Tijd door het jaar B

Het gevaar bestaat dat de wereld alles er voor over heeft om het lichamelijke lijden de wereld uit te krijgen. Maar zonder het te willen, haalt de wereld nieuwe en soms ergere vormen van lijden binnen.

Augustinus: lang in de greep van de eigenmachtigheid en de beschikking over het eigen leven. Augustinus zocht goden waar hij wat mee kon. Het duurde lang voordat hij zich kon overgeven aan God in Christus. Het duurde lang voordat hij begreep dat het Christelijke geloof een binnenkant heeft die je pas op het spoor komt als God je heeft aangeraakt.

Bewandel de weg der wijsheid! Kennis is iets wat we bezitten, wijsheid is iets wat we zijn. Als we Jezus levensgedrag wijs vinden, als we er in willen geloven laat dan het deelnemen aan de Eucharistie delen zijn in zijn levensstijl, zijn bezieling, zijn levenskracht.

De Communie is geen eenmalige toverpil. We vieren de Eucharistie steeds opnieuw. De Eucharistie, met het Woord en het Sacrament, voedt en versterkt de band met Christus en is met alle sacramenten samen als een medicijn tegen een ziekmakende cultuur, omdat het Jezus Zelf is die de genezing in ons bewerkt.

In het Gods Koninkrijk gaat het om het vreugdevol vertrouwen dat als we Hem de eerste plaats geven in ons denken en doen, Hij ons de eerste plaats geeft in zijn zorg. Tegelijk moeten we ook bereid zijn te delen in zijn lot. Want God wordt zelden gewaardeerd,dus moeten we niet verwachten dat wij als Kerk zo gewaardeerd zullen zijn, eer en dank zullen krijgen.

Vandaag houdt het Evangelie ons deze spiegel voor: Hoe staat het met het evenwicht in ons leven? Is er de goede verhouding tussen werk en rust, tussen woord en daad, tussen gebed en bezigheden? Is er het juiste evenwicht tussen hoofd en hart, tussen verstand en gevoel?

Wij mogen het verschil maken. Dat is niet arrogant of betweterig. We worden er door Jezus toe uitgenodigd. Verschil maken in liefde voor de naaste, in aandacht en tijd, voor God en elkaar, verschil door een zuivere levensstijl, door eenvoud en echtheid.

Is het waar dat een profeet in eigen land nooit wordt geëerd?