Toen ik acht of negen jaar oud was, zat ik ooit in onze benedengang op de grond. Onder mij lagen de houten vloerdelen en ik zat door een kier naar de donkere ondergrond te kijken. Ik vroeg me af wat daar nu onder zou zitten. Na een poosje dacht ik, maar als ik weet wat hieronder zit, dan wil ik ook weten wat daaronder zit en daaronder en daaronder. Ik kan me dat moment nog goed herinneren omdat ik ineens begreep dat God moest bestaan. Je kan altijd doorvragen. Ergens moet er een begin zijn dat zelf geen ander begin heeft. Het is daarom logischer te geloven in Gods bestaan dan niet te geloven. Ik heb nooit meer getwijfeld aan het bestaan van God, toch kende ik God daardoor nog niet, ik was alleen overtuigd van zijn bestaan
Ik kom uit een echt gelovig katholiek gezin, mijn vader had voor priester gestudeerd, mijn oudere broer zat op het seminarie en mijn jongste zus zou later voor het religieuze leven kiezen. Toch heb ik vanuit mijn jonge jaren geen herinnering aan een echt persoonlijke band met God. In feite begon die band zich pas te ontwikkelen naarmate ik persoonlijk ging bidden. Zo herinner ik me momenten dat ik gebeden heb, zoals bij het vertrek van het klein seminarie, later het overlijden van mijn oudere broer en op andere momenten.
Toch heeft mijn band met God zich feitelijk nog later pas echt verdiept. Dat gebeurde toen ik de stap zette naar het Grootseminarie Rolduc. Daar, in de stille tijd, de meditatie, de stille dagen, de aanbidding, maar ook door de overwegingen en de preken, kwamen verstand en hart steeds dichter bij elkaar. Het heeft mij geleerd hoe belangrijk de stilte is, het eenvoudigweg bij God zijn, de innerlijke ontmoeting. Om die reden juich ik het initiatief van onze bisschop zeer toe: Het jaar van gebed. Ik wens u toe dat u stappen zet om tot gebed te komen, in de kerk, thuis, misschien met andere samen, met Radio Maria, de rozenkrans, het brevier, de aanbidding. Stuk voor stuk zijn het hulpmiddelen om dichter bij God te komen. Zo leert u Hem kennen en bouwt u een band op die verder reikt dan dit leven op aarde.
Pastoor Michel Hagen
Pastoraal woord parochieblad de Augustinus, februari 2018.