Veertigdagentijd jaar B

Met het Bloed van zijn Zoon schrijft God zijn Wet in ons hart, alleen zo worden onze stenen harten weer van Vlees en Bloed, kunnen zij kloppen voor Gods Wil, voor Gods liefde, voor onze naaste.

Gods redding is niet gericht op iets, niet op omstandigheden of nieuwe techniek, niet op wetgeving of materiële vooruitgang. Gods redding is gericht op ons als mens, op ons hart, op onze ziel.

Jezus leert ons vandaag dat ons lichaam heilig is, tempel van de heilige Geest; door God geschapen, daarom behoort het aan God toe, niet aan onszelf.

Ronduit zeggen: “Hij is de Zoon van God, Hij is de Messias, de Verlosser, Hij is onze toekomst, Hij maakt het verschil tussen leven en dood, geen mens kan aan hem tippen”, dat vinden ook veel Christenen best lastig.

Iedere mens wordt anders beproefd, iedere mens is gevoelig voor andere bekoringen en de satan zal ieder mens dan ook aanpakken op zijn of haar kwetsbaarste punt.

De veertigdagentijd is een tijd van terugkeren naar God.

Elkaar de voeten wassen is dienen, bereid zijn de rotklusjes op te knappen, niet te zeggen “doe dat zelf maar”, of “dat laat ik aan een ander over”. Pas als wij Jezus in die houding navolgen kunnen wij met recht zeggen dat wij door Hem tot Kinderen van God zijn gemaakt.

Afgoden zijn goden die we zelf maken, omdat we denken dat we het met de afgoden zelf in de hand hebben. Het gaat om de vraag waar jij je heil van verwacht, waar jij je geluk van verwacht, je toekomst, de zin van jouw bestaan.