Ga naar hoofdinhoud

Aanstaande zondag horen we over de genezing van een melaatse (Marcus 1, 40-45). Op het eerste gezicht is het een van de vele wonderverhalen, maar laten we eens van dichtbij kijken kijken wat er gebeurt. De melaatse gaat naar Jezus toe en zegt: “Als Gij wilt kunt Gij mij reinigen”. Hoe komt de man ertoe dit tegen Jezus te zeggen, is het een wanhoopskreet of gelooft hij echt dat Jezus dit kan?

De werkelijkheid voor de melaatsen in die tijd is zeer hard: Niemand mag hem aanraken en niet dichtbij komen, de wet van Mozes verbiedt het, hij is onrein. De man moet aangepaste kleding dragen, op afstand blijven en hard roepen zodat iedereen gewaarschuwd is dat hij eraan komt. Maar wat doet Jezus?

Jezus loopt niet weg, hij laat de man dichterbij komen. We zien Jezus hier als de barmhartige Samaritaan, hij wordt innerlijk geraakt door de ellende van deze melaatse: ‘Door medelijden bewogen stak Hij de hand uit, raakte hem aan en sprak tot hem: “Ik wil, word rein.”

De Wet van Mozes zegt dat als iemand een melaatse heeft aangeraakt hijzelf onrein wordt. Vergelijk het met een quarantaine vanwege corona. Wanneer je in contact bent geweest met een besmet iemand, moet je zelf in quarantaine tot een test aangeeft dat je niet besmet bent.

Dit is dan ook niet zomaar een aanraking. Jezus mag hem niet aanraken. Het is als een genezing op de sabbat, volgens de wetgeleerden mag je dan niemand genezen, want dat is een vorm van werken. Jezus stelt echter dat de Mensenzoon Heer is van de sabbat. Zo toont Jezus zich bij deze reiniging Heer van de schepping.

Dan zegt Jezus dat de man er geen ruchtbaarheid aan moet geven. Maar de man kan zijn vreugde niet binnenhouden en roept het overal. Dus kan de man een verklaring gaan halen dat hij rein is terwijl Jezus nu als een onreine wordt beschouwd.

Wist Jezus dan het risico niet? Zeker wel, Jezus waarschuwde de man niet voor niets. Maar zijn medelijden is groter dan de ongemakken die Hem wachten. Dat zien we heel zijn leven. Uiteindelijk zal Hij die zonder zonde is, als zondaar worden beschouwd. Zo draagt de onschuldige het kruis voor de schuldigen, sterft de zondeloze aan het kruis voor de zondaars.

Hiermee wil Hij ons een voorbeeld geven; zo is Hij onze leermeester. Hij draagt onze lasten, uit liefde voor ons, opdat wij ons hart laten raken, afstanden overbruggen en elkaars lasten gaan dragen.

Plebaan Michel Hagen

Back To Top