus, de Goede Herder, temidden van zijn schapen en de herders in het veld. Een Goede Herder die zijn schapen zal brengen naar grazige weiden, en die hen op tijd doet rusten, die hen voert naar bronnen van water, zodat zij groeien en sterk worden.
Dat is het, denk ik, waar het om gaat, dat we elkaar steeds weer brengen naar de Bron, dat we elkaar helpen om rust te vinden voor de ziel, de rust van een goed geweten, dat we onze innerlijke honger en dorst kunnen lessen aan de bron van Levend Water en het goede Voedsel ontvangen, het Brood uit de hemel, Gods Woord dat leven doet.
Ik denk dat we dat van elkaar mogen verwachten, dat we blijven samenkomen, elkaar ondersteunen, ieder met eigen taken en verantwoordelijkheden, in zes parochies, met meerdere beroepskrachten, meerdere meningen, meerdere tradities, en toch één in die Kerk die Jezus ons gegeven heeft.
We hebben het over verwachting. Wat mogen we van God verwachten? Dat God ons als zijn kinderen liefheeft. Dat wij de innerlijke vreugde van de heilige Geest ervaren, de innerlijke vertroosting in tijden van tegenspoed, dat we Gods voorzienigheid bemerken in allerlei momenten, dat onze inspanningen voor Gods Koninkrijk gezegend zullen zijn. We mogen rekenen op Gods trouw, dat Hij het Woord trouw blijft dat hij in Jezus heeft gesproken.
En wat mag God van ons verwachten? Dat wij Gods liefde beantwoorden. Gods liefde die Hij heel bijzonder laat zien in zijn Zoon, Jezus die we als een weerloos kind verwelkomen in onze wereld. God mag verwachten dat we trouw zijn, en zijn uitnodiging voor de Eucharistie en andere samenkomsten niet naast ons neerleggen. Dat we elkaar liefhebben omdat Hij ieder van ons liefheeft. Dat we niemand uitsluiten van onze liefde, omdat Hij niemand uitsluit. Wat mag God van ons verwachten? Dat we dankbaar zijn voor zijn Zoon, dat we zijn hulp aannemen zodat er voor deze wereld redding mogelijk wordt.
Verwachting. Vandaag zegt Jezus: ‘Weest waakzaam.’ Voor waakzaamheid heb je bovenal een liefhebbend hart nodig. Want alleen echte liefde is waakzaam. Een bruid of een bruidegom zonder liefde, dat wordt niets. Een kind dat niets van Sinterklaas zou verwachten, staat niet op de uitkijk.
Jezus roept op tot waakzaamheid. Want soms is het leven donker, dan is het moeilijk voor gelovige mensen om stand te houden. Dan kan je door vermoeidheid in slaap vallen, vermoeidheid omdat je er zo vaak alleen voor staat, of je valt in slaap door de roes van de wereld, die je betovert met aardse beloften die werken als een zwaar glas wijn. Er zijn veel oorzaken waardoor wij geestelijk in slaap kunnen vallen.
Maar ons geloof biedt hoop en verwachting. Wie gelooft ziet op de eerste zondag van de Advent de dageraad al aanbreken van de dag van Kerstmis. Die weet dat Gods liefde er is, Gods goedheid en Gods voorzienigheid. Die voelt de liefde in het eigen hart opborrelen als antwoord, als een bron die verkwikt en verfrist. Wie liefheeft, die bereidt de komst van Gods Zoon voor. Een liefdevol hart is waakzaam en vol verwachting. Amen.
Voorbede
Bidden wij dat de heilige Geest ons de ware wijsheid geeft.
Bidden wij voor alle gelovigen waar ook ter wereld, om vrede in het klein en in het groot. Dat zij vol hoop en verwachting uitzien naar een tijd waarin mensen vol liefde en waardering met elkaar omgaan. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze wereld, dat het Sinterklaasfeest niet alleen een feest is van cadeaus, maar dat het werkelijk cadeau aan elkaar de oprechte aandacht en interesse mag zijn. Bidden we om een verwachtingsvol hart op weg naar Kerstmis, dat alle mensen van goede wil zich inzetten voor vrede. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze parochies, dat we elkaar weten te vinden in de samenwerking, dat we elkaars sterke kanten mogen zien en zo elkaars steun mogen ervaren. Om vindingrijkheid en inzet die nodig voor de toekomst van onze kerken. Laat ons bidden.
Bidden we om roepingen, onder jongeren en ouderen, bij mannen en vrouwen, dat velen de stem van God mogen herkennen en beantwoorden, dat zij de Blijde Boodschap van Christus door mogen geven in onze tijd. Laat ons bidden.