Jaarcycles A

Wat is het effect? van de weekeindeviering, van een boeteviering, van bidden bij de maaltijd, van al die woorden die ouders spreken om hun kinderen normen en waarden bij te brengen, van die bijzondere tekenen en dat bijzondere leven van Jezus?

De blindgeborene koos resoluut voor Jezus: de ontmoeting heeft hem doen groeien in geloof en de kracht gegeven om te getuigen van zijn kijk op Jezus. Hij heeft hem gezien met zijn hart en niemand kan hem dat afnemen.

Zomaar een toevallige gebeurtenis. Voor ons zo toevallig, maar misschien is het voor God niet zo toevallig.

Zijn we bereid om te luisteren, als goede leerlingen, als kinderen van de ene Vader? Willen we de waarheid op het spoor te komen, de waarheid over de wereld, de waarheid over de hemel, de waarheid over onszelf?

Het zou aardig zijn om eens met elkaar in gesprek te gaan over de bekoringen van deze tijd. Wat de een een bekoring vindt, vindt de ander misschien best wel kunnen. Wat de een het hellend vlak vindt, ziet de ander juist als vooruitgang.

Veertig dagen om kritisch naar jezelf te kijken. Laten we elkaar erbij helpen, want alleen valt dat niet mee. Ook het Volk van God maakte de tocht naar het beloofde land samen. Mozes had de leiding, God gaf de inspiratie en de richting en samen gingen ze op weg naar het land dat God had beloofd.

Een roepingencrisis is in de eerste plaats een geloofscrisis.

Wie in onze tijd keuzes maakt, kijkt meestal naar zichzelf. Hoe kan ik mij ontplooien, wat vind ik leuk. Waar heb ik plezier in? Maar Johannes niet. Hij vraagt zich af: ‘wat wil God van mij? Waar kan ik meedoen in Gods plan?’ Misschien is die vraag wel het eerste wat we van Johannes mogen leren.