Ga naar hoofdinhoud

Een lamme die 38 jaar aan bed gekluisterd ligt, staat op, een ongelooflijk wonder. In de loop van de veertigdagentijd worden niet alleen op zondag maar ook door de week verhalen gelezen uit het Evangelie. Bij de seniorenviering in de Jozef op 24 maart stond dit jaar de lezing aangegeven over een lamme bij de vijver van Bezeta, een bedevaartsoord met een verhaal. Soms beroerde een engel het water en wie dan als eerste het water inging, werd genezen. Je kunt je zo het tumult, of gedrang voorstellen van allerlei mensen met gebreken die daar dagelijks liggen te wachten. Want als er even een windvlaag opsteekt, als iemand roept “Ja, het water beweegt”, zie je ze proberen zo snel mogelijk in het water te komen, om dat ene spaarzame moment van genade te kunnen benutten.

Stel je dan die man eens voor die al 38 jaar aan bed gekluisterd ligt. En dan vraagt Jezus ook nog: ‘Wil je gezond worden?’ Waarschijnlijk was deze vraag alleen bedoeld om de man een kans te geven zich uit te spreken, want als antwoord horen we zijn verhaal; het dubbele drama. Hij is niet alleen verlamd, hij heeft ook niemand, en vooral, er is niemand die hem helpt om bij dat water te komen. Hij is dus altijd te laat. Dit is een heilzame plek met een wrange bijsmaak, want degene die het hardst genezing nodig heeft, is altijd te laat, altijd zijn anderen hem voor. In de strijd om gezondheid is er veel concurrentie en er is nog nooit iemand geweest die zei: ga jij nu maar als eerste.

Dit verhaal was een voorproef op Pasen. Juist in dit verhaal wordt zichtbaar dat Jezus niet gekomen is voor de sterken, voor de gelukhebbers, voor mensen die de wet aan hun kant hebben of de wet aan hun kant weten te krijgen, of dat nu de wet van de staat is of de Wet van Mozes, niet voor hen die altijd de wind mee hebben, die redden het wel (voorlopig). Jezus komt voor hen die hebben ervaren dat ze het niet redden zonder hulp. ‘Heer, ik heb niemand.’ Dat is zijn klacht, zijn verdriet en zijn gebed. En tegen deze man zegt Jezus: ‘Sta op.’

Pasen is het grote feest van verrijzenis, van opstaan. Vrijwel iedereen die wat ouder is, verliest het idee, dat hij of zij het alleen wel redt. En je hoeft niet eens oud zijn om dat te ontdekken, want een kind weet het al. Mensen hebben elkaar nodig, daarom brengt Jezus mensen samen in zijn huis, zijn kerk. Een plek waar mensen mogen ervaren dat God oog voor hen heeft, dat God hen hoort, een plek waar ze niet steeds de laatste zijn of te laat om deel te krijgen aan die bevrijding, zijn verlossing. Pasen is de ultieme uiting van zijn bevrijding, de steen is weg, kleine, gewone mensen gaan delen in zijn verrijzeniskracht en staan op, er is geen steen meer die hen nog kan tegenhouden om te leven uit Gods kracht. Zalig Pasen.

Pastoor Michel Hagen

Back To Top