Heiligen

Als het erop aankomt, daar waar het gaat over leven en dood, houdt niets en niemand Stefanus meer tegen om de waarheid te spreken. Hierin kunnen wij iets leren van Stefanus.

Samenkomen met alle heiligen. Wat we elke zondag vieren in de Eucharistie, dat hemel en aarde met elkaar verbonden zijn, mag op deze bijzondere dag van Allerheiligen, bijzonder onze aandacht hebben; God met ons, de hemel op aarde.

Met Augustinus als voorbeeld mogen we groeien in verbondenheid en dienstbaarheid. Het wordt voor ons mogelijk door onze verbondenheid met Christus en elkaar. 

Wij kunnen veel van Jozef leren. Vooral die luisterende houding, waardoor hij het woord van de engel kon ontvangen. Ook de bereidheid het leven en de last van het leven aan te nemen en met Gods hulp te dragen. We leren van Jozef echte wijsheid, waardoor hij een goede vader voor Jezus kon zijn.

Behalve het martelaarschap van Stephanus en van zoveel anderen, ook in onze tijd, is er het martelaarschap in het dagelijks leven. Dat is uiteindelijk niet lichter, misschien, door de lange duur wel zwaarder. Standhouden in deze tijd, op een goede manier uitkomen voor je geloof. Het kan; met Gods hulp.

Augustinus: lang in de greep van de eigenmachtigheid en de beschikking over het eigen leven. Augustinus zocht goden waar hij wat mee kon. Het duurde lang voordat hij zich kon overgeven aan God in Christus. Het duurde lang voordat hij begreep dat het Christelijke geloof een binnenkant heeft die je pas op het spoor komt als God je heeft aangeraakt.

Het nieuwe jaar als jaar van onthaasting, rust inkeer en bezinning en daarmee een jaar van de ethiek, met verdieping van onze moraal. Een jaar als opmaat voor het Kerkelijk jaar van het geloof, zodat we als Kerk ook in onze tijd een teken kunnen zijn van Gods goedheid en Gods aandacht voor de mensen.

Wij moeten mens worden, dat is het waar het met Kerstmis over gaat, mens zoals God ons bedoeld heeft.