Jaarcyclus C

Jezus prijs hen zalig die in de wereld niet in aanzien staan. Horen wij daarbij, kunnen we ons daarin herkennen? Dan zullen we met groter vreugde kunnen deelnemen aan de Eucharistie.

De kracht van God in ons, komt voort uit de liefde die God in ons hart stort, de liefde voor Christus en zijn Kerk, de liefde voor de mensen voor wie Christus het lijden en de kruisdood heeft aanvaard.

Vandaag mogen we getuigen zijn van een roeping. Petrus laat zich door Jezus omscholen tot mensenvisser. Het is een goede aanleiding om  na te denken over onze eigen roeping. Ieder van ons wordt geroepen. De kunst is om de tekenen in ons leven te zien en te erkennen. De kunst is ook om je eigen reactie onder ogen te zien.

Bekering leidt tot de waarachtige liefde.

Wij zijn kinderen van God. Dat is de kern van onze roeping. Zo zijn wij hier ook samen om te naderen tot de tafel van de Heer. Hier mogen we onze roeping verdiepen en ontdekken waartoe God ons uitnodigt en waarheen Hij ons zendt.

We zijn de gast op een bruiloft. Maar het is een bruiloft waar niets is wat het lijkt. In de Eucharistie vieren we die bruiloft en mogen we ontdekken wat onze rol op deze bruiloft is.

Op het feest van de Doop van de Heer worden we herinnerd aan onze eigen doop, aan het kind van God zijn, aan onze roeping en zending. In het verleden werd roeping vaak beperkt tot de religieuze roeping, priester, diaken, religieus leven als zuster, pater, broeder. Maar in deze tijd kan je voor een kerkelijk huwelijk rustig ook spreken over een roeping.

Stel dat wij die wijzen zijn? Waar zoeken wij dan de koning van ons leven?