Jaar B

De blinde Bartimeüs heeft ons iets te zeggen. Zijn verhaal kan licht werpen op ons eigen leven. 

Hoe bidden wij? In het Evangelie ontmoeten we twee jongen mannen die in hun vrijmoedigheid iets aan Jezus vragen. Net als zij moeten ook wij leren dat het eerst gaat om de navolging van Christus. Hij geeft zijn leven.

Jezus is gekomen om ons vrij te maken. Vandaag hebben we in de rijke jongeman een voorbeeld waarin we zien hoe moeilijk dat soms is. Het is een spiegel voor ons eigen leven. 

Vandaag horen we Jezus spreken over het huwelijk, een gevoelig onderwerp. Hijzelf laat ons zien wat verbondenheid betekent en wat Hij er voor over heeft om Gods verbond met ons in stand te houden. 

Door zijn omgeving, de afgodscultuur, de gecultiveerde onwaarheid, de sociale druk, noem maar op, is de man opgesloten in zichzelf. Jezus haalt ons daaruit.

Onderdanig: Het gaat om een houding naar elkaar toe waarin ieder de ander hoogacht en van harte bereid is zelf een treetje lager te gaan staan: Je eigen verlangens opzij kunt zetten; Je eigen ideeën niet steeds de voorrang geven; Jezelf niet groot maken; Je talenten in dienst stelt van de ander.

Vandaag horen we opnieuw over Jezus als het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Zijn Lichaam tot je nemen, aannemen, aanvaarden, is Hem tot je nemen, Hem aannemen, Hem aanvaarden. Dat is één worden met Hem, niet alleen met zijn lichaam, maar met heel zijn leven, wat Hij ons leert, wat Hij ons voordoet.

Onze verwachtingen kunnen soms een bron zijn van genade wanneer God onze verwachtingen vervult. Onze verwachtingen kunnen ook een grote hindernis zijn en ons van God afhouden, wanneer onze verwachtingen ons aangepraat zijn door de wereld, door kleinmenselijke verlangen of onvolwassen behoeften.

Wat voor voedsel zoeken wij? Wat zoeken we hier in de kerk?

Dankzegging thuis aan de maaltijd voor het voedsel voor deze dag in ons aardse sterfelijke bestaan. Dankzegging hier in de Kerk, voor het voedsel dat ons eeuwig leven schenkt. Dankzegging als levenshouding van mensen die vol dankbaarheid naar God en elkaar door het leven gaan.

Voor een Christen is het hoogtepunt en de toekomst van de mens, niet een spelende of een digitale mens, ook niet een producerende of consumerende mens, ook niet een zichzelf verwerkelijkende ik-gerichte narcistische mens. De toekomst is ons getoond en geschonken in Jezus Christus.