Deze dagen is heel Wassenaar opgeschrikt door de tragische dood van twee heel jonge mensen. Gewoon wat jongeren die een avondje uitgaan. Wie van ons, volwassenen, heeft in het verleden niet een keer in de achterbak van een stationwagen gezeten. Ik wel. Wie heeft niet toen hij of zij pas het rijbewijs had, een ritje gemaakt met vrienden? Ik wel. Is het een kleine onoplettendheid, een foutje zus of zo? Tientallen kleinigheden komen samen en vormen de schakels naar een noodlottig ongeval. De gevolgen staan niet in verhouding met de fouten die de jongeren maakten.
Maar wat gebeurt er dan? Ik ben diep getroffen door de saamhorigheid die zichtbaar werd in de vriendenkring, zoveel mensen die rondom de ouders van de beide gezinnen kwamen staan. Jongeren die iets doen voor hun gestorven vriend en vriendin, kinderen die een bloem brengen aan de ouders, klasgenoten, studievrienden, brieven, kaarten, tekeningen, een reeks aan gebaren van betrokkenheid en liefde. Je kunt maar kleine dingen doen, ook als pastoor, luisteren, stil zijn, soms antwoord geven, voor zover dat lukt, meedenken en aanvoelen waar het om gaat.
We hebben twee vieringen gehad, waarin we samen gemeenschap mochten zijn rondom deze twee jongeren en rondom hun ouders, jongere broers, andere familieleden en vrienden. We hebben gebeden, ook al is ons geloof in deze omstandigheden maar zwak. En weer opnieuw hebben we bevestigd dat dit niet Gods plan is, dat God geen auto-ongelukken regisseert. God heeft geen rampscenario nodig om zijn plannen met ons te realiseren. Maar in deze, in onze wereld gebeuren dit soort ongelukken en catastrofes. In deze werkelijkheid moeten wij onze weg vinden en elkaar nabij zijn.
Opnieuw hebben we mogen vertellen over ons geloof dat God deze jonge mensen opvangt. Zij zullen wonen in God, ze zullen leven en voltooid worden in God. Ze zullen zijn en ook worden zoals ze bedoeld zijn in Gods plannen. Want God is liefde. In die Liefde zullen ze wonen, één met God en met al die dierbaren die al door God zijn opgevangen.
De tragedie is compleet, maar de liefde en nabijheid van mensen, van de kerk, ja van God is ook compleet. God maakt nieuw leven mogelijk, opnieuw hebben we een glimp van de verrijzenis van Jezus mogen ervaren. Dankjewel, dank U wel.
Pastoor Michel Hagen