Kersttijd jaar B

Wat God doet door zijn Zoon mens te laten worden is het herstel van de hele schepping door de kroon op de schepping te genezen en daarmee begint God in het gezin. Met de geboorte van Christus wordt het gezin een weg tot genezing voor man, vrouw en kind. Zo maakt Hij het gezin tot leerschool, tot huiskerk.

God heeft kwetsbaar en klein in ons midden willen komen, opdat wij het zelf aandurven; kwetsbaar, klein en weerloos met Hem mee te werken.

God is groot, Hij bestaat in die oneindige grootheid en eeuwigheid. Maar ook in het kleine, in het onzichtbare, in het toevallige, in dat wat we meestal over het hoofd zien. God wijst ons de kleine weg, een weg die we uit onszelf nooit zouden vinden.

Het nieuwe jaar als jaar van onthaasting, rust inkeer en bezinning en daarmee een jaar van de ethiek, met verdieping van onze moraal. Een jaar als opmaat voor het Kerkelijk jaar van het geloof, zodat we als Kerk ook in onze tijd een teken kunnen zijn van Gods goedheid en Gods aandacht voor de mensen.

Wij moeten mens worden, dat is het waar het met Kerstmis over gaat, mens zoals God ons bedoeld heeft.

Ga de stal binnen, laat alle hoge waan achter je. Om mens te worden naar Gods hart. Hoogtepunt van Gods plan.

In deze tijd lijkt het soms alleen nog donker. Maar vandaag is een dag voor verhalen van hoop, waarin we merken dat God ons niet vergeet. Wonderen bestaan ook nu.

Jezus gaat de weg door het water en wij zijn hem door ons doopsel daarin nagevolgd. Wat mag dat betekenen in ons dagelijks leven?