Tijd door het jaar B

Die typische Katholieke blijheid en zorgeloosheid. We vinden het bij Jezus in de parabel over de vogels in de lucht. Ze maaien niet en zaaien niet. Uw hemelse Vader voedt ze. Jullie zijn meer waard dan een zwerm mussen. Toch gaat het niet om louter zorgeloosheid. Het gaat erom dat wij mensen steeds eerst voor Gods willen kiezen. Altijd eerst voor Gods wil. Dan mag je ook vertrouwen dat God zal zorgen voor de dingen die jij nodig hebt.

Jezus sluit geen compromissen, Hij gaat voor het geheel, voor de Nieuwe Mens die één is met God en de naaste, die zichzelf geeft, ook als het pijn doet.

We horen allemaal bij elkaar, de heiligen in de hemel, wij, de mensen op aarde en zij, alle overledenen die op weg zijn naar de voltooiing.

Misschien kunnen we van Bartimeüs leren om los van wat de omgeving zegt, toch te blijven getuigen. Wel vermoed ik dat we pas net zo vrijmoedig worden als ook wij ervaren hoe hard we Jezus nodig hebben. Als wij onze eigen handicaps onder ogen zien, kunnen we hem aanroepen als onze Heer, wat de omgeving ook zegt.

De ziekenzalving is een sacrament dat Jezus ons heeft nagelaten. Een sacrament dat ik graag vergelijk met Jezus in de Hof van Olijven. Er staat dat er een engel kwam om Hem te sterken. Ook Jezus had kracht uit de hemel nodig om die erbarmelijke weg van het lijden aan te durven. Hij heeft die kracht ontvangen en Hij heeft het volbracht.

Rijkdom heeft een gevaar is zich. Het maakt onvrij. Maar toch is het ook een kans. Het is een talent zoals andere talenten.

Het huwelijk in de ogen van Jezus is net zozeer navolging als welke andere roeping. Het huwelijk als roeping biedt een uitgelezen kans om Jezus na te volgen en te groeien in menselijkheid en naastenliefde. De onhebbelijkheden van de ander brengen ook mijn eigen onhebbelijkheden aan het licht. De moeite die de ander met mij heeft, bieden mij een kans om aan mezelf te werken, alles is een kans om meer lief te hebben.

Jezus wijst een weg in ons omgaan met lijden, om staande te blijven in geloof en liefde, ook in moeilijke omstandigheden, een weg die we uit onszelf niet zouden vinden. Jezus redt ons van een foute vorm van liefde. Hij wijst een weg door het lijden heen, door consequent te kiezen voor een levende liefde, een liefde die leven geeft.

Het gevaar bestaat dat de wereld alles er voor over heeft om het lichamelijke lijden de wereld uit te krijgen. Maar zonder het te willen, haalt de wereld nieuwe en soms ergere vormen van lijden binnen.

Bewandel de weg der wijsheid! Kennis is iets wat we bezitten, wijsheid is iets wat we zijn. Als we Jezus levensgedrag wijs vinden, als we er in willen geloven laat dan het deelnemen aan de Eucharistie delen zijn in zijn levensstijl, zijn bezieling, zijn levenskracht.

De Communie is geen eenmalige toverpil. We vieren de Eucharistie steeds opnieuw. De Eucharistie, met het Woord en het Sacrament, voedt en versterkt de band met Christus en is met alle sacramenten samen als een medicijn tegen een ziekmakende cultuur, omdat het Jezus Zelf is die de genezing in ons bewerkt.