Het zal u vast niet ontgaan zijn dat er zo’n 30.000 jongeren in Rotterdam naar de Taizé bijeenkomsten zijn geweest. Dat wij op het allerlaatste moment nog gevraagd zijn ook een bus met jongeren te ontvangen, was een uitdaging. Het vroeg veel van de vrijwilligers, maar het heeft ook veel gegeven. Tijdens zijn nieuwjaarstoespraak kwam ook de burgemeester er even over te spreken. Samen met zijn vrouw waren zij ook gastgezin voor een paar Taizé jongeren. Het is heel inspirerend in deze tijd te zien dat er jongeren zijn die net als zoveel anderen, het natuurlijk leuk vinden om in een ander land rond te trekken en steden te bezoeken, maar die ook interesse hebben in geloof, Evangelie, gebed, zang en stilte. Je kunt je afvragen wat nu het geheim van de Taizé is. Ik denk dat een deel van dit geheim de jongeren zelf zijn. Na militaire dienst heb ik zelf jarenlang meegezongen in een jongerenkoor en meegedaan in de tekstgroep. Samen zijn, praten, bezig zijn met dingen die ertoe doen. Dat trekt ook jongeren in onze tijd.
Volle dagen
Het was een heel vol programma dat de jongeren afwerkten. ‘s-Morgens ontbijt in de gastgezinnen, daarna om 8.30 uur het Taizé morgengebed van ongeveer een half uur in de Jozefkerk. Daarna in gespreksgroepen aan de slag rondom een aantal vragen. Dan vertrok tegen 11.00 uur de bus naar Rotterdam Ahoy. Daar deden ze mee aan workshops in Ahoy of in kerken en op andere plekken, verspreid over Rotterdam. Veel hebben we daarover kunnen zien in het Taizé-journaal dat die dagen om 17.00 uur door EO en KROP samen werd uitgezonden. In Ahoy werden de verdere maaltijden geregeld en de dag eindigde met een avondviering in de grote hal, die telkens vol zat met jonge mensen, die meezingend op de Taizé-liederen samen waren in een sfeer die iets onwerkelijks had voor een complex als Ahoy in de wereldhaven Rotterdam, anno 2010.
Hoopvol
Natuurlijk beseffen we dat iets vergelijkbaars ook lukt op de EO jongerendagen en in veelvoud op de wereldjongerendagen die dit jaar in Madrid worden gehouden. Dan realiseren we ons dat het wel heel bijzondere omstandigheden zijn die je zomaar niet in het klein na kan doen. Maar toch ervaren we op deze momenten dat het kan. Het is mogelijk. Geloof, bezinning, levensvragen, gesprek, stilte, muziek en gebed vallen niet zomaar buiten de moderne wereld waarin deze jongeren leven. De vraag is eerder: kunnen we hen helpen los te breken uit de stroom van de tijd die hen veeleisend meetrekt, waardoor hun eigen innerlijke vragen niet meer aan bod komen.
Taizé-vieringen
In Wassenaar zijn we al eerder met Taizé-vieringen begonnen. We wilden wat ervaring opdoen hoe je zoiets ook kleinschalig in onze eigen parochiekerken vorm kan geven. Het is mooi dat ook verschillende oudere parochianen dit graag een keer wilden meemaken. Het is een opstap om jongeren hierin de ruimte te geven op een eigen manier in onze kerk samen te komen met leeftijdgenoten, juist om die ervaring op te doen waar ze in deze gehaaste maatschappij niet of nauwelijks aan toe komen.
Mooi begin
Juist de aanwezigheid van enkele van hen in de oudejaarsviering in de Dorpskerk en hun voltallige aanwezigheid in de Nieuwjaarsviering in de Willibrord gaf een extra dimensie. Tijdens de Nieuwjaarsviering zongen we verschillende Taizé-liederen. De jongeren spraken de voorbede uit in hun eigen taal: Kroatisch, Pools, Roemeens en Italiaans. Bovendien heeft de Italiaanse priester die de groep begeleidde, samen met pastor Bart Versteegen geconcelebreerd, met de verdere assistenten in het priesterkoor erbij werd het niet alleen een plechtige maar vooral ook een echt feestelijke en blijde viering. 2011 is goed begonnen met tekenen van hoop. Laten we die hoop levend houden. God gaat door. Hij kent wegen die voor ons nog verborgen zijn. Gaandeweg mogen we ze in zijn licht leren zien. Zalig Nieuwjaar.
Pastoor Michel Hagen