God als goede vader die een oogje in het zeil houdt. Moge wij ervaren dat God zijn oog direct op jou gevestigd heeft, dat Hij bij je is, als je redder, als je Broeder, als je Vader. Dat hij ziet hoe ook jij je door het leven worstelt, dat Hij je op tijd dat steuntje in de rug geeft.
Laten we niet verzinken in schijnvrede die een geestelijke dood betekent. Laten we daarom vragen om het vuur, de wijsheid, het geduld, de tact, maar ook de radicaliteit van Jezus.
Rijk zijn in God in plaats van rijk zijn met aardse goederen. Moge Hij ons helpen om oog te krijgen voor de echte rijkdom: geloof, hoop en bovenal de liefde.
Hoe gaat het in een gemeenschap als de onze? Zijn er bij ons geen eenzamen? Geen mensen die gebaat zijn bij vriendschap en sympathie, met oprechte aandacht? Als wij bij dat gesprek hadden gestaan tussen Jezus en de wetgeleerde, wat hadden wij dan gedacht?