Onlangs zag ik een reclame voor een zeer speciale verf, een verf die maakt dat de wand altijd schoon blijft. Vuil hecht er niet aan. Mocht er iets van vuil op zitten dan is een simpel regenbuitje voldoende om de wand schoon te spoelen. Reclamefilmpjes laten zien hoe vuil als sneeuw voor de zon verdwijnt, zonder borstel of zeep, alleen met een beetje water.
De clou was een onderzoek naar de eigenschappen van het lotusblad. De lotusplant groeit in een vaak modderige bodem, zonder dat de bladeren en de bloemen er ooit vies uitzien. Hoe doet de lotus dat? Onderzoekers dachten dat het blad misschien erg glad zou zijn en dat daardoor alles eraf spoelt, maar nee. De bladen hebben een oppervlak met heel kleine kegeltjes met een wasachtig laagje, zo vernuftig en extreem waterafstotend als alleen de natuur ons kan bieden. Op basis van dat onderzoek is een aantal jaren geleden een verf ontwikkeld, vrij duur, maar het scheelt veel schoonmaakwerk.
Toch zit er een ‘maar’ aan. Een lotusblad is een levend organisme met een cyclus. Oude bladen sterven af en nieuwe groeien. Zo blijft die bijzondere werking in stand. Een muur moet heel wat jaren staan, in zon, wind en regen. Hoe lang houden de micro- en nano-structuren aan het oppervlak van die verf stand? Na verloop van tijd moet ook lotusverf opnieuw worden aangebracht.
Hoe mooi een huis er aan de buitenkant ook uit kan zien; het zegt niets over de binnenkant. Dat geldt evenzeer voor ons mensen. Als de binnenkant bedorven raakt, helpt een mooie buitenkant ook niet meer. Zou het niet handig zijn als we een lotusverfje voor de ziel zouden hebben die maakt dat hart en ziel niet vervuilen? Maar dan wel een verf die zijn werking niet verliest en een leven lang meegaat.
Het mooie is dat we door het doopsel zoiets hebben ontvangen, maar dan niet als een dun verflaagje, maar eerder als een levend organisme. Wie de jaarcyclus met de kerk mee viert, maakt steeds weer het leven, lijden, sterven en verrijzen van Jezus mee. Wanneer wij regelmatig het sacrament van verzoening ontvangen, dan herstelt die innerlijke structuur zich waardoor het vuil van de wereld wordt verwijderd en daarna minder vat op ons krijgt. Wie de Eucharistie meeviert, blijft geworteld in die voedzame grond van ons geloof, in Gods Verbond met ons. Daarbij past ook dat mooie symbool van het kruisteken met wijwater; de gelovige mens richt zich op God en opent zich voor een kleine dagelijkse wasbeurt voor de ziel, zodat het vuil er net als bij een lotusblad vanaf kan spoelen.
Wat vroeger reinheid heette, heet nu hygiëne. Reeds lang geleden hebben we het belang van gezonde hygiëne ontdekt. Inmiddels beseffen we dat er ook een geestelijke hygiëne nodig is. Het is niet alleen van belang voor lijf en leden, maar ook voor ons innerlijk, ons geestelijk leven.
De echte reinheid zien we natuurlijk bij Jezus. De onzuiverheid van de wereld maakte Hem niet onzuiver. Zo is het nog steeds. Wij kunnen altijd met alles bij Hem terecht; Hij zuivert en geneest. Zo worden wij mensen zuiverder aan de binnenkant. Dat werkt door in heel de wereld. Jezus dus als de echte Lotus en wij als kleine lotusbladeren; mooi idee.
Pastoor Michel Hagen