Jaarcyclus C

Op deze eerste zondag van de veertigdagentijd zien we hoe Jezus ons voorgaat met zijn veertig dagen in de woestijn. Hij overwint de bekoringen en wijst ons de weg om de bekoringen van deze tijd te overwinnen. 

Met het opleggen van de as, met het askruisje markeren we het begin van de veertigdagentijd. We willen op weg gaan naar Goede Vrijdag en Pasen en willen daarom werken aan de bekering van ons eigen hart.

Jezus spreekt vandaag over blinden die blinden leiden. Maar ook spreekt Hij over de splinter en de balk. Moge onze ogen open gaan voor de Weg, de Waarheid en het Leven die Christus is.

God wijst ons in Christus de Weg en wil ons opvoeden tot zijn kinderen.

Jezus prijs hen zalig die in de wereld niet in aanzien staan. Horen wij daarbij, kunnen we ons daarin herkennen?

De lofzang op de liefde in de tweede lezing van de apostel Paulus is beroemd. In het evangelie spreekt Jezus woorden van genade en waarheid, maar die worden niet door iedereen goed ontvangen, integendeel.

Jezus citeert de profeet Jesaja: “De Geest des Heren ... heeft Mij gezalfd …” (Lc. 1, 1-4; 4, 14-21). Ook wij zijn gezalfd met de Heilige Geest.

Ondanks de coronatijd met alle beperkingen, neemt de liturgie ons vandaag mee naar een feest. De bruiloft van Kana doet ons beseffen dat we door geloof en doopsel reeds deelnemen aan de bruiloft van het Lam.