Intro
Een poosje geleden op 13 december was het feest van Lucia, de heilige Lucia. We vertelden jullie toen over Lucia, het meisje met de mooie stralende ogen, die licht verspreidden in het duister. Wie weet nog wat met Lucia gebeurde?
(…) Ze was standvastig in het geloof in Jezus en was zelfs niet bang voor de soldaten van de keizer van Rome. Ze maakten haar uiteindelijk dood om haar geloof in Jezus en omdat ze daar niet mee wilden stoppen. Maar daarna gebeurde er iets bijzonders…door haar voorbeeld bekeerden veel mensen zich tot Jezus, zelfs degenen die haar eerst verraden hadden.
Dit alles gebeurde in de tijd van de Romeinen, om precies te zijn in het jaar 303 na de geboorte van Jezus, op het eiland Sicilië en de stad Syracuse.
Weten jullie in welk land Sicilië ligt?
(…) In Italië.
Maar weten jullie wat nu zo apart is? Lucia was niet het enige jonge meisje in die tijd. Er waren er meer. Jonge meisjes die opkwamen voor hun geloof in Jezus. Opa Klaas ontdekte dat toen hij samen met Oma Helen aan het wandelen was in Italië. Toen hij weer terug in Nederland was, zei hij: “Daar moet ik de kinderen van Radio Maria meer over vertellen”. Nou graag natuurlijk. Opa Klaas heeft opgeschreven wat hij heeft ontdekt over drie andere jonge heilige meisjes aan het begin van het jaar 300 in het Romeinse Rijk. Luister maar:
H. Christina
We kwamen in de stad Bolsena en daar was een prachtige kerk gewijd aan de heilige Christina. Natuurlijk wilden we weten wie Christina was. De mensen daar waren heel trots op Christina. “Ze is onze patroon-heilige”, zeiden ze.
Christina leefde in de tijd van de Romeinen. Christina was een jaar of 14. Haar vader was de burgemeester van Bolsena. Ze was knap en lief en ze was echt de oogappel van haar vader. Oogappel dat betekent dat ze de lieveling van haar vader was.
Christina was in Bolsena mensen tegen gekomen die haar hadden verteld hoe goed Jezus was. Ze had zich daarom laten dopen en was Christen geworden.
Toen, op een dag kwam er een troep soldaten met een brief van de keizer. Daarin stond dat de Christenen een gevaar voor het land waren. Ze konden kiezen of delen. Ze konden hun geloof afzweren. Dat betekent dat je zegt dat je niet meer in Jezus gelooft. Als ze dat niet deden dan werden ze gedood.
De burgemeester liet alle mensen bij elkaar roepen en, terwijl de soldaten om hem heen stonden, las hij de brief van de keizer voor. Hij zei waar iedereen bij stond: “Dit gaan we uitvoeren. O wee als ik hier in Bolsena een Christen aantref….” Hij was nog niet uitgesproken of de soldaten kwamen aan zetten met een jong meisje. Kijk, burgemeester, zij is Christen, zeiden ze.
De burgemeester verbleekte. Jullie snappen wel waarom. Het meisje was zijn eigen liefste dochter Christina, zijn oogappel, zijn lieveling. Hij praatte met haar, smeekte haar en beval haar het Christendom af te zweren. Christina moest ervan huilen, maar ze zei: “Vader ik hou van je, maar ik hou nog meer van Jezus, dus ik zweer hem niet af.”
christinaToen kon haar vader – met de soldaten achter zich – niets anders doen dan haar ter dood veroordelen. Hij liet een schipper roepen. “Neem haar mee midden op het meer, bind een steen aan haar voeten en gooi haar overboord”, beval hij de schipper.
De schipper deed wat de burgemeester hem op had gedragen. Hij nam Christina mee. Zette haar in zijn boot en voer het meer op en toen…tja en toen…Dat konden de mensen niet zien, want een wolk onttrok hen aan het gezicht.
De volgende dag, bij zonsopgang, stond de schipper, samen met Christina, op de stoep van het huis van de burgemeester. “Meneer de burgemeester”, zei hij, “ik heb niet kunnen doen wat u mij opdroeg”. Toen ik midden op het meer was, kwam er een enorme vis. Die beet mijn boot in stukken, at de steen op en beet het touw door. Rampzalig, want ik kan niet zwemmen. Ik dacht dat ik zou verdrinken, maar Christina heeft mij gered.
Gedwongen door de soldaten, bedacht de burgemeester nog andere manieren om Christina van haar geloof af te brengen. Dit mislukte steeds. Tenslotte grepen de soldaten in en vermoordden haar met hun zwaarden.
Wat een vreselijk verhaal, hé. Je begrijpt dat al die tijd de mensen in Bolsena over niets anders spraken dan over Christina. Er waren ook veel mensen die zich lieten dopen, uit bewondering voor Christina. Net zoals bij Lucia. Dit gebeurde in het jaar 304, een jaar na de vreselijke dingen die met Lucia gebeurd waren.
