Met Maria op weg naar Kerstmis. Het begint bij God. Maria staat open voor Gods plan met de wereld. Zij voegt zich naar Gods wil, opdat de Redder geboren wordt.
Eucharistieviering 20 en 21 december 2008, 19.00, 09.30 en 11.00 uur, in de parochiekerk van de H. Willibrord, de H. Jozef en De Goede Herder, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2009ADV04B
Lezingen
E.L: 2 Sam. 7, 1-5. 8B-11,16
Ps.: 89 (88), 2-3. 4-5. 27. 29.
Rom: 16, 25-27
All: Lc. 1, 38
EV: Lc. 1, 26-38.
Homilie
De viering van dit weekend zou je de titel mee kunnen geven: ‘Met Maria op weg naar Kerstmis.’ Vandaag zijn we heel dicht genaderd, zo dicht, dat we de lezing horen over de aankondiging door de engel aan Maria, vanouds bekend als Maria Boodschap. De Blijde Boodschap begint te klinken in deze eerste groet aan Maria. Het wonderlijke begin van de nieuwe tijd.
Met Maria op weg naar kerstmis. Wat kunnen we van Maria leren op deze dag? Vandaag willen we naar een jonge vrouw kijken met de ogen van de Bijbel, met de ogen van God, met de ogen van de gelovige mensen. Een jonge vrouw die in alle eenvoud groot is in Gods ogen. Stel dat iemand naar u toekomt en zegt: we hebben gehoord dat u degene bent die we nodig hebben, u bent altijd zo gezellig, of u past zo goed in onze kaartclub, of u bent zo handig. Dan bekruipt de nuchtere Nederlander al snel het gevoel: ‘die heeft iets van me nodig’. Maar dan gaat die ander door: ‘We hebben ook gezien dat je altijd optimistisch bent, en we hebben zelf gemerkt hoe goed je hierin bent’. De ene pluim na de andere steekt iemand op je hoed.
Vandaag heeft Maria zoiets. Schitterende woorden van de engel: ‘Gegroet begenadigde.’ En even later ‘Jouw zoon zal groot zijn, jij wordt de moeder van een koning, Hij zal Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. Zijn koningschap zal altijd standhouden….’ Het kan niet op. Het nieuwe begin van God is nog veel wonderlijker dan we ooit hadden kunnen denken.
Wanneer hebt u voor het laatst een echt compliment gehad? ‘Wat hebben jullie mooi gezongen, wat heb je dat goed gerepareerd, wat kook je toch lekker’. Je hebt het af en toe wel nodig. In het verleden was men voorzichtig met complimentjes, want dan gaan mensen naast hun schoenen lopen, was de angst. Kort houden, was de leidraad. Maar dat was te eenzijdig. Stimuleren en waarderen is nodig en goed, tenminste, als het eerlijk en oprecht is, niet overdrijven, maar vooral niet te weinig waarderen.
Wat gaat er op dit moment in Maria om. Maria is heerlijk nuchter. Alle mooie woorden gaan in zekere zin langs haar heen. Maria hoort ze wel, ze hoort alles, heel goed zelfs, maar ze kleven niet aan, want haar innerlijk is zuiver. Eer en roem zetten haar vooral aan het denken: Wat betekent dit, wat moet ik hiermee doen? We weten dat zij meteen daarna haar koffertje pakt en op weg gaat naar Elisabet, al bijna vijftig en nu totaal onverwacht in verwachting van haar eerste kind, tegen alle menselijke verwachting in. Maria denkt dan niet, wat ben ik belangrijk. Zij hoort dat Elisabet al in haar zesde maand is en het enige dat zij denkt is: Elizabet kan mijn hulp goed gebruiken.
