“Een nieuw gebod geef Ik u: gij moet elkaar liefhebben; zoals Ik u heb liefgehad, zo moet ook gij elkaar liefhebben. Hieruit zullen allen kunnen opmaken dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart” (Johannes 13, 34-35). Deze schitterde tekst uit het Evangelie volgens Johannes horen we komende zondag. Liefhebben zoals Jezus ons heeft liefgehad. De navolging van Christus wordt concreet in hoe wij liefhebben. Maar die liefde van Christus doet pijn. Wie dat het beste weten zijn de martelaren, zij die Jezus hebben nagevolgd dwars tegen de onverdraagzaamheid van deze wereld in.
Met de heiligverklaring van pater Titus Brandsma komt de betekenis van martelaarschap extra duidelijk naar voren. De martelaar is een getuige. Het getuigenis van Titus Brandsma over de leugen van de nazi-ideologie leidde tot zijn dood. Hij hield stand in de navolging van Christus, als getuige van de waarheid. Zijn liefde voor Christus en voor de waarheid, was groter dan de liefde voor zijn aardse leven.
Standhouden in de vervolging is echter niet vanzelfsprekend. Dat zien we al in het Evangelie, wanneer de leerlingen vluchten en als Petrus Jezus verloochent (Matteüs 26, 69-75). Hoeveel christenen zijn in de Tweede Wereldoorlog gezwicht voor de ideologie van de nazi’s, uit angst en lijfsbehoud? Hoeveel zwichten er nu uit gemakzucht of gebrek aan kennis en inzicht? Maar hoeveel hebben er ook standgehouden en houden stand, dikwijls stil en op de achtergrond!
Bij martelaarschap denken we vaak aan folteringen. Toch gaat het eerst om een innerlijke strijd. De apostel Paulus schrijft hierover in zijn brief aan de Efeziërs (6, 1-20): “Want onze strijd gaat niet tegen vlees en bloed, maar tegen de heerschappijen, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van deze duisternis, tegen de boze geesten in de hemelen”. Deze strijd moet worden gestreden, zegt Paulus, met ‘de wapenrusting Gods’ want dan “kunt ge weerstand bieden op de dag der verschrikking en staande blijven, strijdend tot het einde”.
Je zou je kunnen afvragen wat Titus Brandsma in onze tijd zou zeggen. Waar zou hij op wijzen, welke ideologie is nu dominant? In ieder geval zou hij wijzen op het belang van goede informatie en publicaties. Hij zou ons stimuleren de waarheid lief te hebben en God te zoeken door te lezen en te bestuderen wat de Kerk ons leert; niet verslappen, maar de leugen ontmaskeren die in talloze vermommingen om ons heen is. Moge hij nu onze voorspreker zijn, zodat wij de liefde onder elkaar bewaren en standhouden als getuigen van de waarheid.
Plebaan Michel Hagen
Katholiek Nieuwsblad #11 – Week 19 2022