Advent jaar C

God is nabij, zo nabij als het Kind in de schoot van Maria. De vreugde van Kerstmis is al voelbaar. Toch mogen we ons afvragen of we er klaar voor zijn. Zijn wij bereid Jezus na te volgen op de weg die Hij ons wijst?

De blijvende innerlijke vreugde van Christus wordt zichtbaar door onverstoorbare ‘vriendelijkheid’.

Barmhartigheid en gerechtigheid zijn broer en zus. Gerechtigheid heeft alles met rechtvaardigheid en recht te maken; zorgen dat iemand krijgt waar hij of zij recht op heeft. De barmhartigheid vult de gerechtigheid noodzakelijkerwijs aan, want soms is er geen recht te halen of te geven, soms is het onrecht niet te herstellen.

Jezus navolgen vraagt een keuze, vraagt kracht en inzet en het vergt een topsportmentaliteit, waarin je kritisch naar jezelf kijkt, wat je doet en zegt, of Jezus werkelijk de norm voor jouw leven is.

Jezus begint met de vrede in zijn hart, die vrede in ons hart schept. Wanneer wij dan vrede in ons hart hebben, groeit gaandeweg ook de vrede om ons heen. Vrede schept vrede.

De vreugde van zondag Gaudete is de vreugde die groeit als de liefde groeit. En die liefde is als bij een training, die liefde groeit door daden van liefde, niet door liefde voor onszelf of alleen liefde van anderen te willen ontvangen.

Ja, we hebben redding nodig. Redding die niet van de mens zelf komt, ook al hebben we mensen nodig die ons daarin de weg wijzen. God komt om ons te redden, juist omdat wij zelf denken het wel te redden.

Jezus geeft ons een goed advies voor deze Advent-tijd: Gebruik deze Advent-tijd om meer te bidden. Vraag om kracht om staande te blijven. Ons gebed moet gericht zijn op, dat wij sterker worden in de liefde, in het geloof, in ons vertrouwen, in de wijsheid van het Evangelie, in sterker in zorg en omzien naar elkaar. Sterk in geduld om het uit te houden, sterk in trouw aan elkaar, sterk in het overwinnen van je eigen onhebbelijkheden.