Deze zondag horen we Petrus zeggen: “Rabbi, het is goed dat wij hier zijn. Laten we drie tenten bouwen, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia” (Marcus 9, 2-10). Marcus schrijft daarna: “Hij wist niet goed wat hij zei, want ze waren geheel verbluft”. Het lijkt erop dat Petrus nog niet helemaal kan kiezen voor Jezus en Hem erkennen als Zoon van David, Zoon van God.
Als Jezus daar staat met zijn kleed, glanzend en zo wit als geen bleker ter wereld maken kan, verschijnen Elia en Mozes en zij spreken met Jezus. Op schilderijen worden zij al snel afgebeeld zoals op de Olympische spelen. Jezus als de nummer één en de nummers twee en drie, Mozes en Elia naast Hem. Maar Petrus lijkt het te zien als drie groten naast elkaar. Zijn Jezus tussen die twee andere groten, tussen Wet en Profeten. Zijn Jezus is ook zo groot. Zo komt in zijn gedachte op om drie tenten te bouwen, een voor Jezus, een voor Mozes en een voor Elia. Een tent voor de Wet, een tent voor de profeten en een tent …, ja voor wat?
Dat moment lijkt wel wat op onze wereld. Veel mensen hebben de neiging Jezus op gelijke hoogte te stellen met religieuze leiders als: Boeddha, Krishna, Mohammed of met mensen als Gandhi en Nelson Mandela. Elke tijd maakt van Jezus zijn eigen model, als revolutionair, hippie of een gestripte Jezus, waarbij alle wonderen zijn weggeredeneerd en ga zo maar door. Ronduit zeggen: “Hij is de Zoon van God, de Messias, de Verlosser, Hij is onze toekomst, Hij maakt het verschil tussen leven en dood, vinden veel Christenen lastig.
Het is ook niet makkelijk. Zonder vingerwijzing uit de hemel, zonder woord uit den hoge, blijven wij steken in menselijk afwegingen. Dan is Petrus eigenlijk heel Hollands om gewoon ieder zijn eigen tent te geven; alledrie gelijk. Petrus en ook onze wereld heeft Gods Openbaring nodig en dat gebeurt ook: De wolk overschaduwt hen, uit die wolk klinkt een stem: “Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, luistert naar Hem.” Plotseling zien ze niemand anders bij hen dan … alleen Jezus.
Petrus moest met Gods hulp ontdekken wie Jezus is. Wij, op onze beurt mogen ook ontdekken wie Hij is, en zo door Hem wie God is en wat wijzelf mogen zijn. Laten we in deze Veertigdagentijd bij Hem zijn op de berg en met Hem afdalen om Hem na te volgen in het leven van alledag.
Plebaan Michel Hagen