Waakzaamheid in onze tijd: Hoe lang doen we mee met de kooplust? Beginnen wij een andere vorm van economie, zodat er iets nieuws groeit met een nieuw evenwicht? Hebben wij, zonder naïef te zijn, een basisvertrouwen in onze medemens?
Eucharistieviering op 26 en 27 november 2011, om 19.00 uur en om 09.30 uur in de parochie van de H. Willibrord te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2012ADV01BAUFX
Lezingen
E.L.: Jesaja 63,16b-17.19b; 64,3b-8
Ps.: 80 (79), 2ac, 3b, 15-16, 18-19
T.L.: 1 Korintiërs 1,3-9
All.: Ps. 85 (84), 8
Ev.: Marcus 13,33-37
Homilie
“Weest op uw hoede, weest waakzaam.” “Wat ik tot u zeg, zeg Ik tot allen: Weest waakzaam.” Als Jezus dit zo nadrukkelijk zegt, moet het belangrijk zijn. “Laat Hij u niet slapend vinden.” “Weest waakzaam.”
Als het oorlog is, begrijpt iedereen wat je met waakzaamheid bedoelt. Als er een geweldige storm is voorspeld, dan snap je het ook. Als er een serie inbraken is geweest en de politie doet een oproep, dan begrijp je wat er wordt bedoelt met ‘weest waakzaam’. Maar wat betekent het voor ons, in deze tijd?
Het gaat Jezus niet om de gewone waakzaamheid. Die vind Hij vanzelfsprekend. Je bent waakzaam tegen dieven, waakzaam voor je kinderen, waakzaam vanwege je bezittingen. Dat is allemaal gewoon, dat neemt Jezus als vertrekpunt. Maar bij Hem gaat het om een andere waakzaamheid.
Wat hebben wij terecht gebracht van zijn koninkrijk. Wat hebben wij gemaakt van zijn Evangelie? Hoe hebben wij de rijkdom van zijn erfenis behoed? Bij het verlaten van zijn huis heeft Hij het beheer overgedragen aan zijn dienaars, aan ons. Hij heeft ieder een plaats en een taak gegeven in zijn huis. Hij gaf de opdracht het goed te beschermen, zijn deurwachter moet waakzaam zijn. Als hij rekenschap vraagt, wat kunnen we dan zeggen?
Jezus roept op tot waakzaamheid. Dan gaat het natuurlijk om waakzaamheid voor alles wat Hij ons heeft nagelaten, zijn nalatenschap, met als eerste het gebod van liefde voor God en de naaste. Hij zal ons vragen wat we daar van hebben terecht gebracht. Het zal Hem gaan om onze onderlinge band. Zijn we echt een gemeenschap, hebben we oog voor elkaar? Hebben we onze gemeenschap bewaakt, zijn we waakzaam geweest?
Waakzaamheid heeft in de beeldspraak van Jezus dikwijls met een vijand te maken. Al die mooie dingen die Hij ons heeft geleerd worden bedreigd. Er zijn kapers op de kust. Liefde voor God kan heel makkelijk omgekeerd worden in liefde voor jezelf. Dan moet God doen wat ik wil, in plaats dat ik doe wat God wil. Liefde voor de naaste kan zich gemakkelijk vermommen in een egoïstische naastenliefde, die geen echte naastenliefde is, omdat het dan vooral om mezelf gaat. Kerk-zijn, kan heel makkelijk betekenen dat wij een clubje worden voor onszelf, zonder oog voor de omgeving, zonder nog het Evangelie uit te dragen. Dan zijn we onvruchtbaar. Dan zijn we als de man die het pond of het talent in de grond begroef en er niets mee deed.
Er is in onze tijd heel veel waar we waakzaam voor moeten zijn, want de tijdgeest is in staat alles om te keren en in te zetten voor deze wereld, en niet meer voor Gods Koninkrijk. Ik denk dan aan tevredenheid. Hoe lang nog doen we mee met de kooplust, hoe lang nog laten we ons een soort innerlijke ontevredenheid aanpraten totdat we het laatste nieuwe hebben gekocht? Durven wij te vertrouwen, dat als wij een andere vorm van economie beginnen er iets nieuws groeit met een nieuw evenwicht? Het gaat bij de waakzaamheid van Jezus om mildheid en geduld, om een basisvertrouwen in je medemens, zonder naïef te worden. Het gaat ook om rechtvaardigheid. We steunen niet voor niets de voedselbank, we hebben niet voor niets missieprojecten. Dat hoort bij onze missie, dit alles hoort bij zijn erfenis en Hij vraagt daarvoor onze waakzaamheid.
We vieren de eerste zondag van de Advent. Vier zondagen krijgen we om ons weer bewust te worden van zijn komst in onze wereld, om ons opnieuw bewust te worden van het nieuwe dat Hij gebracht heeft, bewust te worden van de taken die Hij u en mij gegeven heeft.
We mogen weer nadenken of we niet teveel met het aardse geluk bezig zijn en te weinig met het geluk dat God ons innerlijk biedt. Het begin is er, de eerste kaars brandt, het licht groeit langzaam tot het volle licht met Kerstmis. We willen bidden dat dit een gezegende tijd mag zijn, zodat Kerstmis straks weer een nieuw begin zal zijn. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God die door Christus altijd weer een nieuw begin maakt.
Bidden wij voor alle gelovigen die uitzien naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, dat zij het weten vol te houden en doorgaan op de weg die Jezus ons wijst. Laat ons bidden.
Bidden wij voor alle mensen die met of zonder geloof proberen iets goeds van deze wereld te maken, dat zij partijbelangen en ideologieën weten te overstijgen, dat zij de handen ineenslaan voor een betere wereld. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze parochianen, voor meer en minder kerkbetrokken, dat zij in deze dagen op zoek gaan naar wat werkelijk betekenis geeft aan het leven. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze gezinnen, dat deze advent-tijd een nieuwe impuls mag geven aan het geloof thuis, zodat groot en klein uitzicht houden op de komst van Christus in ons leven. Laat ons bidden.