Hoe gaan wij om met eer, aanzien, status, complimenten? Hoe gaan wij om met onze talenten, onze ervaring, wijsheid, inzicht? We hebben in Maria een perfect voorbeeld. Wij individueel, maar ook wij als Kerk. Ook de Kerk is in het verleden in triomfantalisme ten onder gegaan, met de idee, God is met ons alle dagen, zijn belofte aan Petrus is onfeilbaar waar! Hoe stel je jezelf als Kerk dan op? Ga je naast je schoenen lopen, omdat jij daarmee de wijsheid in pacht hebt? Zo stap je in de oude valkuil waar de mens vanaf het begin in is gestapt.
Natuurlijk hebben wij veel reden om dankbaar en trots te zijn. Wij mensen zijn door God bemind, God vindt ons zo belangrijk dat Hij zijn Zoon zendt. God heeft de mens tot kroon op de schepping gemaakt. Maar de mens gaat naast zijn schoenen te gaan lopen. Kijk eens wat ik kan, ik loop op de maan, kijk eens wat ik kan, een computer die kan denken, kijk eens wat ik kan, dieren klonen en nog meer, kijk eens hoe knap ik ben. Terug naar Maria. Als die engel zo tegen ons had gesproken, met zulke mooie woorden, hoe zouden wij dan gereageerd hebben. Hoe gaan wij met waardering, eer en aanzien om?
De vierde zondag houdt ons de bescheidenheid en trouw van Maria voor. Zij is niet eens zo onder de indruk van deze engel, zij is gewend aan geestelijk inzicht en geestelijke ervaring. Waar schrikt Maria wel van? Er staat: Ze schrok van dat woord: ‘Begenadigde’, betekent dat, ‘Een en al genade’, ‘Vol van genade.’ Wat mag dat woord betekenen? Dat vroeg zij zich af. Maria heeft genade gevonden bij God. Van alle mensen op de hele wereld heeft dit meisje genade gevonden bij God. Ze heeft niet de genade van de keizer, van de hogepriesters, zelfs niet van Jozef, maar van God. Alsof zij, enige onder alle vrouwen, voor Gods troon is getreden, en de Koning heeft zijn scepter naar haar uitgestrekt. Genade gevonden bij God. Jij mag definitief in Gods nabijheid vertoeven.
En Maria doet dat. Zij staat daar namens ons. Heel de mensheid mag voortaan in Gods nabijheid vertoeven. Het begint met deze jonge vrouw, volmaakt eenvoudig, volmaakt echt, volmaakt bescheiden. Kwaad, hoogmoed, eigendunk, ikzucht, het heeft geen vat op haar. Wij mogen van haar leren waar God blij mee is, hoe onze houding moet zijn, om Christus te kunnen ontvangen.
Een paar dagen voor Kerstmis. In deze viering vragen we God de genade van de bescheidenheid. Dat Hij ons daarbij helpt. In Maria wordt het zichtbaar dat dit de weg is om in Gods nabijheid te kunnen komen. In Jezus zullen we het nogmaals overduidelijk zien. Het is de perfecte voorbereiding op Kerstmis. Een klein en nederig hart, wijst God niet af. Dat Hij ook in ons genade mag vinden en zijn Kerk, ook in deze tijd werkelijk begenadigd mag zijn. Dat is echt: ‘Met Maria op weg naar Kerstmis’. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen om de komst van Gods Zoon
Bidden wij voor de Kerk, voor alle gedoopten en voor alle gelovigen. Vragen we om eenvoud en bescheidenheid, naar het voorbeeld van Maria. Dat God nieuw leven schenkt aan zijn oude Kerk hier in Europa. Laat ons bidden.
Bidden we voor de wereld, bijzonder voor de wetenschap. Dat allen die het geheim van het leven bestuderen, dit met bewondering en verwondering doen. Dat er meer respect mag zijn voor mens en dier, en dankbaarheid naar God. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze parochies, dat we steeds een waarderend woord spreken, elkaar stimuleren, het geloof bij elkaar bevorderen en onze talenten in dienst stellen van onze gemeenschap. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze gezinnen, dat we deze tijd ook benutten om een bijzondere band met Maria op te bouwen. Dat we haar als voorbeeld nemen in moederschap, in wijsheid, in nederigheid, geloof en liefde. Laat ons bidden.