Kunt u zich dat voorstellen. Jezus, strenger dan Mozes? Afgelopen zondag, de zevenentwintigste door het jaar, hoorden we hoe Jezus kiest voor de onverbrekelijkheid van het huwelijk.
Je zou denken dat Jezus meestal de ruimte zoekt in de Wet van Mozes. Bijvoorbeeld als Hij zegt: “De Sabbat is er voor de mens, de mens is er niet voor de Sabbat.” Of bij de overspelige vrouw: “Laat degene die zonder zonden is de eerste steen werpen.” Vandaag is Jezus echter roomser dan de paus, Hij is strenger dan Mozes.
Lijkt Jezus dan niet wat naïef? Weet hij niet hoeveel huwelijken spaak lopen? Weet Hij niet van de wantoestanden in sommige huwelijken? Weet Hij niet van verslavingen, geweld, misbruik? Moeten ze dan maar bij elkaar blijven? Weet hij niet dat in onze tijd bijna één op de twee relaties uit elkaar gaan? Waarom zegt Hij niet wanneer je wel uit elkaar mag gaan? Als het teveel is, als de liefde dood is? Wanneer houdt het op?
Met die vraag zijn we bij Jezus op het verkeerde adres. Bij Hem houdt het nooit op. Hij is precies degene die Gods eindeloze en mateloze trouw toont. Aan het kruis toont Hij dat zijn liefde zelfs de dood ervoor over heeft. In de wonden van zijn lichaam toont Hij wat voor lijden Hij bereid is voor ons te dragen. Juist met die mateloze liefde wil Hij ons bevrijden uit die doodlopende strikvragen die de wereld aan ons en wij soms aan elkaar stellen. Wie gered wil worden, moet op een hoger niveau gaan leven.
We zien het ook in onze moderne wetgeving. Een gedoogbeleid voor drugs of prostitutie, legalisering van abortus en euthanasie, gelijkschakeling van verschillende relaties met het huwelijk, er zijn talloze voorbeelden. Zodra de wetgever de wet aanpast aan de uitzondering, gaat de uitzondering de wet bepalen en zo het leven beïnvloeden. Dan gaat er als het ware een schakelaar om in het denken van mensen. Al bij voorbaat sluipt de gedachte mee: “Als het niet lukt, kunnen we ermee kappen.” Die schakelaar wil Jezus niet omzetten, hij houdt hem in de juiste stand.
Het huwelijk is in de ogen van Jezus net zozeer navolging als elke andere roeping. Hij zegt: “Wie mij wil volgen, moet zijn kruis opnemen.” “Wie zijn leven in de wereld wil redden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest om mijnentwil, zal het redden.” Dat geldt ook voor echtparen. Het huwelijk als roeping biedt een uitgelezen kans om Jezus na te volgen en te groeien in menselijkheid en naastenliefde. De onhebbelijkheden van de ander brengen ook mijn eigen onhebbelijkheden aan het licht. De moeite die de ander met mij heeft, bieden mij een kans om aan mezelf te werken, alles is een kans om meer lief te hebben.
Jezus gaat altijd voor de grotere trouw, de grotere liefde. Hij laat ons daarvan een teken na in de Eucharistie. Het Brood dat wij ontvangen is zijn Lichaam; zijn Vlees dat is gegeseld, dat het lijden heeft verduurd. Zijn Lichaam dat aan het kruis heeft gehangen uit liefde. Hem ontvangen wij in zijn Nieuwe Verbond, om te groeien in kracht, zodat wij het uithouden, het niet opgeven, zodat wij kunnen gaan voor de grotere trouw, de grotere liefde. Alleen zo krijgt Gods Koninkrijk gestalte.
Pastoor Michel Hagen