Veertigdagentijd jaar B

Waarom? Waarom is God zo mens geworden? Omdat wij dan niet kunnen zeggen: wat weet God daarvan, God heeft geen lichaam, God weet niet wat lijden is, God kan gemakkelijk praten vanuit zijn hemelhoge troon. Dat kunnen wij niet zeggen. Nee, Hij heeft zijn Zoon gezonden, die alle momenten van ons leven heeft gedeeld. Zo is Jezus voor ons echt een voorspreker, een hogepriester, die van onze moeilijkheden weet en die ons volledig kent.

Als je stil wordt, kun je beter luisteren. Maar, dan moet je ook stil worden in je gedachten. Wanneer je alsmaar doorgaat in jezelf, dan is er nog geen rust. Wat kan stil worden toch moeilijk zijn. Echt stil worden betekent tot rust komen en los van jezelf komen.

Kunnen wij geloven in de stad, dat zij toch weer een plaats van genade wordt, ja het zelfs al is? Dat kunnen wij, dat mogen wij geloven, mits we Jezus, Gods veelgeliefde Zoon in al zijn gedaanten leren herkennen.

Waarin kan ons geloof nog verder groeien? Dat is het waartoe Jezus ons oproept als Hij zegt: “Gelooft in het Evangelie”. Wanneer we zijn Woord aannemen, dan klimmen wij op langs de levensboom, dan dragen wij met Hem het kruis en dragen ook wij goede vruchten. Zo zal Hij ons brengen naar het paradijs.

We krijgen veertig dagen om ons weer wat te oefenen in zelfbeheersing, in aandacht voor God en de naaste, om weer eens na te denken over wat echt belangrijk is. Ook om verhoudingen die ernstig verstoord zijn te herstellen. Doen we dat, dan zijn we bezig met een vasten waarin Jezus ons een voorbeeld heeft gegeven.