En zal ik jullie er nu nog eens iets bij vertellen? Ik was dus in Bolsena en de mensen vertelden me deze verhalen. Ik wist niet goed wat ik er van moest denken en ik kon het maar niet begrijpen. “Wacht, ik neem jou mee”, zei toen een mevrouw en ze nam me mee naar de kerk. Kijk, zei ze, deze steen dat was de drempel van het huis van de vader van Christina. Ik zag een grote, keiharde zwarte steen. “Kijk”, zei de mevrouw, “die afdrukken die in de steen staan, dat zijn de afdrukken van de voeten van Christina, toen ze voor haar vader stond”. Ik keek en ik zag een paar kleine afdrukken, net voetjes van een meisje van een jaar of dertien. Ik wist niet wat ik er van moest denken en ik deed mijn ogen dicht. Toen zag ik een klein dapper meisje die zachtjes zei: “Ik hou van je, vader, maar ik hou nog meer van Jezus”. Toen kreeg ik een beetje kippenvel en was ik heel dankbaar dat ik niet in zo’n gekke tijd leefde als Christina.
Ik begon me ook iets af te vragen. Was het toeval dat in die tijd, zo ongeveer 300 jaar na de geboorte van Jezus, er op verschillende plaatsen zulke tegelijk mooie en lelijke dingen gebeurden? Meisjes die van Jezus hielden en hem wilden navolgen, en keizers en burgemeesters, ja zelfs hun eigen vader die hun dat verboden en hen vreselijk slecht behandelden?
Toen ik thuis kwam heb ik bij de bibliotheek wat geschiedenisboeken geleend en ben ik gaan lezen. En weten jullie wat? Ik kwam nog meer van dit soort verhalen tegen. Er waren nog meer jonge meisjes die opvielen door hun vurigheid en door hun standvastigheid om steeds in Jezus te blijven geloven, wat er ook gebeurde. Ik kwam de geschiedenissen tegen van de heilige Barbara en de heilige Agnes
H. Barbara en H. Agnes
De Heilige Barbara woonde in Nicomedië, dat ligt in Klein Azië, in onze tijd heet dat Turkije. Zij was jong, 16 jaar en ook haar probeerden ze met geweld bij Jezus weg te krijgen en ook dat lukte niet. Dat was in het jaar 306. De heilige Agnes woonde in Rome en stierf in het jaar 304 omdat ze haar geloof in Jezus niet wilde opgeven.
Vier jonge meisjes Lucia, Christina, Barbara en Agnes, ze leefden in een moeilijke tijd. Maar alle vier hebben ze hun hart gevolgd, ze bleven bij Jezus, hoe erg ze ook werden bedreigd. Ze hielden vol.
Hoe is het afgelopen?
Omdat het zulke spannende verhalen waren, heb ik er nog wat meer over nagedacht. Wat een tijd, dacht ik, dat mensen zo lelijk naar elkaar doen en dan nog wel naar meisjes en kinderen. Hoe is dat af gelopen?
Ik las verder in de geschiedenisboeken. Ongeveer 300 na Christus was de tijd dat het Romeinse rijk het grootste en het machtigste land van de wereld was. De keizer was de absolute baas. Christenen duldde hij niet en hij probeerde ze met alle macht het leven moeilijk te maken. Als je in die tijd geleefd zou hebben, zou je gedacht hebben dat Jezus en het Christendom wel snel niet meer zouden bestaan. Maar toen las ik weer verder in de geschiedenisboeken en weet je wat ik las?
Nog maar 20 jaar later werd Constantijn keizer van het Romeinse rijk. Deze keizer liet alle Christenen vrij. Maar dat is nog niet alles: Hij werd zelf ook Christen. Hij bouwde overal grote kerken, in Jeruzalem en in Rome, en overal werden de mensen Christenen. Ook hier in Nederland en Vlaanderen begon het geloof in Jezus te leven.
Samen napraten
Onvoorstelbaar, dus de dapperheid en de standvastigheid van meisjes zoals Lucia en Christina hebben ook geholpen om hier in Nederland en Vlaanderen mensen christen te laten worden. Wat me opviel was dat die meisjes konden kiezen om hun geloof op te geven. Ze konden stoppen met geloven en dan mochten ze blijven leven.
Wat vinden jullie daarvan? Kan je stoppen met geloven? Hoe zou je dat moeten doen? (…)
Vraag kind
Wat ik niet begrijp is waarom de keizer Christenen een gevaar voor het land noemde. Jezus leert ons toch alleen maar dat we God en de mensen moeten liefhebben. Hoe kan dat nou gevaarlijk zijn?
Antwoord van pastoor Michel Hagen
(…)
Vraag kind
Wat ik niet snap, dat is waarom God niks deed? Want nu moest Christina kiezen tussen Jezus en haar vader. Dat is toch een oneerlijk keuze. Je eigen vader is toch ook heel belangrijk? Je moet toch ook doen wat je vader van je vraagt? Dat staat zelfs in de tien geboden.
Antwoord van pastoor Michel Hagen
(…)
Kindergebed
Dank Lieve Jezus
dat wij in u mogen geloven
Zonder bang te zijn voor boosheid of straf
En dank u goede God hierboven
Dat Christina ons zo’n goed voorbeeld gaf
En ik bid voor kinderen die last hebben van pesterij
Laat dat toch nooit gebeuren door mij.
Amen
KvdP, januari 2013